عدالت غنی شده ی تباری یعنی اینکه قوه ی قضاییه اش به دزدانِ نام آوری چون زاخیلوال و فاروق وردک و اکلیل حکیمی لبخند عاشقانه بزند و رییس جمهورش با افتخار، مدال پرشکوهِ قهرمانی به آن خادمان غیور دین و وطن و دولت بدهد، اما آدم های بی پناه و بی پشتوانه و بی قومی چون عبدالرزاق وحیدی را پس از سه بار محاکمه و حکم علنی تبرئه، بصورت غیابی و پنهانی، به مهمانی زندانیان بفرستند.

باری، مغفور جنت مکان، میشیل فوکو در اثرِگرانسنگ خود، "مراقبت و تنبیه: زایش زندان" گفته بود: "اساسن فلسفه ی زندان های ملک خداداد افغانستان برای همین امر فلسفی استوار شده است که جانیان معصومی مانند وحیدی ها، مورد تنبیه و مراقبت دایمی قرار گیرند تا بدین وسیله "مکروسکوپ قدرت"، بتواند جنایت معصومانه ی ضعیف بودن آن هارا برجسته تر نشان دهد..."

حمزه واعظی

>>>   تو هم مانند ....گفتار و رفتار میکنی وقتیکه زور باید مظلوم نمایی میکنی و‌ اگر جایی مناسب و وقت مناسب باشد باز مانند شیر درنده غرش کنان دنیا را در یک ثانیه به دیگر روی میکنید ایا آن سخنان و اختیار های محقق خردوان را نشنیدی که برای حکومت میداد ‌میگفت اگر وحیدی بندی شود حکومت را به دیگر روی خواهد کرد ولی نفهمیده بود دزد وغارت کننده باید جواب گو باشد.

>>>   وزرای تاجیک ,هزاره وازبیک محاکمه میشوند اما زاخیلوال وحکیمی وفاروق وردک هرچه کردند معاف اند ارتقا داده شدند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است