دزدي چيست و چرا آدمها دزدي مي كنند، اصلاً چرا شهر كابل پٌر از دزدان و كيسه بٌرها است؟
خانه اي دوستي رفته بودم موقع نماز ظهر شد واسكت خود را در بند آويزان كردم رفتم براي وضو كردن- نماز را بجا آورديم در پايان خداحافظي كرديم آمدم سوار ميني بوس شدم در موتر به چشمان آوره سه نَفَر مشكوك شدم مراقب آنها بودم يكي از آنها با قيچي جيب مردي را قيچي كرد ديگري آن جيب را بٌرد... موقع پايان شدن دست در جيب واسكت خود كردم چيزي نبود! به موتروان گفتم ببخشيد نميدانم كيسه بٌر كجا زده است جاي كرايه واسكت ام را بگير... به هرحال در اين شهر شلوغ هر يك از ما با داستاني از اين نوع ديده ايم، شنيده ايم و بر خورد كرديم.

دزدي عناوين و عوامل مختلف دارد ولي بحث ما "كيسه بٌرها" است آنهاي كه تنها حق يك نَفَر را نمي دزدند نان شب يك خانوداده گاهي مخارج يك ماهه يا يك ساله و چند ساله يك خانواده را مي دزدند، آنها براي بدست آوردن نان حال بر خود زحمت نمي دهند بلكه راه كوتاه و آسوده تر را براي بدست آوردن ما يحتاج خود انتخاب مي كنند آن دزدي است.

هر چند بي فرهنگي و بي سوادي عامل اصلي دزدي است ولي در كنار آن فقر و بيكاري آدم ها را به اين شغل كثيف وا مي دارد. معمولاً آدمها اولين بار كه عمل مجرمانه را انجام مي دهند از آن كار خود ابراز ندامت مي كنند ولي به مرور زمان و تكرار آن كار ناشايست در ذهن شان عادي و به كار روز مره شان تبديل ميشود.
شهر ما كابل پٌر از آدمهاي بي فرهنگ و بيسواد شده است و در اين نا بساماني فقر و بيكاري بر آن افزوده است كه دزدان و كيسه بٌرها است از متن آن برخواسته از دزداني كه به صورت گروهي و مسلحانه اقدام به دزدي مي كنند تا دزدان خس دزد( كيسه بٌرها) در اين شهر فرسوده پٌر است كه متاسفانه مشكل است راه حل براي آنها پيدا شود.

اگر كسي از اين جمله آزرده نشود"٩٠٪؜ درصد مردم كشور ما آلوده به دزدي هستند" گاهي شاهد بوديد دزد مال مردم را دزديده يك دزد ديگر آمده است از آن دزديده است مامور كه دزد را گرفته است مال را گرفته است دزد را رها كرده وقتي مامور در چنگ قانون گير كرده است قاضي مال را رشوت گرفته دزد را آزاد كرده است...

به ياد سخن آن كودكي مي اُفتم كه پدرش اجناس پير زن را دزديد به پسرش داد بفروش برساند فرزند رفت بازار دزد از پيشش زدش برگشت پدر سوال كرد فروش كرديد گفت بلي به قيمّت خريد شما!!

گل امیری

>>>   بلی جناب گل امیری
مشکل شما و من در اینست که ظلم بالای هم نوع مان را نا دیده می گیریم. اگر در همان لحظه ای که قیچی جیب آن انسان دیگر را می برید اقدام می کردید ممکن جیب خود تان در امان می بود. در آن موتر فقط دو تا کیسه بر نبود. کیسه برانی دیگری هم در آن جا و در پهلوی شما به دنبال شکار بودند. آن ها که شما را مشغول تماشای کیسه بری دیدند و دیدند که شما به آن خیره تماشا می کردید جیب خود تان را بردند.
این مثال زنده ای از زندگی روزمره ما و شما است. ما به بی خبری دیگران متأثر می شویم و فکر نمی کنیم که آن حادثه بالای ما رخ دهد اما می دهد.
خدا شما را خیر دهاد که بهترین واقعیت جامعه ای مارا بیان کردید. این مثال خوبی از واقعات ظلم و تبعیض گرفته تا حملات انتحاری است که ما شکر می کنیم که مارا متاثر نکرد. اما بی خبر از آن که:
گوسفندی ببرد این گرگ مزور همه روز
گوسفندان دیگر خیره بر او‌می نگرند.
شمشیر سنگ

>>>   شعر زیبای استاد کهزاد :
ما از ازل به طالع خود بد ستاره ایم
یک خود پرست ملت صد پاره پاره ایم
از ما شراب وحدت وهستی دیگر مخواه
از بسکه ما به طینت خود بد گذاره ایم
پائین نیامدیم زکوه غرور خود
مارا کسی نگفت که آخر چکاره ایم
نه یار یار ماست نه دشمن رقیب ما
ما خود به جان خرمن خود یک شراره ایم
از تخم کینه ما ثمر خون گرفته ایم
پشتون وتاجکیم وگر هم هزاره ایم
درجاد ه نفاق بما کس نمیرسد
دنیا پیاده میرود وما سواره ایم
از ما شریف تر نبود درجهان ولی
دروقت چور منتظر یک اشاره ایم
یک مشت خاک گشت وطن از کمال ما
برافتخار کرده ای خود درنظاره ایم
غیرت همین بس که در قلب آسیا
یک تک درخت خشک به یک دشت خاره ایم
ر

>>>   جناب امیری باز هم درد بالای درد، در کشور این درد ها به دیواری تبدیل شده در کشور این دیوار آنقدر بلند اند ک کسی توان بالا رفتن از آن رو ندارد فقر جنگ تجاوز بی امنیتی، دزدی گروگان گیری جلو چشم مردمان قاپیدن سلفون، ماشین و... ، دیگه زندگی رو فراموش می کنی چه باید کرد؟ به چه کسی پناه برد به خدا؟ به نیروهای دولتی؟ آنون که خودش شریک دزدی است. به پلیس که امن امنیت مردم است؟ که خودش از چندین ماه حقوق ماهانه اش رو مدت هااست که بدست نیاورده آنون بیچاره همه باید شریک دزدی باشد به کی پناه برد جز خدا آنون این سرزمین رو کاملا فراموش کرده در این کشور باید زنده بود اما مانن مرده های متحرک راه رفت و نفس کشید و بس همه چیز رو فراموش می کنی، درد مال و جان با هم برابر است، بلی در کشوری که مردمانش بالای گنج خوابیده و مردم خود از خودشون دارن دزدی می کند باید فقر دامن گیر آنها بشه و مردمانش که همه روزه به اجبار به سوی مواد مخدر آلوده تا ندانن در کشور چه خبر است و از جوان و میان سال تا پیر چه باید کرد؟ زیر پل و درشهر جوانان زیر سن 13 و 12 ساله واقعا رقت بار است، آیا این ها مادر زاد درگ مصرف می کردند؟ و آگه به بدن آنها مواد نرسد سلول های عصبی باحث تحریک شدن و رعشه وارد بدن می گردد تا بدن به خودش توسط مواد مخدر بتونه خودشه ارضا کند آنها مجبور اند دزدی کنن تا زنده بماند زندگی خرچ دارد، آنها هم این خرچ زندگی رو باید در بیاورند بنا جامعه دارد به سوی جهت معکوس حرکت می کند خداوند به حرمت این ماه مبارک رمضان یه صلحی واقعی رو نصیب این ملت رنجدیده عطا فرماید امین.

>>>   آقاي گل اميري سلام !
موضوع نوشته شده در مورد دزدي و جيب بُري ؛ كاملاً دقيق و واقعي اند و اكثر هموطنان ما در همه جا - بخصوص در كابل - شاهد مواردي از كيسه بُري بوده اند.
برداشت من اينست كه قصد شما از نوشتن اين مطلب ، تأكيد بر همين لطيفهء عالمانه بوده است . اما شما چاشنيِ نماز خواندن در خانهء دوست تان و مسألهء دزدي از جيب واسكت خودتان را بر آن افزوده ايد تا مطلب تان جالب تر شود.
اگر داستان جيب بُري - آنهم با قيچي ! - در ميني بس ، واقعيت داشته باشد پس شما كه هر از گاهي ملت را به مبارزه عليه فساد و بي عدالتي تشويق ميكنيد و بعضاً حتي مردم را به ضد حكومت و افراد مشخص ؛ تحريك هم مينماييد ، چرا وقتي ديديد كه جيب هموطن تان را در برابر چشمان شما با قيچي(!) بريدند عكس العملي نشان نداديد؟ حتي به ان هموطن جيب بريده نگفتيد كه : " هله ؛ نمان ! جيبت را زدند ! "
فكر ميكنم شما هم مثل همان مردان ِمدافع حقوق زنان هستيد كه رفع خشونت و آزادي هاي مدني را را براي زنان و دختران همسايه ميخواهند !!!

>>>   ز کرزی تا غنی و عبدالله دزد
زقاضی تا به مفتی هم ملا دزد
ز طالب تا به هیبت تا به آخوند
تمامی جملگی سر تا به پا دزد
رهان تو ملک ما زین قوم جاهل
خدایا، خود تو میدانی کی ها دزد

>>>   در زمان ظاهر شاه ریچارد نکسن زییس جمهور امریکا به افغانستان سفر کرد.
از میدان هوایی تا قصر ریاست جمهوری مردم بیرق های امریکا و افغانستان در دست شان،به استقبال او ایستاد بودند.
بعد از احوال پرسی و دست دادن با آنها،در ارگ ظاهر شاه از او پرسید که چطور بود سفرتان؟ انشأ الله بخیر اًمدید؟ چند بچه حرکت کردید؟ چند ساعت پرواز داشتید؟
ریچارد نکسن خواست که به ساعت اش نگاه کند و بگوید که چند بجه حرکت کرده بود،متوجه شد که ساعت اش در بند دست اش نیست.
فهمید که در حین احوال پرسی،کدام ناجوان ساعت اش را از بند دست اش زده است.
هنگامی که دوباره به واشنگتن آمد،به کنگره امریکا پیشنهاد کرد که برای ظاهر شاه پادشاه افغانستان یک مدال قهرمانی بدهید.زیرا او بیست میلیون دزد را رهبری میکند و پادشاه بیست میلیون دزد است.

>>>   چندی پیش با سرنوشت مشابه درشهر کابل دچار شدم ، چنین که خیلی زیاد متوجه جیبم واشخاص مشکوک میشدم . مګر باآنهمه توجه وبیداری جیبم را باقیچی سوراخ کرده وکم ازکم ۲۰۰۰۰ افغانی را ربوده بود .آما ازطالع بدم من تقریبآ چندین روز بعد ازسوراخ شدن جیب وسرقت پول وزمانیکه دوباره به قندهار آمدم خبر شدم که چنین است .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است