از چندی بدینسو جوانان و نیرو های ملی و مردمی بخاطر تحمیل شدن یکبار دیگر حکومت طالبانی در افغانستان تشویش دارند بعضی به فکر یک جبهه مقاوت ملی و تعدادی هم تا هنوز در صفحات اجتماعی علیه عملی شدن انی تصمیم شعار میدهند این شعار ها هر یک محوریت، هدف و ماهیتی سياسى مشخص خود را دارند. ماهیت و هویت هر جریان و جنبش سیاسی و اجتماعی توسط شعارها و مطالبات آن قابل تشخص و شناخت است. بعضی از این شعارها نه تنها معرفت تنظیم ها و باور های قومی و زبانی دارند نه ملی بلکه با اهداف مبارزه و حرکت اجتماعی، در جذب نمودن نیرو ها به نفع منافع تنظیم به قوم خود شعار میدهند به باور من ایجاد همبستگی و همدلی در بین مردم را تنها جنبش های آزادی خواه و باور به منافع ملی میتوانند سر و سامان دهند. نه کهنه اندیشان دیروز که عقاید و باور هایشان تا هنوز بدور تنظیم شان میچرخد.

شعار چیست: شعار عبارت از کلامی کوتاه و بیاد ماندنی است که خواسته، هدف و یا عقیده ای را بیان میکند و آنها را به صورت پیامی ساده و روشن به مردم منتقل مینماید.
در شعار جذابیت، صفات خوب، نوع و چگونگی کلمات مهم میباشد. چونکه شعار باید توجه اکثریت مخاطبان را جلب کند. شعار باید به افکار مردم تاثیر بگذارد و شیوه تفکر، دید و عملکرد مردم را نسبت به مبارزه و اهداف آن تحت تاثیر قرار دهد و بسوی خود جلب نماید اگر شعار معترضان در افغانستان فریاد بر ضد تبعیض ها و نابرابری ها و بی عدالتی ها باشد و یا شعار فریاد مقابله علیه ظالمان و ستمگریهای حکام باشد. به دل ها بهتر چنگ میزند عوض دشنام دادن ها به این و آن در مبارزات دمکراتیک و رهایی بخش، شعار باید احساس میهن دوستی و برابری طلبانه را در مردم بیدار کند و مردم را برای فداکاری، جان فشانی بخاطر نجات از بن بست سیاسی ترغیب کند. باور داشته باشید شعار درست در لحظه و زمان درست موثر واقع میشود و در مبارزات مردم می تواند به شعار ملی و نماد ملی تبدیل شود تا آنجا که تعین سرنوشت نماید.

برخلاف شعارهای موثر و دمکراتیک بعضی شعارهای انحرافی میتوانند جنبش را بد نام و منزوی سازند. مانند شعار های قومی زبانی این خطر و نقص در جنبش های خودبخودی و خود جوش وجود دارد که هر کسی بدون بررسی جوانب مختلف شعار به طرح و ارائه آن اقدام میکند.

مهمتر از همه نقش نیروهای واپسگرا و ضد دمکراتیک می باشد که با طرح شعارهای نسنجیده، نادرست و انحرافی جنبش ها و مبارزات ملی و مردمی را به انزوا و ضعف می کشند. روشنفکران و نیروهای دمکرات باید در تعیین شعارهای درست و نقد شعارهای انحرافی بکوشند مشروط براینکه حامیان این شعار ها خود صادق و باورمند به منافع ملی باشند نه دزدان سر گردنه مانند سیاسیون فرصت طلب.

برای معرفی و بیان روشن و کوتاه هر جنبش اجتماعی شعارهایی از طرف رهبران و پیشروان مبارزه تعیین میشود. تعين و طرح شعار مناسب و موثر در هر دوره از مراحل مبارزه اسان نيست به دقت و عملکرد ضرورت دارد.
هر شعاری محوریت، هدف و ماهیتی سياسى مشخص دارد. ماهیت و هویت هر جریان و جنبش سیاسی و اجتماعی توسط شعارها و مطالبات آن قابل تشخص و شناخت میباشد. شعارها نه تنها معرف جنبش هستند بلکه با اهداف مبارزه و حرکت اجتماعی، در جذب نمودن نیرو، ایجاد همبستگی و همدلی در بین مردم پیوستگی مستقیم دارند.

هدف سیاسی و نهایی مبارزات و نهضتهای ملی هر ملتی حصول استقلال ملی، تشکیل دولت و کشور مستقل می باشد. از این رو شعارهای نهضت های ملی باید بیانگر ماهیت و اهداف آن مبارزات باشند. اهداف استراتژیک نیاز به شعارهای محوری و استراتژیک خود دارند. شعار در واقع بیان اهداف و آرمانها بصورت کوتاه و خلاصه میباشد.

شعار استراتژیک در هر جنبشی بسیار مهم و سرنوشت ساز است. بنا بر این انتخاب شعارهای مناسب در حرکت سیاسی و اجتماعی افغانستان یکی از مهمترین وظایف نیروهای پیشرو، ملی گرا، آگاه، رهبران دموکرات و وطندوست می باشد. شعارهای محوری همه اقوام با هم برادر افغانستان باید اهداف و مطالبات آنها را بروشنی و بطور خلاصه بیان کنند. طبیعتا در میان مطالبات و شعارها بعضی بر دیگری تقدم و اولویت دارند و تاکید بیشتری لازم است.

هدف سیاسی و استراتژی مردم عدالتخواه افغانستان تحکیم، حاکمیت قانون و استقلال ملی و برقراری دولتی مردمی و جامعه ای برابر و بدون هر گونه تبعیض اجتماعی میباشد تا بتواند هر نوع ستم طبقاتی، ستم ملی، ستم جنسی و ستم مذهبی را در افغانستان ریشه کن ساخت مردم مظلوم و ستم دیده این کشور بدون رفع ستم ملی و بدون تحقق اهداف ملی یعنی کسب حق ملت مطابق قانون اساسی در تعیین سرنوشت خویش و کسب ارزش های ملی نمی توانند به اهداف نهایی، دموکراسی و برابری انسانها در تمامی زمینه ها گام بردارند. از دیدگاه من مهمترین مطالبات و خواسته های مردم ما عبارت از استقلال ملی، ایجاد دولت و حاکمیت دموکراتیک و انسانی، رفاه عمومی مردم، پاسخگو به منافع ملی عدالت اجتماعی، عدالت اقتصادی، دموکراسی، حقوق همه اقوام این سرزمین بشمول حقوق زنان و کودکان و دیگران میباشند ولی تا زمانیکه افغانستان در ساختن تشکیل یک دولت ملی و مردمی موفق نشود، نمی توان از برقراری دموکراسی، رفع ستم ملی، رفع ستم طبقاتی قومی زبانی، برابری زن و مرد، برابری انسانها و عدالت اجتماعی صحبت نمود. به همین جهت شعار همبستگی ملی مردم ما باید یکی از شعارهای محوری و مهم ملی در بین همه مردم افغانستان باشد. مردم افغانستان باید با شعارهای آزادی خواهانه بدون تبعیض و تعصب پرورش یابند تا در لحظه نهایی و تعیین کننده دچار سردر گمی و انحراف از مسیر واقعی مبارزه نشوند.

ضمناً تاكيد مى شود كه درد و رنج مردم افغانستان در حال حاضر تنها و تنها وجود ستم ملی و نداشتن دولت ملی و کشور با اقتصاد خود کفا نیست. بیکاری، دامن زدن به تعصبات قومی و زبانی نبود امنیت انتحار و انفجار در این سرزمین یک حقیقت بزرگ و انکارناپذیر است. بدست آوردن عدالت اجتماعی و حاکمیت ملی و امنیت سرتاسری برای مردم افغانستان بسیار مهم و حیاتی است که بدون مبارزات پیگیر و دوامدار بزودی تحقق نخواهد یافت و به واقعیت تبدیل نخواهد شد، اما مردم ستمدیده و زجر کشیده ما تنها و تنها مطالب شان حاکمیت ملی نیست مطالبات مهم دیگری هم دارند که باید در شعارها منعکس شوند. برابری انسانها در تمامی زمینه های سیاسی، طبقاتی، جنسی، مذهبی و اجتماعی هدف مبارزه سخت طولانی مردم افغانستان میباشد.

برای هماهنگی مبارزات مختلف اجتماعی و طرح خواسته های عمومی باید شعارهایی بزبانهای مختلف پشتو، دری، اوزبیکی، و غیره زبانها تنظیم شوند که بیانگر خواسته ها، نیازها و درد های همه اقوام با هم برادر افغانستان باشند. ضروری است که پیشروان جنبش که ما در پی تدارک و عملکرد های بعدی آن هستیم و بزودی اعلان موجودیت خواهد کرد شعار و عمل آن نمایانگر عدالتخواهی و دور از همه تعصبات قومی و زبانی خواهد بود به باور ما اگر شعار و عمل ما بیطرفانه و عدالتخواهانه باشند میتوانند به شعارهای توده ای و مردمی تبدیل شوند.
از همین لحظه میدانیم راه ما دشوار است ولی همکاری همه شما به استقامت پایدار به لطف خداوند ما را به سر منزل مقصود خواهد رساند.

احمد سعیدی

>>>   هیچ جنبش یی و هیچ رستاخیزی و هیچ حزب سیاسی و مردم عدالتخواه در سلطه حکومت دکتاتوری نظامی قدرت خواهانه اشرف غنی احمدزی حرف ناشنو دروغگو عوام فریب قوم گرایی زبان اندیش نمیتواند به اهداف خودش برسد در هر جا که سر بالا کند دستور سرکوب انها بواسط نظامیان تحت امرش داده شده و با کشتن و زخمی کردن تعدادی از انها را صدایشانرا خاموش میکند و انها را به انواع از اتهامات دروغین متهم میکند تا زمانی که اشرف غنی دکتاتور خود کامه حرف ناشنو قومگرا بارای های جعل و تقلب قدرت دولت را در دست گیرد هر جنبش و رستاخیز عدالتخواه تحکیم وحدت ملی صدایش را ازکار کرد غیر قانونی و خلاف حقوق شهروندی بلند کند پاسخ غنی به انها جز ریختن خون شان و زخمی کردن شان با حمله انتحاری و فیر تفنگ نظامیان کشور بسوی انها چیزی دیگری نیست چنانچه همه ما و شما شاهد ریختن خون جنبش روشنایی و کشتن و زخمی کردن جنبش رستاخیز جوانان عدالتخواهی کشور خود در چوک دهمزنگ کابل و سرک نزدیک به ارگ شهر خود هستیم .

>>>   اقای سعیدی!من خوش دارم هنوز هم سالها شعار بدهم زیرا شعاردادن اسان وعمل کردن مشکل است.
عاقل

>>>   بزرگترین خیانت رهبران در۳۰ سال اخیر باز گذاشتن زمینه تبلیغ ملاهای احمق است که ازاثران ما دریک جامه با۳۰ ملیون احمق زنگی میکنیم .برای شفا بیماران رابه زنجیرمیبندند٫برای همسریابی چوری میشکنانند٫اعضای فامیل خودراجن فکرمیکنندوغیره وغیره.جزبدبختی هیچ چیزدرانتظارمانیست.
عاقل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است