هزاره ها همیشه قربانی سیاست های خام و ناسنجیده ای سیاسیون هزاره بوده اند.
در دور اول انتخابات ریاست جمهوری عالی جنابان بهانه های زیادی روی دست داشتند از جمله این بود که نمی‌دانستند، نمی‌شناختند و دلایل بسیار دیگر، اما حالا با گذشت ۱۸سال که تبعیض و خصومت بر علیه هزاره از سوی حکومت های کرزی و اشرف غنی احمدزی به اوج خود رسید است باز هم نمیدانند امروز حتی معاوین دوم رییس جمهور در مذاکرات مهم سیاسی در داخل ارگ ریاست جمهوری برایش اجازه حضور داده نشد مطمئنن که فردا آنهایی که امروز برای اتمر گلو پاره میکنند به سر نویشت سر ور دانش گرفتار خواهند و تبعیض بر علیه هزاره شدت خواهد بخشید چون اتمر و غنی هر دو در پشت پرده متحد هم اند و یک پلان را روی دست دارند که اون هم متفرق ساختن اقوام غیر پشتون و کنار زدن اقوام غیر پشتون از قدرت است سیاست مداران هزاره فقط بفکر لقمه نان است و بس این مردم است که فردا را در نظر نمی گیرند بهتر است از گرسنگی بمی ریم اما تا این حد ذلیل نشویم که علنی و بیرقی پایدو تبلیغاتی کسانی باشیم که علنی با مردم ما دشمنی میکنند.

امروز کسانی که از تیم اشرف غنی احمدزی ،و یا حنیف اتمر ، همایت میکنند هیچ چیزی برای دفاع ندارند پنج سال حکومت اشرف غنی احمدزی ، به وضعیت اقتصادی کشور ببینید، به وضعیت امنیتی ببینید، حنیف اتمر که تا دیروز بازوی راست اشرف غنی احمدزی بود امروز در ظاهر مخالف است با اشرف غنی احمدزی که در باطن هر دو یک پلان دارند که اون هم حیفظ قدرت و اعمال تبعیض بر علیه هزاره و دیگر اقوام غیر پشتون.

حسن علی وکیلی

>>>   هزاره ها ناف دنیا نیست، که همه چیز دور آن بچرخد. اینقدر مهم نیستید که در هر موضوع خود را دخیل بشمارید.

>>>   پس کجا شد ربانی کجاشد صیاف کجاشد مسعودی ها کجاشد عطانور کجاشد یونس قانونی کجاشد اسماعیل ودیگر فارسی زبانان که بنام دین مردم وکشور مارا بدنام ساختن در دونیا آوقت میگفتن بریم جهاد کنیمدر برابر حکومت حالاکه پنجاه کشور غربی آمده تجاوز کرده به افغانستان چرا جرعت ندارن حرف بزنن چونکه خوده همین جنایت کاران وطن مارا فروختن اینها جهادی نبودن معامله گر وجنایت کار بودن
غفوری

>>>   همانطوریکه که میگویند سیاست پدر ومادر ندارد با آنهم تجارب چندین ساله رهبران سیاسی هزاره های مومن وزحمت کش مناطق مرکزی افغانستان توام باروشن فکران ورزیده این مردم گویای اینست که انشالله در ائتلاف های سیاسی با رهبران احزاب در افغانستان به طرف دیموکراسی نو پای افغانستان به پیش میروند وبرای تحکیم پایه های دیموکراسی تلاش خستگی ناپذیر مینمایند. درنظام های دیموکراتیک اتلاف های احزاب برای گرفتن قدرت سیاسی اجتناب ناپذیر است وهمین اتلاف ها درکشورهای پیشرفته ودیموکراتیک نیز وجود دارد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است