برای کامیابی در امتحان کانکور دولتی، رقابت میان داوطلبان خیلی شدید و نفس گیر است و هزینه های زیادی از این ناحیه بر داوطلبان و خانواده های شان تحمیل می شود. ولی آیا درس و تحصیل در دانشگاه های دولتی واقعا ارزش این همه زحمت و هزینه گذاری را دارد؟

دانشگاه های دولتی اکثرا چنان بی کیفیت و فاقد نیروی علمی و فنی هستند، که به زحمت بتوان فارغین و حتی استادان این دانشگاه ها را از گفتار و نوشتار و فرهنگ و رفتار شان، با مردم عادی و درس نخوانده باز شناخت. تفاوت یک استاد دانشگاه در دانشگاه های دولتی مثلا دانشگاه کابل، بایک دکان دار و فرد تجارت پیشه در پل سوخته یا کوته سنگی آنقدر اندک است، که بدون شناخت قبلی و معرفی این ها از دیگر تشخصات شان باور نمی توان کرد که این ها استادان دانشگاه آن هم دانشگاه مرکزی یک کشور هستند و در بهترین و معتبرترین مرکز علمی یک کشور تدریس، تحقیق و کار علمی و آموزشی می کنند.‌

دانشگاه کابل در تمام عمر نزدیک به یک قرن اش، یک دست آورد علمی و آموزشی ندارد که بتوان آن را ارمغان این دانشگاه به حساب آورد. از دانشگاه کابل در کدام رشته و موضوع یک اثر علمی و تحقیقی چاپ شده است که کمترین معیارهای علمی را داشته باشد؟ مثلا در رشته های جامعه شناسی، علوم سیاسی و شاخه های آن، فلسفه و منطق، حقوق و تاریخ و انسان شناسی، چه کتاب تحقیقی از آدرس این دانشگاه و از آدرس استادان این دانشگاه چاپ و منتشر شده که دارای اهمیت و ارزش علمی باشد؟

تا زمانیکه تغییر بنیادی و اساسی در دانشگاه ها به وجود نیاید، و نظام آموزشی و کدر علمی و متصدیان بی سواد دانشگاه ها اصلاح و تبدیل نشوند، درس و تحصیل در دانشگاه های دولتی هیچ سود و منفعتی ندارد زیرا از این طریق نه دانشجویان علم و معرفت یاد می گیرند و نه فن و زبان و تکنیک و نه در فردای فراغت کار و شغلی به دست می آورند.
دانشگاه های دولتی نماد نکبتی و کندوی بی عسل اند، و صادر کننده جهل و افراطیت و نابرد و باری.

اشرف غنی گرچه وعده اصلاح و بازسازی دانشگاه هارا را داده بود، ولی بعد از نشستن روی چوکی (غصبی قدرت) این شعارش را نیز مطلقا فراموش کرد. در تاریخ کشور یک رییس جمهوری باسواد داشتیم ولی این باسواد ترین فرد اول مملکت هم، در علم ستیزی و جهل فروشی دست دیگران را از پشت بسته کرد.

کتاب ها و چپترهای استادان دانشگاه کابل، آن قدر ضعیف، غیر علمی و مزخرف است که انسان از دیدن و خواندن این کتاب ها و چپتر ها می شرمد و جرات نخواهد کرد که این کتاب هارا به هم زبانان ایرانی پاکستانی و تاجیکستانی بدهد تا این ها بخوانند.

صفرمحمد مظفری

>>>   نتایج کانکور سال 1398اعلام شد
سرپرست وزارت تحصیلات عالی اعلام کرد که 20 هزار نفر در امتحان امسال ناکام و یا بی نتیجه مانده اند.
به گزارش اسپوتنیک، وزارت تحصیلات عالی، چهارشنبه (19 سرطان) نتایج آزمون کانکور 1397 — 1398 را اعلام کرد. سرپرست وزارت تحصیلات عالی اعلام کرد که 20 هزار نفر در امتحان امسال ناکام و یا بی نتیجه مانده اند.
در این آزمون بلندترین امتیاز را پنج تن به ترتیب زیر کسب کرده اند:
1 — احمد راشد یوسفی فرزند نصیر احمد با کسب 350،25 نمره از لیسه افغان ترک هرات به دانشکده طب این ولایت راه یافته است.
2 — سید سجاد حسین فرزند سید عبدالظاهر با کسب 346،85 از ولایت غزنی به دانشگاه طبی کابل راه یافته است.
3 — - قاسم علی حسینی فرزند خادم حسین از مکتب عبدالرحیم شهید با کسب بیش از 345،16 نمبر به دانشکده اقتصاد دانشگاه کابل راه یافته است.
4 — سید شعیب فرزند میر محمد هاشم از لیسه افغان‌-ترک با کسب 345،14 به دانشگاه طبی هرات راه یافته است.
5 — الهام الله فرزند محمد الله با کسب 345 نمره از ولایت کابل به دانشگاه طبی کابل راه یافته است.
سرپرست وزارت تحصیلات عالی در این نشست اعلام کرد که 20 هزار تن در این امتحانات ناکام و یا بی نتیجه مانده اند.
در اعلامیه کمیته امتحانات کانکور آمده است که در امتحان سراسری کانکور سال 1398 بیش از 200 هزار نفر اشتراک‌ کرده‌ بودند. پیش‌تر اداره ملی امتحانات کانکور اعلام کرده بود که از این میان بیش از 80 هزار داوطلب جذب موسسات تحصیلات عالی دولتی خواهند شد.
هم‌چنان قرار است که حدود 49 هزار و 480 داوطلب دیگر به موسسات نیمه دولتی جذب و 126 هزار و 596 متعلم به موسسات تحصیلات عالی خصوصی معرفی شوند.

>>>   لیاقت به درد نمی خورد، ترکیب قومی باید در نظر گرفته شود.
زنده باد اشرف غنی فاشیست بزرک وطن

>>>   جناب محترم شما که اینقدر بالای دانشگاه کابل تاخته اید ، یعنی دانشگاه های خصوصی بهتر است ، اگر استادان دانشگاه های دولتی کدام کتاب علمی ندارند ، دانشگاه هتی خصوصی همه اش را از انترنت کاپی و پیست مینمایند.

>>>   استغفرالله خیر خدایا از شر این مردم با سواد وبا دانش مریخ را فتح کردید حالا بروید در زهل خیمه بزنید وپلان ها برای مشتری تهیه کنید.

>>>   افتخار به فرزندان اصيل اين خاك كه برنده با نمرات عالي شدند

>>>   شما از یک کشوریکه چهل سال در آن جنگ جریان دارد، چه توقع دارید؟ عوض اینکه فرزندان این کشور را تشویق کنید که درس و تحصیل بیاموزند، با این نوع قضاوت ها دل شانرا از همه چیز سرد میسازید. این جفا به حق جوانان این کشور است.
باید آنهائی را که درین چهل سال عامل تمام بدبختی های این جوانان اند، محکوم کنید.

>>>   پیشرفت علمی و آموزشی مانند پیشرفت در سایر بخشهای جامعه نیست که با آوردن یک عامل محقق شود.
معارف در سطح کشور ضعیف است و کمتر توان پیشرفت آموزش در پوهنتون را حمایت میکند ، امنیت سرتاسری نیست تا مقررات و طرزالعملها بطور سرتاسری تطبیق شده بتواند ، در اکثر مناطق افغانستان احزاب و جریانات تندرو در پوهنتونها اختلال ایجاد میکنند ، امکانات و شرایط مناسب برای جذب کدرهای مدیریتی لازم مهیا شده نمیتواند ، محدود بودن منابع و مواد آموزشی مناسب و بومی مانع آموزش موثر میباشد ، و ...
پوهنتونهای خصوصی هم اکثراً با مشکلات بیشتر مدیریتی و کاری مواجه است که در سطحی بسیار محدود موثریت کاری دارند.
باید مکافات و مجازات حاکم شود ، امکانات و ظرفیتهای لازم تآمین گردد ، کیفیت جای کمیت را بگیرد ، و ...
استاد پوهنتون

>>>   دانشگاه دولتی کابل صد ها مراتب بهتر از دانشگاه های شخصی است ما نباید بخاطری همکاری و جذب شاگردان به دانشگاههای خصوصی دانشگاه های دولتی را دستکم بگیریم زیرا در دانشگاه های دولتی استادان مجرب کار کشته و با تحصیلات عالی مصروف اموزش جوانان کشور ما هستند اما در دانشگاه های خصوصی به استثنای یکی دو دیگر انها استادان مصروف تدریس هستند که اصلا فکر نمیشود کهلا اقل تا۱۲ و ۱۴ هم تحصیل کرده باشند باید وزارت تحصیلات عالی یک امتحان سویه علمی را برای استادان دانشگاه های خصوصی راه ندازی کند و بدون اخذ مدرک از از جانب وزارت تحصیلات عالی هیچ استادی در دانشگاه های خصوصی حق تدریس را نداشته باشند تا به این ترتیب هم جلو خود سرانه جذب استادان مدرک های ساختگی در دانشگاه ها خصوصی گرفته شود وهم سویه شاگردان بالا برده شود .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است