گفت‌وشنود ‌آقای حنیف اتمر یکی از مطرح‌ترین نامزدان ریاست‌جمهوری را در طلوع‌نیوز دنبال کردم. راستش وضعیت طوری پیچیده‌است که یا باید با دقت و تحلیلِ عمیق صحبت کنید یا این‌که با کُلی‌گویی‌ها به عوام‌فریبی رجوع کنید. در همچو حالتی اگر سیاست‌مداران نتوانند با دقت، تمهید و کاوش به مسایل پردازند، به ناچار به گزینه‌ی دوم می‌پیوندند.

گفت‌وشنود اتمر شش ابهام تحلیلی داشت:
۱. برائت و معصومیتِ سرد از عمل‌کردهایش در چهار سال پسین بر بنیاد کلی‌گویی‌هایی به‌سان «وحدت ملی، اجماع ملی و منافع ملی». آیا پرداختن همیشه‌گی به این مؤلفه‌ها چیزی را تغییر می‌دهد؟ مگر این آقای غنی نیست که با فریادهای آتشین و آقای عبدالله با ژست‌ها زمردین، این مؤلفه‌ها را بلند تر از شما داد می‌زنند.

۲. جستار پاکستان در بحث اتمر خیلی بی‌مایه بود. به باور او دیورند، هیچ اثری بر جنگ افغانستان ندارد. این‌که شما دیورند را نمی‌پذیرید، قابل درنگ است، اما این‌که شما آن‌را بر جنگ افغانستان بی‌اثر می‌پندارید، ضعف تحلیل شما را از مفهوم ژیوپولیتیک و نقش آن در تاریخ صد سال اخیر افغانستان به وضوح نشان می‌دهد.

۳. نگرشِ یکی از مطرح‌ترین کاندیدای ریاست جمهوری به طالبان نیز ناتوانی تحلیلی داشت. او بر سیاست جاری دولت در برابر مذاکرات صلح صحه گذاشت. صلح باید با دولت و رعایت جمهوریت مطرح شود. مگر آقای اتمر هیچ رهبرد بهتری را برای روند جاری و بازیگران آن مطرح نکرد. این‌جا برخورد آقای اتمر به صلح از دید یک افغان‌ِ مشتاق به صلح مطرح بود نه به عنوان یک سیاست‌مدار و اپوزسیون پویا.

۴. نقد اتمر، نقد سازنده نبود. او مخالفین‌اش را نقد نمی‌کرد، بل با ظرافت‌های منحصر به فرد، بدگویی می‌کرد. بهترین گزینه‌ برای نقد سازنده از «انتقاد از خود» آغاز می‌شود. سپس بازیگران و در نهایت پیامد‌ها را به نقد و بررسی می‌گیرد. اگر آقای اتمر چنین می‌کرد در دوران حاکمیت پس از طالبان-که خود یکی از بازیگران آن بوده است- مورد نقد جدی قرار می‌گرفت. از این‌رو به نقد سطحی، کم‌عمق و کلی‌گوییِ عوام‌گرایانه پناه برد.

۵. در این برنامه، من به عنوان یک بیننده، با یک گفت‌وشنود کسل‌کننده و مضجر روبرو بودم. اتمر نمی‌توانست جذابیت‌اش را به نمایش گذارد. او انسان خوش‌صحبت و با فرهنگی است. اما این تصویر در گفت‌وشنود دیشب، مبرهن نبود.

۶. راستش پرسش‌های گراننده‌ی برنامه خپلواک عزیز می‌توانستند به مراتب بهتر از این باشند. برای پرسنده مهم است تا تحلیل را از دل و فکر سیاست‌مدار برون کشد. اگر گرداننده قدرت پرسش‌های تحلیلی و سیاست‌مدار قدرت ارایه‌ی تحلیل را ندارد، چه بهتر که همچو برنامه‌ها با آمادگی بهتر تهیه و ارایه شوند.

داکتر ملک ستیز

>>>   دو نکته مهم در گفتگوی اتمر !
(حفظ نظام ریاستی و به رسمیت نشناختن مرز دیورند)
🔸 ۱. جناب اتمر در صورت پیروزی: نظام ریاستی موجود را با صلاحیت های کامل رئیس جمهور حفظ می نماید، ولی مانند ظاهر شاه بابا و مطابق میل دلش شخصی را بنام صدراعظم در کنار سایر وزرا تعیین نموده و برای آنها یکمقدار صلاحیت تفویض می کند...
🔸 ۲. جناب اتمر در صورت پیروزی: مرز دیورند را به هیچ صورت به رسمیت نمی شناسد و مانند فرزندان احمد شاه بابای کبیر چشم بر میراث امپراتوری بزرگ او خواهد داشت...
🔹 از اینکه جناب اتمر بر این دو نکته مهم به صراحت ابراز نظر کرده اند، قابل تشکر است...
🔹 اما از اینکه تیم استاد عطا و محقق و قانونی بر دهل خود می کوبیدند که تغییر نظام سیاسی را با اتمر امضا نموده اند، چه پاسخی خواهند داشت؟
بهشته عدیل

>>>   عاليست.

>>>   اولا خو انتخابات شدنی نخواهد بود و اگر انتخابات هم دایر گردد شاید بین تیم اقای داکتر عبدالله عبدالله و تیم اقای اتمر بدور دوم برود تیم اشرف غنی در روند اول ناکام است شاید دو فیصد رای پاک مردم را هم گرفته نتواند مانند دوران قبل از سال ۱۳۹۳ چون اشرف غنی در طول بیشتر از پینجسال اقتدارش جز عوام فریبی و دور زندن مردم با دانش و وطندوست و قومگرایی و اذدیاد بیکار و فقر و فرار مغز ها جوان کشور و توطعه سازی و دسیسه سازی زندانی کردن انهایی که صادقانه در خدمت کشور و مردم خود هستند و ساخت دیوار پاکستان در مرز طولانی افغانستان با پاکستان بنام خط دیورند که در هیچ زمانی پاکستان جراات چنین ساخت دیواری را کرده نتوانسته بود اما در حکومت غنی حصار کشی را پاکستان به اتمام رسانده ده ها ناکاره گی دیگری هم است غیر ازین ها دیگر دستاورد غنی احمدزی چیست که مردم برای ان رای دهند و تیم ان هم اشخاص پر نفوذ در بین مردم هم وجود ندارد واضح است که مردم به ان رای نمیدهند تا بیشتر دربدر و خاک بسر گردند.

>>>   اتمر مزدور بيسواد وقت كي جي بي و جناب ستيز مزدور با سوادترش، لعنت بر همه تان ، ملت از دست شما پليدان مزدور به اين حال رسيده ، و گر نه اتمر كجا و دعواي رياست و سياست كجا،

>>>   دیرند به دیو بند تدیل شده
مومیا گم کرده ام در میان ماه و مو
م.ش.ف کابل

>>>   خط دیورند که افغانستان در میان آن قونسلگری داشته باشد موضوع مضحک بیش نیست یک مملکت چطور میتواند در درون خاک خودش قنسلگری داشته باشد. و مردم داخل این خاکش بدون ویزه به افغانستان آمده نمیتوانند دیگر موضوع دروازه به خواست پاکستان به روی این مردم باز و بسته میشود دیگر موضوع. اتمر که بزرگترین خیانت را در زمان مشاور بودنش به مردم نمود . چه قسم میتواند ادعا ریاست جمهوری را با خود حمل نماید این همان دیده درایی و پست فطرتی یک انسان بی آبرو را نشان میدهد و تا بحال صد ها مادر صدای نعره اش بگوش میرسد که از داغ فرزندان شان که به دستور اتمر وبه خاک و خون یکسان شد از هر گوشه کابل بلند است .

>>>   اشرف غنی و اتمر منشه فکری مشترک دارند دو ری یک سکه هستند

>>>   ......به اوغان های بی خرد مثل اتمر و غیره
به قول بالای که گفته قونسولگری در کشوری خود چی معنایی دارد
آفرین به راستی هم قونسولگری در کشور خود یعنی چی؟؟؟
اصلا شما بیایید از همین پشتونهای پشاوری پرسان کنید که آیا شما می خواهید که جزء افغانستان باشید؟؟؟
هزارفیصد جواب شان نه است و بس !!!
به کدام امتیاز بیایند افغانستان و خود را بدبخت کنن
چرا پشاوری ها چکر های آزاد و تجارت های کلان نکنن که بیایند خود را به انتحار و انفجار شما آغشته کنن
تماما کل ها کلان این کشور می شوند کل ظاهرشاه کل کرزی کل اشرف و حالی هم کل اتمر ههههههههههههههههه

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است