با آنکه هرلحظه می بینیم و می شنویم که عزیزان ما بخاک و خون کشیده میشوند، بسیاری بازیگران سیاسی سرود صلح را زمزمه میکنند. تنها گزینه که بحساب نمی اید مردم اند گویا که در تقدیر این مردم است که سرنوشت انها را باید دیگران رقم بزنند و چنین باید باشد مردمی که به انتظار معجزه و پیدا شدن دستی از غیب باشد و فقر و بدبختی و دربدری را حکمت خداوندی بداند بیش از این سزاوار نخواهد بود.

برخی از این بازیگران بمردم و نیروی ان نه تنها باور ندارند که قبول و پیروی از فرامین خود را وظیفه مردم میدانند چون باور دارند که مشروعیت انها ازلی و اسمانی است.
گروه دیگر که امکانات مادی و پشتیبانان داخلی و خارجی قدرتمند دارند نیازی به حمایت مردم نمی بینند.
گروهی هم برای رسیدن و یا مشارکت در قدرت سنگ حقوق مردم، ازادی، دمکراسی و... بر سینه میکوبند متاسفانه با گوشه چشمی که به انها ارزانی میگردد گذشته را فراموش و تلاش می ورزند بهر شکل ممکن جایگاهی برای خود دست و پا کنند.

در گفتگوهای صلح پیرامون افغانستان چند بار نمایندگان طالبان و امریکا با هم تبادل نظر نمودند و هنوز توافقی حاصل نگردیده. امریکا و در کل امپریالیزم برای تامین منافع خود به هرکاری دست میزند برای امریکا جنگ با تروریزم، مبارزه با افراط گرایی، دفاع از حقوق بشر، دموکراسی و.... مقطعی است هرکسیکه بتواند پلان های امریکا را خوبتر و بهتر عملی سازد دوست امریکا است.

طالبان که در عرصه نظامی حرف اول را میگویند حال در عرصه سیاسی نیز دست بالا را دارند. طالبان میگویند جنگ ما با امریکا است پس طرف مذاکره ما هم امریکا است، حکومت کابل مزدور و دست نشانده است که توان جنگ و صلاحیت صلح را ندارد. طالبان خود را فاتح این جنگ دانسته و افغانستان را غنیمت جنگی محسوب میدارد. طالبان بخود حق میدهند که افغانستان را مطابق دیدگاه خود اداره و قوانین خود را پیاده نمایند.

گردانندگان اصلی برای سبک و سنگین کردن مدعیان دیگر قدرت دعوت ها و کنفران سهایی را ترتیب دادند، گرچه در یادداشت ها و برداشتهایی تحت نام کنفرانس مسکو یا بن سایه توضیحات ارایه گردیده بود اما بازهم اشاراتی خالی از فایده نخواهد بود. اینکه این اشخاص چرا و چگونه دعوت شدند بحث مفصلی است که در اینده به ان خواهم پرداخت.

اینها با یک ترکیب نامانوس، بدون کدام برنامه و راهکار چنان عاشقانه به این دعوت لبیک گفتند که در سوار شدن به هواپیما سر و دست شکسته و بخاطر بغل کردن حریف از هم سبقت میگرفتند. اینها که چیزی در چانته نداشتند با حاشیه رفتن، گلایه گذاری و خوشامد گویی تا انجا پیش رفتند که حتی جایگاه خود را فراموش کرده و بی حیایی را به حد کمال رساندند. در این مذاکرات از دموکراسی، ازادی بیان، حقوق زنان و.... خبری نبود.

گروه طالبان که یکدست و با برنامه در این مذاکرات حاضر گردیده بودند زمانیکه طرف را تا این حد بیمایه دیدند انچه را میخواستند بارشان کردند. قطعنامه کنفرانس مسکو را بخوانید برای من ان قطعنامه حکم منشور طالبان را دارد.

در عرف بین الملل در گفتگوهای اینچنینی دوطرف متخاصم شرکت ورزیده و شاید هم کسانی یا گروهی بحیث حاکم، میانجی و یا تسهیل کننده حضور داشته باشند.
وقتی از این گروه بپرسید چرا؟ میگویند ما با رییس جمهور مشکل داریم. بسیار خوب ایا با نظام و مردم هم مشکل دارید؟ و یا میگویند رییس جمهور نامشروع است بسیار خوب می پرسیم! شما وکیل پارلمان، رییس حزب یا نهاد مدنی، نامزد ریاست جمهوری و شورای صلح از کجا مشروعیت کسب کردید؟ ایا این نیست که افراد و یا ارگانهایی که جواز و گواهینامه فعالیت بشم اعطا کردند توسط همین نا مشروع نصب گردیده اند. با این اساس شما نا مشروع ترید.

شما اگر اندکی بمردم احترام میداشتید برنامه و دیدگاه خود را که در انجا مطرح نمودید همگانی می ساختید که مردم قضاوت میکردند. لازم بود اینها اگر دیدگاهی میداشتند بطور کتبی بحکومت و جهت احتیاط یک نقل انرا به یوناما پیشکش میکردند.

حکومت پاکستان که مسایل افغانستان را زیر نظر دارد برا ی نشان دادن تسلط خود تعدادی از این رهبران را به پاکستان دعوت و در جلسه ای که در لاهور برگزار شد وزیر خارجه پاکستان مواضع دولت خود را بیان و جلسه را ترک گفت. دریغ و افسوس که نداشتن اجندا دلیل شکستاندن همه کاسه ها و کوره بر سرحکومت افغانستان و در پایان هم بجان هم افتادند.

اینگونه رفتارها گرچه از نگاه سیاسی توجیهی ندارد اما حداقل باید به عرف و عادت جامعه تمکین و مسایل خانوادگی و داخلی خویش را به بیگانه و دشمن عرضه نمی کردند. چیدن مهره هایی چون حکمتیار، پدرام، اتمر، محقق، گیلانی و.... بسیار جالب و قابل دقت است.
اینان که ادعای مردم سالاری، شفافیت و پاسخگویی را دارند باید به اینسوها پاسخ ارایه بدارند! چرا رفتید؟ به اجازه کی رفتید؟ چه کاری انجام دادید؟ دست اورد برای مردم چیست؟ چه کسی صلاحیت نمایندگی از مردم را بشما دا ده است؟و؟؟؟

اینکه در سیاست دوستی و دشمنی دایمی وجود ندارد قبول اما هیچگاهی نباید چشم فدای ابرو گردد. یعنی بخاطر خوشی این یا ان مردم را قربان نمود.
با دریغ کارکر بعضی از فعالین سیاسی، سیاست را به ابتذال کشانیده و مردم هم سیاستگران را دروغگو و دغل میشمارند. لازم است که بدانیم سیاست و سیاست کردن دارای ضابطه ها، اصول و اخلاق خاص بخود است که باید مراعات گردد.

برخی هم از این گروه باد در غبغب اندخته و با افتخار میگویند که طالبان انعطاف پذیر گردیده و در مواضع خود تعدیل اورده اند. چه خوشباوری بچه گانه ای. طالبی که مدعی شکست ناتو و امریکا است، طالبی که تو را بسمت خویش فراخوانده و طالبی که بیش از تو و حکومت تو در ساحه بین المللی نفوذ دارد با کدام لباس و تفکر این مقام را بدست اورده است و دیگر اینکه هر پدیده عوامل وجودی دارد که مجموع این عوامل هویت ان پدی ه را بیان میدارد. هویت طالب افراط گرایی و سخت گیری در دین، اخلاق و رفتار اجتماعی است. اگر اینها از طالب گرفته شود و یا طالب انرا کنار بگذارد چیزی یا پدیده بنام طالب موجودیت خود را از دست میدهد. مانند اینک شما از مجاهد صفت جهاد را بگیرید.

برمیگردیم به صلح! حالا که همه مشتاق صلح هستیم چرا به صلح نمیرسیم؟
باکمال تاسف در ادبیات سیاسی ما بجای تحلیل و بررسی یک مساله کوشش میگردد با چند روایت از اینجا و انجا و بکار گیری کلمات و جملات قلمبه و سلمبه سر و ته موصوع را دراورده و دشمن فرضی و خیالی را مقصر قلمداد کنند. ما وقتی به صلح می رسیم که بدانیم صلح از کجا می اید یا مادر صلح کیست؟
باورم این است که مادر صلح جنگ است، یا اینکه صلح باید از بطن جنگ تولید گردد و یا ساده تر بگویم جنگ یک خواست طبیعی و صلح مصنوعی است. پس ما زمانی میتوانیم به صلح برسیم که جنگ و عوامل جنگ را بشناسیم.

جنگ دو عامل اساسی دارد که عبارت از عوامل خارجی و داخلی اند. گهگاهی برخی ها بعد خارجی جنگ را عمده جلوه میدهند و بعضی ها نیز که نمیخواهند و یا نمیدانند بمسایل اصلی بپردازند به فرافگنی روی میاورند و میگویند عامل این جنگ خارجیها اند، این جنگ نیابتی است، استخباراتی است و... در اخر نتیجه میگیرند که کفار و خارجیها نمیخواهند کشور ما ارام باشد. از اینها می پذیریم، بنظر من عوامل بیرونی هیچگاهی عمده و تعیین کننده نیست. خارجیها کارشناسانی در تمام ابعاد جنگ دارند انها یک جنگ را که خواسته باشند راه بیندازند تمام جوانب انرا درنظر میگیرند مانند دهقان که میخواهد گندم بکارد زمینی را انتخاب میکند که بذر در ان نمو کرده و حاصل بدهد دهقان در قله کوه یا سرک اسفالت گندم نمیکارد. خارجیها هم جنگ را در جایی شروع میکنند که بتوانند بهتر نتیجه بگیرند. برای دهقان زمین خوب عمده و اصل است همچنان برای خارجی ها منطقه. پس عامل اصلی کشور ما است که زمینه های جنگ در ان موجود است.

بیسوادی یا کم سوادی، غرور و شجاعت کاذب، باورهای غلط، برداشت نادرست از علم، مردود دانستن علم جدید نظر به باورهای دینی و ملی، نپذیرفتن دیگراندیشان، تعبیر و تفسیر دینی از تمامی مسایل، مدعی تمدن چند هزارساله و در یک کلام مدعی مصرف یکجانبه حقیقت ما و دیگران همگی گمراه و مباح الدم. غافل از اینکه مردم یا ملتی که تنها بگذشته خویش مباهات و افتخار کند و حال چیزی نداشته باشد جایی است که انجا را خرافات گرفته است و به یقین چنین است ما غرق در خرافات و باورهای غلط گردیدیم، چشمان ما را بر روی واقعیت ها بستیم، از پیشرفت انکار ورزیدیم، کشتن همنوع خود را شجاعت و ایمانداری دانستیم و یا به امید معجزه و یا دستی از غیب نشستیم تا بیاید و ما را نجات دهد دیگر باید بپذیریم که دوران معجزه ها بپایان رسیده و جادو و جمپل در پیشگاه علم شرمسارانه سر فرود اورده است. اگر نتوانیم خود را با کاروان تمدن بشری همراه نماییم خود به ریشه خود تبر زده ایم.

وطنداران گلم!
نیم نفوس کشور را مردمی تشکیل میدهند که خاطرات از چند حکومت را دارند و نیم دیگر ان جوانهای اند که از برکت کارهای خستگی ناپذیر همنوعان خود به علم و تکنولوژی دسترسی دارند توقع دارم یک بار بگذشته نه چندان دور بدیده باز نگریسته و به این سوالها پاسخ پیدا کنند.
۱-ایا امیر امان الله خان کافر بود؟
۲-ایا امان الله خان انگلیس ها را بیرون و استقلال را نگرفت؟
۳-لقب غازی، ناجی و قهرمان شرق توسط مردم افغانستان و مردم کسورهای تحت استعمار انگلیس به امن الله خان داده نشد؟
۴-ایا امیر حبیب الله کلکانی مسلمان نبود؟
۵-فتوای جهاد علیه امیر امان الله را کی صادر و کمر امیر حبیب الله را کی بست و لقب خادم دین رسول الله را کی برایش داد؟
۶-ایاحکومت ظاهر خان، حکومت مجاهدین و امارت طالبان همه تکفیری بودند؟و؟؟؟

به اندکی دقت در می یابیم که بازیگران داخلی و خارجی هرگاه خواستند بخاطر خواست های نامقدس خود اتش جنگ را بیفروزند دین را بهانه ساخته و با چماق تکفیر برسر حریفان میکوبند و مردم هم نااگاهانه فریب خورده و پیش از اینکه گوش یا بینی خود را نگاه کنند بدنبال گربه یا پشک میدوند.

نکته دیگر اینکه تنها افغانستان کشور اسلامی است که باید فرامین اسلامی بطور کامل پیاده گردیده و با کافران بجنگد؟. بیش از پنجاه کشور اسلامی در جهان موجود است شما در دو کشور نظام های با عین قاعده سراغ ندارید چی رسد به اسلامی بودن انها. مگر همین عربستان سعودی که سرزمین وحی و ظهور اسلام است و لقب خادم الحرمین را هم یدک میکشد با ترامپ رقص شمشیر انجام ندادند، مبلع چند میلیون دالر به دختر ترامپ هدیه ندادند، قرارداد صدها میلیارد دالر با امریکا امضا نکردند و سال ها است عساکر امریکایی در عربستان پایگاه دارند و...

سال های سال است که به بهانه های مختلف یکدیگر را می کشیم برزخ را روانه جنت می نماییم تا از نعمت های بهشت لذت ببرند و برخی را هم راهی دوزخ تا بسزای اعمال خود برسند و ما خوشحال از اینکه غیرت کردیم بدفاع از دین و وطن پرداختیم، اما تیکه داران دین، مذهب و وطن از دور نظاره گر بخون غنوده شدن عزیزان و خرابی خانه های ما اند و بر سادگی و حماقت ما میخندند. بخدا قسم است که اگر جهاد و شهادت را هم مانند رفتن به بیت الله سهمیه بندی کنند مردم ما حداقل صد برابر سهمیه خود جهاد کرده و شهید داده اند.

انسان قرن بیست و یک برای بهتر زندگی کردن همنوع خویش تلاش می ورزد و میکوشد تا اگر شرایط زندگی در زمین دشوار گردد در سیارات دیگر زمینه را مساعد سازد و ما هنوز غرق در افکار قرون وسطایی بخواب میرویم.
نسل اینده از ما فضا و جهان بهتر ی میخواهد بیایید اگر ما این شانس را نداشتیم برا ی ایندگان جهانی بسازیم و تقدیم کنیم که در ان احترام به انسان سرلوحه همه بوده و در رفاه، ارامش و امنیت زندگی کنند. این وظیفه همه ما است که جهان بهتری از انچه تحویل گرفته ایم بدیگران تحویل دهیم.

باسپاس فراوان
نور احمد برزین خطیبی

>>>   چشمان ما روشن، که درین وبسایت یک انسان خیرخواه و انساندوست به خیر این مردم چیزی نوشت.
تشکر آقای محترم نور احمد برزین خطیبی!
کاش دیگر نویسندگان این وبسایت از شما بیاموزند.

>>>   یک دیوانه دیگر بلای دیگران اضافه شد

>>>   همین که در آخر خودت به خدا قسم خوردی،با خودت نیز بازی خوردی و یا این که میخواهی مردم را بازی بدهی.
همین که از نسل جوان ملبس با تخنیک و تکنالوژی و علوم طبیعی ذکر کردی.باید بداند که در علوم طبیعی و تخنیک و تکنالوژی،جایی به جهان خلقت و خدا وجود ندارد.
تا زمانی که مردم معتقد به خدا و سرنوشت خود را به او و تقدیر خویش را به او نسبت دهند و جامه بندگی را بپوشند و با چشم و هوش وعقل خویش جهان طبیعی را درک نکنند و از آن برای به خدمت گرفتن خویش استفاده نکنند و از خرافات دوری نگزینند،آنها کسانی هستند که بی سواد و نافهم و نادان هستند و مورد سؤ استفاده دیگران قرار میگیرند.

>>>   ما افغان ها فقط درفکرتاریخ پنجهزار ساله تعریف پادشاهان گذشته وتجلیل از روز استقلال دراصل فعلا فاقد آن هستیم .تجلیل ازبیرق که درواقعیت هیچ دردی مارادوا نمیکند. بزنده گی روزمره ما هیچ تاثیر ندارد مصروف هستیم .بایددرپی بمیان اوردن صلح واقعی تامین امنیت وبعد انتخابات شفاف باشیم .

>>>   این بدبخت یک دیوانه است. هر دور کاندید میشود اما صرفا پسرش به او رای میدهد.

>>>   جناب اقای خطیبی!
جنگ جاری در زمان معاصر علت وداعیه نمیخواهد یک جنگ از قبل اعلان شده ومبرمج است سالها قبل از امروز درست از هنگام فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تا اکنون به دستور واعلان بوش پدر که فرمودند بعد ازین جنگ ما با اسلام است این جنگ را رهبری وهدایت مینمایند در بعض نکته های خاص خود داخل کار زار میگردند ولی در بسا موارد مارا به جان هم می اندازند از نیرو های ذخیره وژاندارم های منطقوی کار میگیرند به پاکستان وخلیج بصورت کل وامارات وسعودی بصورت خاص دستور داده اند تا هر جا مسلمان واسلام است ویا مناطقی که منسوب به اسلام اند قلع وقمع وریشه کن نمایند وتا جا های که دست خبیث اینها نرسد ار سیسی وحفتر وحکمتیار وسایرین کار میگیرند هدف اصلی شان ریختن خون انسان ومسلمان است صلحی در کار نیست واین نکته ای زیبا مانند عنقا دیگر موهوم گردیده ونا پدید است هنوز عطش اینها از خون انسانها فرو ننشسته وچندین ملیون لیتر خون دیگر را باشامند تا اندازه ای بسنده باشد تا اندم منتظر قتل وخون ریزی بیش تر باید بود وملیونها انسان ومسلمان دیگر را باید کشت ویا مهدی موعودظهور نماید وجلو تبهکاری ها وتباهی انهارا بگیرد
شیخعلی تگذاری سرپلی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است