وقت آن رسیده است به آنهایی که همه چیز خود را در بدل چوکی و مقام به حراج گذاشتند؛ نفرین بفرستیم!

بی حیثیت تر و فروخته شده تر از آنهایی را سراغ نداریم که تادیروز از نام و کارنامه های مقاوتگران ضد طالبی باج می گرفتند ولی امروز در پای عکس ملا عمر نشسته ستایش ها و قهرمان خوانی های این رهبر سابق جنایتکار گروه تروریستی طالبان را از زبان یکی از بلند گویان و مقاله نویسان طالبان در دههٔ ۱۹۹۰ به نام اشرف غنی احمدزی با گوش جان شنیدند و آن را با کف زدن ها بدرقه نمودند!

رهبری که برای هفتاد و دو ساعت اجازهٔ قتل عام شهریان مزار را صادر کرد.
رهبری که دستور به توپ بستن تندیس های بودا را داد.
رهبری که تحت قیادت او تاکستان های شمالی به سرزمین سوخته مبدل گردید.
رهبرآن طالبانی که افغانستان را به بهشت امن برای تروریستان بین المللی و موجب کشته و آواره شدن بار بار مردم کشور گردیدند و افغانستان را به مرکز تولید و قاچاق مواد مخدر تبدیل نمودند...
لیست طولانی است و از اشرف غنی هم گله ای نیست!

آدم یا بسیار کودن باشد یا نا آگاه به سیاست های گذشته و جاری افغانستان و یا هم خود را به نا آگاهی بزند که نداند فرقی اساسی ای میان دیدگاه ها و اندیشه های ملاعمر ها، حکمتیار ها، اشرف غنی ها، کرزی ها، خلیلزادها، احدی ها و حتی عبدالله ها وجود ندارد. آنها بازیگران متعدد در تیاتر منحط پشتونیزم هستند که هرکدام در وقت مناسب نقش متناسب به حال خود را بازی می نمایند.

اگر گلبدین حکمتیار و طالبان با وحشت ودهشت برای اعادهٔ حاکمیت انحصاری پشتونی با استفاده از دین و مذهب جنگ گرم ظالمانه و غیر انسانی را در برابر مردم ما براه انداختند؛ خلیلزاد ها، کرزی ها، احدی ها و عبدالله ها هرکدام با درجات متفاوت مطابق با نقش از قبل تعین شدهٔ برابر با استعداد و امکانات شان با استفاده از شیوه های نرم افزاریی جنگ و با وعده های فریبده و دروغینی همچون ختم جنگ، برپایی نظام مردمسالار، رعایت حقوق بشر؛ وحدت ملی؛ ابتدا جایگاه خود را زیرنام نمایندگان جامعهٔ پشتون در نبود طالبان و گویا به هدف "تجرید طالبان" تحکیم بخشیده و یک نظام اقتدارگرای قوم محور را بر مردم ما تحمیل نمودند.

به تعقیب آن؛ آنها با استفاده از همه امکانات دست داشته حکومتی، داخلی و بین المللی آنهایی را که از جناح مخالف طالبان برای خود خطر احساس می کردند از صحنه بیرون و قسماً محوکرده، راه را برای بازگشت دوبارهٔ طالبان در صحنه های نظامی و در میدان جنگ هموار نمودند. بعدتر با شیوه های مختلف از آنها قباحت زدایی کردند و اینک با مبدل ساختن آنها به یک نیروی نطامی سیاسی مسلط و دارای حیثیت و اعتبار بین المللی می خواهند با آنها دولت مشترک ساخته و از آنها به حیث یک نیروی ضربتی برای سرکوب مردم ما در جهت تحفق اهداف برتری طلبانه و فاشیستی شان بهره ببرند.

به این هم اکتفا نه کرده آنها بامیدان دادن به گروه متحجر و ضدانسانی دیگری همچون داعش برای روز مبادا؛ آنروزی که احیاناً اگر بخشی از طالبان تحت فشار نیروی های داخلی و جامعهٔ ببن المللی به جامعه و زندگی عادی برگردند؛ نیروی دیگری متشکل از بخشی دیگری از طالبان و سایرین را در اختیار داشته باشند.

اشرف غنی با آویزان کردن تصویر ملاعمر در ارگ و "ربیس جمهور" خواندن و قهرمان سازی از این جنایت کار بی نظیر تاریخ؛ تیری دیگری را بر قلب آنهایی که قربانی جنایات طالبان بوده اند بیر حمانه فیر کرد...

هدف بعدی غنی و سایر فاشیست های قومی حقانیت بخشیدن به جنایات طالبان به نام آوردن نظم و آرامش و مقاومت ملی ضد طالبان و تروریزم بین المللی را بغاوت نامگذاری کردن است. کی میداند که در یک مرحله ای از این جنایتکاران تروریست، مقاومتگران ضد اشغالگران امریکایی بسازند. همان امریکاییانی که هم ولی نعمت خود شان هم ولی نعمت طالبان بوده و هستند. از اینگونه پررویی ها را تاریخ معاصر ما در گذشتهٔ نه چندان دور به یاد دارد.

با آنچه گفته آمدیم اگر کسانی که خود را بر خواسته از حوزهٔ مقاومت ضد طالبانی دانسته و با پر رویی تمام در کنار غنی قرار دارند و یا آنهای دیگری که به نحوی از آنحا در خدمت وی قرار داشته و برای بادار مستبد ساختن دوبارهٔ وی تلاش می کنند؛ به آنها چه باید گفت؟
فقط می گویم: ننگ و نفرین بر آنها باد!

نور محمد خرمی

>>>   راه موفقیت متحد شدن افغان های غير پشتون است.تنها کشور در سطح جهان است که عقب مانده مردم اش هنوزهم مثلی قرن15 زندگی می کنند علت اش هم مشخص است چون اداره مملکت توسط طائفه عقب مانده جاهل وبی شعور اداره می شود.فعلا هم حکومت در دست همین قوم جاهل است وهم مخالفان حکومت

>>>   نفرین افکار وانتخاب خوب نیستند بلکه همیشه طرفدار صلح عادلانه امنیت سر تاسری وبوجود آوردن زمینه های زندگی مسالمت آمیز برای تمامی اقوام برابر درافغانستان جنگزده باشیم رسانه ها با مصارف کم اما برداشت بدوغیرمعقول جامعه را به طرف بحران بیشتر وسردرگمی عمیق تر فرومیبرد که نتیجه نهایت خطرناک وغیر جبران ناپذیر را درجامعه جنگزده افغانستان به بار میاورد.
ومن الله التوفیق

>>>   ننگ‌ و نفرین بر آنها باد. ننگ‌و نفرین بر آنها باد، ننگ و نفرین بر آنها باد.
جامعه افغانستان پوسیده از این لحاظ رهبران و نخبگان هم پوسیده اند.

>>>   درست فرمودید، خداوند خودش ظالمان را نا بود کند.

>>>   منشی صاحب حق با شماست .فعلا شرایط طوری است که اعتماد بین مردم وحکومت ویا اقوام های مختلف افغانستان خیلی سخت شده اما آن زمان که در مسند قدرت قرار داشتید.در شهر ايبک .اشخاص عجیب و غریبی بعنوان اشرار از مناطق خرم وسارباغ دره زندان در منزل شما رفت و آمد می‌نمودند.چون درآن زمان در مقام وپست بالا قرار داشتید کسی به شما اعتراض نمی کرد.ازیک سو اعتماد که در بین اعضای حزب وجود داشت کسی به کسی شک نمی کرد.البته در مجالس های خصوصی صحبت میکردند وباز هم نادیده می گرفتن. بلاخره ما نفهمیدیم که این رفت و آمد های پنهان درزمانی تصدی شما چه سودی به حکومت آن زمان داشت.ما شاهد بودیم .اشرار های مناطق یاد شده تا آخرین روزهای حکومت دموکراتیک با حکومت میجنگیدند حتی یک گروهی کوچک آنها به حکومت تسلیم نشدن .حالا ما به این نتجه رسیدیم که داستان های آن زمان شما با داستان فعلی ریس جمهور غنی فرقی ندارد اگر یک نفر از منطقه خرم پیش شما مراجعه می نمود با استقبال گرم شما روبرو میشد تا این که یکنفر از منطقه دره صوف ویا دلخکي بیاید

>>>   اگر گلو هايتانرا پاره کنيد ، اگر قلمهايتانرا خالي کنيد ، همه داد و بيداد تان عبس است .
وکل جا الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا
اينراهم به صدق دل يقين کنيد که اين وطن از افغان بود ، از افغان است و از افغان خواهد بود .ان شاءالله
زور شما غلامان خاين با پشتيبانهٔ ۵۰ ملک جهان ديگر ختم شده ، امروز وار ، وار افغانست .

>>>   Chopan
جایگاه وزیر خارجه در کجای این رژیم است
غنی، از فردای آغاز به کار در همه سفر های خارجی به عوض وزیر خارجه، نا مربوط ترین آدم ها را با خود میبرد اما از همراه بردن وزیر خارجه حتی در سفر ها و مواردی که بر اساس پیوند نامه ها و توافقات مقدماتی وزیر خارجه باید در ترکیب هئیت همراهان حضور داشته باشد، خود داری میکند🙄 از روی چنین برخوردی جا دارد این پرسش را مطرح کرد که آقای وزیر خارجه جایگاه شما در این رژیم چه است و کجا است !؟
همین اشرف غنی، در سفر های که به بروکسل و به هدف اشتراک در نشست بررسی های امنیتی داشت داود سلطانزوی را که هیچ گونه سمت متعارف رسمی در رژیم ندارد، با خود به اروپا برد نه وزیر خارجه را !
اشرف غنی، دکترین و نگاه و نظر مشخص نسبت به قدرت و نظام دارد، و نشان داده است که برای پیاده کردن برنامه غیر مشروع قومی خویش مصمم است، و از او نباید گله کرد، پرسش اما اینست که چرا آقای صلاح الدین ربانی که در جایگاه استاد ربانی فقید نشسته و رهبری جمعیت اسلامی را تمثیل میکند، تا هنوز به کار در وزارت خارجه این رژیم فاقد مشروعیت قومی ادامه داده و به غنی اجازه میدهد تا در هر فرصت ممکن با دور زدن وزارت خارجه در واقع به وزیر خارجه بی اعتنایی و بی حرمتی کند؟!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است