هیچ حقی در تعیین سرنوشت خود نداریم
از مدت ها به اینسو ابتکار عمل از نزد ما به یغما برده شده، ما هیچ نوع حق در تعیین سرنوشت خود و مملکت خود نداشته و نداریم ناتوان ترین ساختار ها همین قوای ثلاثۀ ما است که همه نامنهاد و پوشالی است 
تاریخ انتشار:   ۱۸:۳۸    ۱۳۹۸/۶/۶ کد خبر: 159942 منبع: پرینت

مذاکرات صلح بین هیأت امریکا و نمایندگان طالبان نهمین دور خود را در عقب درب های بسته می گذراند.
طالبان با تضاد علنی شان در برابر علم و معرفت و به رسمیت نه شناختن حقوق مشروع و مدنی بشر و بالاخص زنان برای کسب علم و شمول فعال در جامعه، در استفاده از وسایل اطلاعات جمعی و کار برد عصری ترین ابزار جنگی از هیچ تنظیمی عقب نمانده و فعالیت های تبلیغاتی خود را از منابع پاکستانی گسترش بخشیده و افواهات بی اساس را پخش و نشر می کنند. طالبان ادعا دارند که نظام های منتخب مردمی تا حال همه گوداگی اجنبیان بوده و هیچ کدام خدمت برای رفاه و سعادت و ترقی مردم افغانستان انجام نداده به غیر از طالبان!!!( خود شان یک جنبش مستقل خود جوش ملی بوده اند. نویسنده) لذا با حکومت فعلی افغانستان حاضر به مذاکره نیستند.

ولی از قول صدای امریکا از اسلام آباد، دیروز زلمی خلیل زاد رهبر هیأت صلح امریکا گفت که این یک پندار احمقانه خواهد بود که امریکا با امضای هرنوع توافقنامۀ با طالبان حمایت خود را از حکومت افغانستان و قوت های نظامی آن متوقف خواهد ساخت. این همکاری در تحت هرنوع شرائطی ادامه می یابد. که البته یک اطمینان خاطر و سخن امیدوار کننده است. «دونالد ترمپ» چند روز قبل گفت بعضی شرائط طالبان در مورد تقلیل قوای ما در افغانستان قابل قبول نیست.

به اساس بیانات پراگنده تا حال بر چگونگی حکومت آیندۀ افغانستان و موضوعات مربوط آن توافق صورت نگرفته و آن را به مذاکرات بین الافغانی محول نموده اند. داکتر اشرف غنی از ترکیب یک هیأت پانزده نفری سخن گفت. این که این هیأت مورد قبول طالبان قرار می گیرد یا خیر معلوم نیست و چه وقت و در کجا این جلسۀ بین الافغانی برکزار می گردد کس چیزی نمی داند.

ما باید بدانیم که اگر امریکا از جهاد افغانستان خوشه چینی کرد واقعاً هدف آزادی و دموکراسی نبوده و رهایی مردم افغانستان از اسارت استعمار شوروی نبود و در آن مداخله اهداف روشنی وجود داشت که در ضمن ما را هم به مقصد رساند. کنار رفتن امریکا از امور افغانستان و به فراموشی سپردن کامل آن از سال ۱۹۹۲ تاسال ۲۰۰۱ مبین این واقعیت است.

بازهم تجاوز امریکا بر وطن ما وشما به منظور رهایی مردم افغانستان از غل و زنجیر حکمروایی طالب وسلطۀ استعماری پاکستان نبود. عوامل و انگیزه های دیگری زمینه ساز این تجاوز نظامی و فر ریختن جوال های دالر و خریداری غلام و برده توسط تاجر کهنه کار خلیل زاد بود.

مذاکرات کنونی صلح با طالبان بر بنیاد سنجش نفع و ضرر امریک است، نه خون ریخته شده صد ها هزار و وطن ویران شده ای افغان، ورنه امریکا از ریختن هر قطره خون افغان اطلاع داشت و می دانست که دستور از کدام کشور صادر می گردد.
با آن هم امریکا در قید تعهداتی است که خواهی نخواهی آرزو های مردم افغانستان را در دست یافتن به یک صلح عادلانه و پایدار تا حدی تحقق بخشد. در این وطن بلیون ها دالر مالیه پرداز خود را به هدر داده و بیش از ۲۵۰۰ سپاه خود را کشته داده و ده ها هزار معلول و معیوب داشته و بعضی کار ها را در افغانستان از افتخارات خود شمرده.

متحدین اروپا و مخصوصاً اعضای پیمان ناتو موقف خاص خود را در مورد صلح با طالبان و صیانت از منافع ملی افغانستان در پهنای درخشش کم نور دموکراسی دارند. جامعۀ اروپایی از احترام به حقوق زنان جداً حمایه نموده و انتخابات را یگانه راه تأمین حاکمیت ملی افغانستان می دانند.
علاوتاً امریکا نه تنها در افغانستان بلکه در منطقه و جنوب آسیا هم علائق سیاسی و ستراتیجیک دارد و با دوقدرت دیگر، روسیه و چین در ستیز است که هر نوع توافق نامۀ با طالبان باید این جوانب را هم در نظر داشته باشد.

ما و شما با درد و دریغ یک واقعیت تلخ را باید قبول کنیم که از مدت ها به اینسو ابتکار عمل از نزد ما و شما به یغما برده شده، از ما به نام ملت یادشده و ظاهراً در قطار ممالک آزاد شاملیم ولی در واقعیت ما اسیر فدرت ها و نوکران شان بوده ایم. ما هیچ نوع حق در تعیین سرنوشت خود و مملکت خود نداشته و نداریم ناتوان ترین ساختار ها همین قوای ثلاثۀ ما است که همه نام نهاد و پوشالی است.

این که می گوییم ما صلح عادلانه و پایدار مطابق منافع ملی می خواهیم صرف در حیطۀ آرزو ها گنجانیده شده است و اگر می گوییم انتخابات یک ضرورت مبرم ملی است باز هم یک حرف است و بس و قبول کن که اگر نتایج بر وفق مراد ما نبود کمترین توانی برای تغییر وضع نزد ما موجود نیست و منتظریم که فیصله های دور نهم، دهم، پانزدهم و چهلم چه خواهد بود و باز با مقدرات ما چگونه بازی خواهد شد و چه آینده ای را استقبال خواهیم کرد.

محمد عارف عباسی


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
سرنوشت
مذاکره
نظرات بینندگان:

>>>   ياهو!
سلام حضور و خدمت محترم آقاى (عباسى)!
تفسير سياسى جامع ومانع شما را بخوانش گرفته و باصطلاح كسب فيض كردم، (صلح نام نهاد )خليل زاد و طالبان خونآشام به سردمدارى ترامپ، آغاز و انجام نداشته و جز ضياع وقت و ماه عسل بيش براى جانبين نخواهد بود زيرا نقش (مردم هردم شهيد ما) در اين باب مدنظر نبوده و پشت دروازه هاى بسته بخاطر منافع نوكران و چاكران آمريكا، پاكستان،عربستان سعودى و ساير كشور هاى عربى چانه زنى ميشود تا كشور بخون تپيده و خاكسار ما را بيشتر ويران و متضرر ساخته و لاش خواران فربه تر شوند .
رفتن بپاى مردم بيگانه در بهشت
حقا كه بر عقوبت دوزخ برابر است
Ahmad Hussian

>>>   محترم آقای عباسی! حترام به شما ! متسفانه مذاگرات که بنام صلح در قطر در پیش است و از رمان آغاز تاکنون هیچ اخبرا در مورداینکه پس امضای معاده صلح بین گروه مشهور به طالب و امریکا چه سرنوشت منتظر مردم افغانستان میباشد اطلاع در دست نیست. طوریکه در رسانه ها دیده وخوند میشود گفتار های همه متضاد اند مثلا ریس چمهور امریکا در همین تازگی گفت تاریخی و جدول برای خروج عساکر امریکایی ها اوجود ندارد اما بعضا گفته میشود که امریکا سربازان خورا به پنج هزار تقلیل میدهد از گفته های خلیلزاد هم چیز موثر بدست نمیاید ارگ نشینان هم اطلاعات درست ار پیشرفت مذاکرات طوریکه دیده میشود بدست ندارند اینکه چراچنین است باید از ُقای خلیلزاد جواب بدهد دولتمداران کابل نشین آدم های صاحب ابتکار نبوده به همین سبب برنامه برای صلح از همان ابتدا دولت کرزی وهم غنی احمدزی اوجود نداشت همه این ها دستنگر امریکا بودند ارک نشینان یک حکومت فوق العاده ضعیف را که حاکمیت آن در محدوده ارک است رهبری میکنند. از چنین دولت آوردن صلح که دران حقوق مدنی وحقوق بشر آزادی بیان وهنر دفاع کرده بتواند امید نیست . اکر طالبان اداعا میکنند که تنها آنها بودند که یک حکومت را بدون مداخله اجنبی به اجود آورده بوند با ید از انها سوال که شما چرا عکاسی را اجازه نمیدادید ؟ این عمل شان برای این بود که دیده نشود که در مثلا در وزارت خارجه یک پاکستانی از ای اس ای آمر یک اداره است و یا بعد از حمله امریکایی ها که طالبان در قندز به محاصر ماندن کیها بودند ؟ چرا طیارات پاکستانی شبانه در میدان هوای کندز به اجازه امریکایی ها می نشستن و افراد پاکستانی را دو باره به پاکستان انتقال میدادند این آیا طالبان دست نشانده پاکستان تا همین لحظه نیستند ؟ اما اینکه این گروه مزدور و جنایتگار و قاتل صدهاهزارا مردم بیگناه در مقابل تمدن چه فکر میکنند !! من خاطره یک ژورنالیست آلمانی را بصورت مختصر ذگر میکنم این ژورنالیست که متسفانه اسم اش فرموش کردم در یک گفتمان در که دیگر هم مسلکان او هم اجود داشت گقت (( من سال ۲۰۰۰ جهت تهیه یک راپور از وضع مهاجرین به پاکستان رقته بودم در انجا اتفاقا به یک دوست امریکایی که او هم خبرنکار بود مواجه . ما هردو اطلاع بدست آوردیم »ه آقای ملا متوکل وزیر خارجه طالبان هم در اسلام آباد تشریف دارند پس از مراجعت مکرر به وزارت خارجه پاکستان و و اسطه ساختن سفارت امریکا در اسلام آباد به ما اجازه داده شد تا با ملا متوکل مصاحبه نمایم و در ادامه گفت که من از ملا متوکل سوال کردم >>> از زمانیکه شما قدرت را در افغانستان بدست گرفته اید کدام سرک شفاخانه و یا مکتب در کشور تا اعمار کردبد ؟>> جواب او برای من چنین بود و قابل تعجب *** فکر که خودت میخواهی دو باره به جرمنی برگردی اما طیاره شما خراب میشود وشما در مشهد در خاک ایران پاین میشود و مدت منتظر هستید که شما کمک برسد تا دوباره به کشورتان برگریذ شما در مشهد سرک جاده و شفاخانه نمیسازید. زندگی ما در این دنیا چنین است ما منتطر کمک الاهی اهستیم لذا اعمار شفاخانه و جاده بدرد کسانی میخورد که به این دنیا دل باخته اند** به همین سبب است که آنها سک پل مکاتب و شفاخانه ها را خراب میکنند این جنبش جنایتگار محصول امریکا انگلیس پاکستان و کشور های عربی میباشد
Assadullah Sharif

>>>   زمستان انتخابات به شاخ آهو رفت و اگر هم نرفته باشد، رفتنی است، اما روسیاهی‌اش به تاجیکانی خواهد ماند که به دشمن مردم و ملت خویش کمپاین کردند و می‌کنند‌.
در تمام حکومت غنی تنها یک وزیر خارجه داریم که تاجیک است و از یک اقتدار اجتماعی و سیاسی تاجیکی نیز برخوردار است‌. اما غنی با او هم کارد و گوشت است. غنی هرات را پر از کوچی کرده است و ادامه دهنده اسکان کوچی های پشتون در شمالی است. دشمنی غنی با تاجیک لز چشم هیچ انسان خردمندی پنهان نیست. با اینهمه اگر تاجیکی به غنی کمپاین کند، چه چیزی جز روسیاهی ابدی نصیب خواهد شد؟
این برای ملت تاجیک یک فاجعه است که فرزندانش چنین خوار، حقیر، بیهمت و خودفروخته شوند تا به کسی که نمی‌خواهد سر به تن تاجیک باشد، کمپاین کنند.
Saboor Raheel

>>>   رئیس جمهور امریکا، چند بار پیاپی، این سخن خبرسازش را تکرار کرده و گفته که: کشورش می‌تواند ظرف مدت یک هفته، در جنگ افغانستان پیروز شود؛ اما او نمی‌خواهد ده‌میلیون نفر را بکشد!
بگذریم از این‌که در برابر استیضاح دولت افغانستان، ترامپ هیچ توضیحی نداد؛ اما آیا تا به حال به این نکته فکر کردیده‌اید که در فحوای کلام ترامپ، چه مفهومی نهفته است؟ آیا او بار بار می‌خواهد بگوید که از دید وی ده‌میلیون نفر در این جغرافیا، چونان طالبان مفکوره‌ی هراس‌افگنانه دارند و همه باید از بین بروند تا صلح تأمین گردد؟!
سید مسعود حسینی

>>>   تاجیک ها خود شان خود را میخورند اسماعیل وزیر نبود ؟ در زمان وزارتش یک تاجیک را اجازه ملاقات با خودش نمیداد تاجیک ها که به مقام برسند کبر میگیرند صلاح الدین ربانی بغیر از دار و دشته و اقارب خودش و طایفه بیک ها در وزارت خارجه ایا کدام تاجیک دیگری را استخدام میکند که نمیکند همینطور دیگران . اتحاد و اتفاق قوم پرستی را از پشتون ها بیاموزید بخصوص پشتون های وردک و مشرقی .


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است