آیا کسی از کاندیدان محترم ریاست جمهوری اسلامی افغانستان گاهی پرسیده است!
حینی که خواب قدرت بر احرأز کُرسی ریاست جمهوری کشور را بسر پرورانیدید ، صادقانه بگوید، آیا به شکم های گُرسنه، پاهای برهنه و لباس های ژنده ی مردم تان فکر کرده و دل تان سوخته است؟

آیا میدانید که عده ی زیادی از هموطنان تان در (۲۴) ساعت یکبار آنهم از طریق زباله دانی های گندیده ی نواحی شهر تأمین معیشت میکنند؟
آیا گاهی گذر تان به شهر ها و اطراف آن اُفتاده باشد و از پُشت شیشه های دودی موتر های تان چشم شما به کودکان یتیم ، پیره زنان بی‌کس و ناتوان و پیر مردان معلول هموطن تان چسپیده باشد که در چه حالی هستند و با چه وضعی دست به گدایی و نوایی میزنند؟

مسؤولانه پاسخ بدهید!
آیا فُرصتی بشما دست داده باشد که از کنار جاده ها نظر تان به جوانانی بیفتد که از بام تا به شام بخاطر تهیه لُقمه نانی در کنار جاده ها با افزار ناچیز و ابتدایی خود منتظر یکی از شما ها بوده تا او را بخاطر اعمار بلند منزل ها و یا مرمت کاری خانه های لوکس تان در بدل صد و یا دوصد افغانی روز مُزد بپذیرید؟

آیا گاهی اتفاق اُفتاده باشد که غرض عیادت از اقارب و یا یکی از دوستان تان به شفاخانه های دولتی و یا خصوصی قدم رنجه فرموده ناخود آگاه نظر تان به مریضِ درد مندی که در دهلیز بیمارستان بدون یار و یاوری فقط منتظر پیشانی باز و یک لبخند داکتر و یا نرس بوده و توان خرید دوای خود را نداشته جُز دربار خُدای حاذق دیگر دادرسی ندارد؟

آیا زمانی از کنار پُل های مشهور و یا مخروبه های وحشتناک گورستان های شهر ها گذر کرده اید و دیده باشید که به چه تعداد جوانان عزیز این کشور از بیکاری و ناچاری مُعتاد به مواد مُخدر بوده با وضع فلاکتبار و رقتبار رانده شده از آغوش مُحبت فامیل به چه حالتی زندگی میکنند؟

آیا گاهی به این اندیشده اید که در کشور تان به چه تعداد معلول و معیوب بی دست و پا و کور مُتضرر از جنگ با چه دشواری مُتکفل اعاشه ی خانواده های فقیر خود هستند؟
آیا میدانید که در هر دفتر و هر اداره کارشکنی، بروکراسی، و فساد بیداد میکند تا حدی که گلوی مردم را فشرده و خون شانرا میمکد؟
آیا زمانی پیش آمده باشد که به خانواده های گرامی شُهدای عزیز بخاک و خون خفته ی این سر زمین که بخاطر من و تو و دیگران سینه های خود را سپر و جانهای شیرین خود را قربان کرده اند سری زده از وضع اسفبار شان خود را حالی ساخته و از آنها دلجویی کرده باشید؟
آیا جسارت و جرأت این را بخود می‌بینید که در صورت پیروزی جنایتکاران جنگی ، غاصبان دارایی های عامه ، تفنگ سالاران ، متجاوزین و اختطاف گران و قاتلان را بلا استثنأ و بدون امتیاز به میز محاکمه بکشانید؟

به پیشگاه ملت بزرگ افغانستان صادقانه تعهُد میسپارید که در عزل و نصب کادر های ورزیده مطابق به نامنگلاتور تشکیلاتی وزارت خانه ها و ادارأت مُلکی و نظامی اصل شایسته سالاری را در نظر گرفته از تورم تشکیلاتی جلوگیری و از گُماشتن مشاورین مفت خوار و طُفیلی ممانعت و وزارت خانه ها را از وجود منسوبین خانوادگی، قومی و تنظیمی تخلیه و مُبرا میسازید؟
البته باور مندیم که مسله ی بی امنیتی و نا امنی گاه‌گاهی دامنگیر شما ها هم شده که از تبصره روی آن صرف نظر میکنیم؛

بدون تردید به این آیا ها (؟) پاسخ روشن و صریحی ندارید چون در مباحثات و مناظره های شما و یا سخنگویانِ مطبوعاتی تان هیچ یک تان و یا هیچ کسی برنامه‌ ها خود را بر مبنای مشکلات بنیادی جامعه ی در فقر نشسته ی افغانستان ضمن اینکه طرح و تشریح نکرده ، با تأسف که در خصوص سیاست خارجی ، روابط همه جانبه با کشور های همسایه و منطقه، مبارزه با تروریزم و دهشت افگنی، حقوق زنان، بازسازی ، فقر زدایی، اشتغال زایی، مبارزه با اعتیاد، انکشاف و توسعه، سکتور های صحت، زراعت و صنعت، تجارت و معارف ، اقتصاد و باز گشایی چشمه های عایداتی و یا جذب سرمایه گذاری های خارجی یا منابع زیر زمینی چیزی بزبان نیاوردید، فقط آنچه که مباحثات و توضیحات شما در رسانه های اطلاعات جمعی و یا گردهمایی های اجتماعی انعکاس یافته و شما بیشتر روی آن مکث میکنید و با گرمی وضاحت میدهید متأسفانه در کُل عُقده گُشایی های تُند و آتشین ، تؤهین و تحقیر بر یکدیگر از کاندیدان که بازار شان نسبت به شما داغ تر و هواخواهان خریده شده ی بیشتر دارند با انتقادات نا سالم و غیر موجیه همراه است ، با درد و افسوس که این شیوه خلاف کمپاین انتخاباتی و همه نورم های اخلاقی و مدنی بوده از درد و رنج مردُم مظلوم ما نمی‌کاهد، بلکه بی باوری و عدم اعتماد ملت را به رهبریت و مدیریت کاندیدان بیشتر تقویت بخشیده مردم را از آیندهِ روشن و بهتر ناامید میسازد؛

بیایید با الهام از جوامع مترقی و پیشرفته بیاموزیم که شرط اول کسب مقام یا کُرسی ارشد دولتی روی کدام اصول و پرنسیپ های قبول شده استوار بوده و از چه راهی به دل مردم می‌توان راه یافت که اعتماد ملت را با اخذ رأی شفاف شان از آن خود ساخته تا با وجدان راحت در خدمت مردم و شکوفایی کشور عزیز خود راه باز نموده مصدر خدمت شده بدرد مردم مرهم و زخم های پیکر وطن ویران خود را التیام بخشیده از محاکمه ی وجدان تبرئه گردیم، این بهترین شیوه و راه راست رسیدن به موفقیت و توفیق خوشبختی خواهد بود.

اسدالله شیرزی

>>>   برادرعزیز راست ګفتی ای کاش این مردانګی رادشته باشد و مردم بیچاره مارابه وعده های پوچ خویش فریب ندهند.

>>>   به نقل از یک منبع مطلع از اوضاع بغلان، به تعداد ۲۰۰ طالب مجهز با سلاح های لیزری امشب قصد حمله بالای شهر پلخمری را دارند.
این منبع افزود که مردم باید چراغ های خانه های شان را روشن بمانند تا طالبان از سلاح های لیزری شان درست استفاده نتوانند.
هموطنان مان باید با سلاح های دست داشتهء شان آماده دفاع از خانه و حریم شان باشند.

>>>   99 فیصد کاندیدان میداتنند کعه هگز برنده نمیشوندوریاست دولت را حتی درخواب هم تنمی بینند صرف شهرت طلبی آنان را وامیدارد تا نمایشی خودرا کاندید ونام نویسی کنند

>>>   تا زمانیکه غنی یهودی در راس قدرت باشد صلح نمی اید خاطر جمع باشید چون این شخص یک انسان دروغ است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است