پیچیدگی اوضاع سیاسی افغانستان اززمانی ییچیده ترشد که همه به شمول طالبان و نامزدان ریاست جمهوری فکرمیکردند که پس از 9 ماه مذاکره میان امریکا وطالبان، موافقتنامه تهیه شده، به امضاء میرسد. اگراین موافقتنامه امضاء میشد ، قطعآ که طالبان دست بالا داشتند ووقتی با تویت ترامپ این مذاکرات به هم خورد سخنگوی طالبان در قطر گفت که : « ما ازشکست این مذاکرات شگفت زده شدیم. » تا تویت ترامپ همه فکر میکردند که انتخابات به تعویق می افتد وصلح با طالبان اولویت پیدا میکند. بجز ازغنی وعبدالله آنهم با استفاده ازامکانات دولتی، نامزدان دیگرکمپاین لازم برای انتخابات نکردند ویا نتواستند.

انتخابات برگزار شد، اما وضعیت زمانی پیچیده تر گردید که مردم افغانستان به این انتخابات « نه » گفتند. بسیارافتضاح آور بود که ازمجموع 35 میلیون نفوس کشور به رغم ثبت 9 میلیون نفربرای رای دهی فقط 1 میلیون نفردرانتخابات شرکت کردند - منظورآرای شفاف است - اگراحیانآ از دل این انتخابات غنی ویا عبدالله رییس جمهور شود، رئیس جمهور یک میلیونی است نه 34 میلیون ؛ این برایند به رئیس جمهور احتمالی آینده، هیچگونه وجاهت واقتداری را تعریف نمیتواند.

اما کمیسون انتخابات که اکثریت آن به ارگ وابسته است، به رغم لاف های روزهای نخست، مطابق تقویم انتخاباتی نتایج اولیه را اعلان نکرد. تعویق اعلان نتایج اولیه در23 عقرب چند هدف را دنبال میکند:
- ورود آرای تقلبی در سیستم بایو متریک، شکستاندن قفل دیتا سنتر درهمین راستا بود، اکنون هم برای تقلب کاران دشواری ها ی دراین راستا وجود دارد.
- قانع ساختن عبدالله برای یک حکومت ایتلافی.
- بردن انتخابات به دور دوم.

با ورود خلیلزاد برای ازسرگیری مذاکرات صلح، وضعیت از هرزمانی پیچیده تر شد. دیدار او با غنی، عبدالله و کرزی به گونه لازم افشا نگردید، که خلیلزاد چه نقشه جدید ی را با آنها مطرح کرده است. سفرش به اسلام آباد مهر دیگری براین پنهان کاری سیاسی فعلی کوبید. اما در جامعه ، میان تحلیل گران و سیاسیون چهار تعبیر و تفسیر از ورود مجدد خلیلزاد در این فرایند، دست بدست گردید:

1- انتخابات به نتیجه نمیرسد، لذا امریکا مستقیم به سمت حکومت موقت میرود و میخواهد که طالبان را قانع بسازد تا کرزی برای دو سال در راس این حکومت موقت قرار بگیرد.

2 - خلیلیزاد برا ی قانع کردن عبدالله و تیمش وارد شده است تا مانند جان کری، حکومت ایتلافی با غنی را شکل بدهد و غنی بار دیگر در راس امور قرار داشته باشد. تعویق نتایج اولیه انتخابات هم یک تفسیرش را به همین مساله برمیگرداند.

3 - امریکایی ها برای تحکیم نقش خود در مدیریت بحران پسا انتخابات، هردو تیم را بطور جداگانه تشویق می کنند که از برنده بودن شان کوتاه نیایند. تا پس از اعلام نتایج، بحران اوج بگیرد و طبعآ که افغانها از مدیریت آن عاجز بوده و امریکایی ها وارد صحنه شوند. مطابق به خواست خود بحران را مدیریت کنند.

4 - خلیلزاد برای رهایی دو استاد امریکایی آمده است. اگر چنین نبود چرا مذاکرات پکن یا بجینگ، برای مدت نامعلوم به تعویق افتید. یعنی هنوز برای مذاکره با طالبان امادگی رسمی وجود ندارد.

با تمام اینها، در این اواخر سر و صدا و تبلیغات حکومت موقت بیشتر گردیده و عده ای کثیری از مردم و تحلیلگران، حکومت موقت را زود رس میدانند که با یک تویت ترامپ از سرگرفته خواهد شد و به سرعت مذاکرات آغاز و سناریوی از قبل تهیه شده آن به منصه اجرا درخواهد آمد. اما با توجه به اوضاع سیاسی در حال تغییر افغانستان، هیچ چیزی را بطور ثابت و متقن نمیتوان پیشبینی کرد، چنانچه در این یکسال آخر، همه احتمالات و پیشداوری ها نادرست و غیر واقعبینانه از آب درآمدند.
اما من برای رهایی از این بحران های فراگیر سیاسی - ملی، استراتژی نجات را در شکل گیری نظام فدرالی در افغانستان به عنوان راه حل اساسی و درازمدت میدانم.

علی تقوایی

>>>   یا انتخابات شفاف یا تجزیه
یکی و خلاص

>>>   بیائید باهم راست و صادق باشیم!
درین جغرافیای شکل گرفته و نامگذاری شده توسط استعمار به حیث هموطن ناگزیزو با اجبار تاریخی درکنارهم قرارگرفته ایم.
درین جغرافیا اقوام مختلف ، زبانها و مذاهب گوناگون در ولایات کشور زندگی می نمایند و یکی دیگر رانسبت همین تفاوت هایی قومی وزبانی ونژادی تحمل ندارند و همیشه در پی توطئه و حذف غیر از قوم خود هستند.
درین کشور مردم مسافران ناشناس راه گم کرده را ماند که دریک جنگل را میروند و ، هیچ یک به دیگری اعتماد ندارند.
نمیدانیم به کدام طرف و به کجا میروند؟
برای حاکم شدن به این ویرانه ،گاهی به دربار انگلیس و زمانی به دربار روس رفته وطن می فروشند و هرکشور بزرگ استعماری که بقای قدرت شان را تضمین کرد به همان قدرت می فروشند و به حمایت باداران استعماری در برابر آنهایی که هموطن است شمشیر می کشند و کنون دست حاکمان بدامن ودربار امریکاست و توسط امریکایی ها رقبای داخلی که همان هموطن اجباری حاکمان این سرزمین است ، با امکانات امریکا درپی نابودی شان هستند ، ده ها سال است که پیوسته همین سیاست باشمشیر بیگانه کسی را که هموطن می خوانند سر می برند دنبال می شود .
تازه ترین مورد توطئه علیه جان جنرال دوستم بود که از درون توطئه که توسط ارگ سازماندهی شده بود جان سالم بدر بردو مثالهایی زیادی درین سالهای پسین وجود دارد.
با همسایه هایی که با اجبار همسایه ء این کشور اند ایران ، پاکستان ، چین ، تاجکستان ، ازبکستان ، ترکمنستان نیز دوست خوب نیستند یعنی هرازگاهی با این کشور ها نظر به موضع گیری بادار جدید مناسبات برقرار می کنند و یا دشمنی می ورزند.
درچنین یک وضعیت که نه وحدت ملی ، نه دولت ملی وپرقدرت ، نه هویت ملی قابل قبول برای همه گان ونه اقتدار ملی شکل گرفته است و با ادامه ء این وضعیت در دو صد سال دیگر نیز شکل نخواهد گرفت .
اینها کی هستند؟
چه می خواهند ؟
به کجا میروند؟
محمداسلم سلیم

>>>   چوکی زیاست جمهوری افغانستان فروخته شده است.
من نمیگویم که چگونه؟
اما شما خودتان حدث بزنید که به مبلغ چند فروخته شده است و کی این پول را میپردازد و کی این پول را میگیرد.

>>>   تا زمانیکه یک شخص صادق ، عادل و ملی گرا که همه را به مثابه شهروند افغان بشناسد در راس حکومت قرار نگیرد افغانستان نه روی خوشبختی را می بیند و نه روی صلح را. به اصطلاح عام با این زاغ ها بودنه گرفته نمیشود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است