یکی از شگفتی های مملکت خداداد افغانستان این است که باشندگان این ملک همیشه آب را نادیده موزه را از پا می کشند وهنگامه برپا می کنند، بی آن که بدانند سخن بر سر چیست! و چه بسا که از برخی دستاویزها برای کوبیدن حریف یا حریفان سیاسی خود بهره برداری ابزاری ناروا و ناسخته می نمایند. من چند بار بسیار با دقت ویدیوی نشر شده را دیدم.

ماجرا از این قرار است که نخست مدودف به زبان روسی سخن می گوید و ترجمان به زبان پارسی دری ترجمه می کند. اما داکتر عبدالله که می داند مدودف انگلیسی می داند، ترجیح می دهد به انگلیسی صحبت کند. شاید به خاطر صرفه جویی در وقت و یا شاید هم به خاطری که بتواند مقاصد خود را یکراست دقیق تر به طرف انتقال بدهد. در همچو مجامع، چون چند ملاقات پیهم می باشد، هیات ها کار بسیار سنگینی می داشته باشند. زیرا در یک روز چندین دیدار می داشته باشند. کسانی که خود در همچو مجامع شرکت نکرده باشند، خستگی هیات های اشتراک کننده را درک نمی توانند. معمولا گراف کار بسیار سنگین و ضیق می باشد. از سوی دیگر، بسیاری از این گونه دیدارها پروتکلیک و تشریفاتی می باشند و جنبه کاری ندارند. به هر رو، ترجمان روسی آغاز به ترجمه سخنان داکتر عبدالله از انگلیسی می نماید. اما مدودف که انگلیسی را خوب می داند، سخنان ترجمان را قطع می کند و رو به ترجمان می گوید که «نیازی به ترجمه نیست. لازم نیست» (یعنی چون من انگلیسی می دانم، نیازی به ترجمه نیست و می دانم که شما زبان انگلیسی را هم می دانید) و سپس به شوخی رو به ترجمان می گوید که «فارسی مشکل تر است!» سپس گفتگوها به زبان انگلیسی ادامه می یابد.

در این حال نباید فراموش کرد که زبان رسمی کنفرانس شانگهای روسی و انگلیسی است و سخن گفتن به انگلیسی مشکل ندارد.
کما این که داکتر عبدالله سخنرانی اصلی خود در کنفرانس را به زبان پارسی دری انجام داده بود.
خوب، این بود همه ماجرا. اما عده یی از این رویداد پیراهن عثمان ساخته و تا توانسته اند بر داکتر عبدالله تاخته و او را به باد ناروا ترین ناسزاها و دشنام ها گرفته اند و عده یی هم نادرست نوشته اند که گویی مدودف به داکتر عبداله به خاطر انگلیسی گپ زدن او دردهانی زده باشد؟! و این کار را افتضاح دیپلماتیک نام
داده اند. این دیگر نهایت دیده درایی و چشم سفیدی است.

باید گفت که از دید پروتکل دیپلماتیک، رییسان جمهور و صدراعظمان ترجیحا در مجامع بین المللی به زبان ملی خود سخن می گویند. اما اگر انگلیسی صحبت کنند، هم اشکال ندارد. زیرا انگلیسی زبان بین المللی است. برای مثال ناتانیاهو، نخست وزیر اسراییل در سازمان ملل همیشه انگلیسی سخن می گوید. در حالی که زبان ملی اسراییل انگلیسی نیست. اما در دیدارهای دو جانبه اگر به زبان انگلیسی یا زبان طرف مذاکره صحبت شود، اشکال ندارد. بارها دیده ایم که کرزی و اشرف غنی هم انگلیسی صحبت کرده اند.

هیچ دلیلی ندارد که در گفتگوهای رسمی در لندن یا واشنگتن ترجمان انگلیسی ببرند و کرزی و اشرف غنی و عبدالله از طریق ترجمان صحبت کنند. من خودم چون به زبان روسی تسلط دارم، هیچگاهی چه در دوره کار در وزارت خارجه و چه در دوره سفارتم و چه در کنفرانس های بین المللی و چه در گفتگوها دو جانبه با نمایندگان کشورهای شوروی پیشین به زبان پارسی دری صحبت نمی کردم . زیرا نیازی به این کار نبود و اگر قرار می بود به پارسی دری صحبت کنم، باید همیشه یک ترجمان روسی را با خود می بردم. می گذریم از این که در سفارت کسی روسی نمی دانست. دو دیگر، بودجه یی هم برای ترجمان نداشتیم. حتا هنگامی که آقای کرزی و آقای احمد ضیا مسعود، معاون اول رییس جمهور و وزیران برای اشتراک در کنفرانس ها سران سازمان شانگهای و دیگر کنفرانس ها می آمدند، من خودم ترجمه می کردم. ار چند در عرف دیپلماتیک نیست که یک سفیر ترجمه کند. اما با آن هم چاره دیگری نبود. چون استخدام ترجمان هزینه بسیاری گزافی دارد و در بودجه سفارت پولی برای این گونه مصارف نیست. باید صرفه جویی می شد. از نظر سازماندهی هم کار ساده ای نیست.

به هر رو، اگر کسانی چنین می پندارند که بهتر از داکتر عبدالله در دیپلماسی وارد هستند، سخت در اشتباه به سر می برند. بنده به عنوان کسی که سه سال رییس انستیتوت دیپلماسی وزات خارجه و سه سال سفیر بودم، باید در مسایل پروتکل دیپلماتیک کمی وارد باشم. خوب، اگر چنین است، من برخورد ناشیانه و ناآگاهانه این هم میهنان را بایسته و شایسته نمی پندارم و به عنوان انتقاد بیجا و بیمورد رد می کنم. حتا اگر برای سوء استفاده در کارزار انتخابات هم باشد، چنین برخوردی درست نیست. در یک سخن سخت ناجوانمردانه است.
باید میان نقد سازنده ب ای بهبود و تخریب حریف به هر بهایی که شده، تفکیک قایل شد.

عزیز آریانفر

>>>   خودت هم از همان بيسوادان ديپلوماسى هستى كه چنين دليل بيمورد اوردى!! عبدالله نه كدام ديپلومات حرفوى هست و نه كدام دولت دار!!! او را جبر زمان به مقام هاى مختلف رساند مثلى چند تا دزد ديگر!! نه عبدالله اينقدر وطندوست هست كه انقدر مشغول و خسته باشد كه مباحصاتش انقدر عميق پر كيفيت و وطندوستانه باشد كه وقت را صرف ترجمان نكند!! مثله اينست كه عبدالله يك خاين و وطنفروش بيش نيست!! او نه تنهاًكه احترام به مردم و وطنش ندارد به خود هم احترام قايل نيست مثلى يك "اضافىً در همه گردهمايى معلوم مى شود چونكه هيچ دستاورد مثبت ندارد در طول زندگى سياسى خود!!!

>>>   اریانفر صاحب عزیز شما درصحبت های تان کلمه اشکال ندارد استفاده کردن یک اصطلاح ایرانی است چرا به دری خود کلمات دری خود استفاده نمیکند .
احمد ازترکیه

>>>   مشکل در این نیست که داکتر عبدالله چرا به فارسی یا دری گپ نزد و انگلیسی شروع کرد برای صرفه جویی وقت خوب بود که به انگلیسی صحبت میکردند ضرورت به ترجمه نبود مشکل اصلی درین بود که داکتر عبدالله بسیار زیاد مشکل داشت در لسان انگلیسی مطلب را افاده کرده نمیتوانیست به همین خاطر مدیدیوف بالایش قهر شد که بعد از قهر مدیدوف داکتر عبدالله شروع به دری کرد
قومندان توریالی

>>>   تعلیل خوب و بجا اما جناب نویسنده پیش کله خر یاسین میخواند این اشخاص که تنها بلد اند انتقاد کنند و توهین نمایند دیگر نه کاری دارند و نه هم مصروفیت

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است