٢٥ نوامبر به عنوان روزجهانى رفع خشونت عليه زنان برگزيده شده است.
اين روز ياد اورى عزم همگانى براى مبارزه با خشونت عليه زنان انتخاب گرديده است.
امروزه با وجود پيشرفت هاى علمى معضل خشونت ، وجدان ها را ميازارد و به عنوان يك مساله حاد اجتماعى خشونت مدرن و جديدى مطرح گرديده است. حدود نيم از كره زمين را زنان تشكيل ميدهند كه در طول تاريخ مورد انواع خشونت قرار گرفته اند. خشونت عليه زنان از قديم تا به حال نه تنها كمتر نشده است بلكه با بررسى هاى بعمل أمده امار هاى بدست رسيده كه حاكى نقض حقوق بشر در مورد زنان است.

خشونت عليه زنان پديده است كه دران زن بخاطر جنسيت خود و صرفاً به علت زن بودن مورد اعمال زور و نابرابرى از سوى جنس مخالف (مرد) قرار ميگرد. چنانچه خشونت در چارچوب خانواده و بين زن و شوهر باشد ، كه ميتوان بنام خشونت خانگى از ان نام برد و هر نوع عمل و يا احتمال رفتارى كه به اسيب جسمى ، جنسى ، روانى و يا محروميت ها و عذاب منجر ميشود.

با توجه به اهميت خشونت عليه زنان ، از همان اغاز تأسيس سازمان ملل متحد در ٢٤ أكتوبر سال ١٩٤٥ ارتقاى حقوق زنان و مساعد ساختن فضاى برابر براى انان از جمله وظايف و تلاشهاى سازمان ملل قرار گرفت و بدين ترتيب سازمان ملل حامى جنبش ترويج از حقوق بشر زنان ، حذف خشونت عليه زنان و محو كامل همه تعبيض عليه انان شناخته شد. و اين اصل از طريق تصويب اعلاميه جهانى حقوق بشر ١٩٤٧ و ميثاق بين المللى حقوق مدنى و سياسى ١٩٦٦ و ميثاق بين المللى حقوق اقتصادى ، اجتماعى و فرهنگى ١٩٦٦ اغاز شد.
تا زن در همه جنبه هاى مدنى ، سياسى، اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى حقوق برابر و انسانى دست يابند.

خشونت عليه زنان اگر چه در همه فرهنگ ها و جوامع وجود دارد اما ميزان ان در جوامع كه رسم و رسوم مرد سالارانه دارند بالاتر است. در چنين جوامع منجمله كشور ما ، زنان تحت نظارت جامعه يا هم در خانه پنهان هستند ، و از مشاركت در بازار اقتصادى كار يا مالكيت يا به إرث بردن مال و أموال محرومند. خشونت در بسيارى از فرهنگ ها و جوامع به حدى ريشه دار است كه ميليون ها زن انرا بخش گريز ناپذيرى از زندگى ميدانند.

خشونت عليه زنان در كشور ما ، ريشه در افكار و عقائد بنيادگرانه دارد ، كه گويا زنان و دختران نسبت به مردان حائز ارزش كمترى ميباشند و خشونت عليه زنان و دختران يكى از فرا اورده هاى رسوم و عنعنات تعبيض أميز ، روش هاى سنتى برخورد با زنان ، منازعه و جنگ دوامدار و ضعف در حاكميت قانون و بر علاوه عقائد سنتى در زمينه نقش زن و مرد در اجتماع ميباشد.

همچنان جنگ هاى داخلى در كشور ما باعث از هم پاشى تعداد زيادى از خانواده ها شده، مخصوصاً زنان را در موقف بدتر ، دور از فرصتهاى تعليمي ، خدمات صحى و اشتغال نگهداشته است. دولت افغانستان به علت عدم تطبيق درست قوانين و ضعف ارگانهاى عدلى و قضايى و همچنان سطح پايين اگاهى مردم از خشونت عليه زنان بطور متداوم زمينه بيشتر خشونت را مساعد ساخته است.

گفته ميتوانيم وضعيت موجود زنان در جامعه ما ، تعداد بيشمار از زنان با خشونت در ابعاد و انواع مختلف ان مواجه اند و امار خشونت در كشور ما در مقايسه در ديگر كشور ها هاى جهان در بلند ترين سطح ان قرار دارد.
با انكه قانون خشونت عليه زنان بعداز طى مراحل و مشكلات إنفاذ گرديد. اما زمينه تطبيق ان با چالش هاى فرهنگى و سنتى جامعه مواجه ميباشد. مردم ما بيشتر بنام غيرت ، عزت و ابرو به ارگانهاى عدلى و قضايى مراجعه نميكنند.

براى محو خشونت عليه زنان اگر دلسوزانه به اشتراك زنان ، مردان ، رهبران مذهبى حكومت ، اموزگاران ، نهاد هاى جامعه مدنى ، رسانه ها موسسات عالى تعليمي و تحصيلى ، در تغير دادن فرهنگ پذيرش خشونت عليه زنان كار و مبارزه نمايند، تغير امكان پذير است.
به ارزوى محو خشونت عليه زنان و رفع تعبيض جنسيتى. در كشور ما افغانستان عزيز.

عفیفه

>>>   غنی میخواهد که همه زنان چون زن خودش باشند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است