بیست پنج نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان در سازمان ملل متحد نامگذاری شده است، ولی این روز خود خشونت علیه زنان است.
در حال حاضر خشونت علیه زنان به یکی از درد های جان سوز در جهان هستی بین نسل متمدن بشر تبدیل شده است. کمتر کشورهای در جهان توانسته‌اند برای دفع و رفع آن چاره‌ی بیندیشند و کاری مفیدی توانسته باشند.

کشورهای جهان بخصوص کشور ما که با مصارف گزاف در تبلیغات گسترده رسانه ای رنگارنگ و با برگزاری مجالس نمایشی بخاطر روز منع خشونت علیه زنان با گفتن حرف و حدیث های اعوام فریبانه خود این روز را تجلیل می کنند.

گروه هایی که زیر نام دفاع از زنان که همه کار های شان نمایشی بوده و هست هیچ دردی از درد های زنان را دوا نساخته اند و همیشه پروژه گونه رفتار نموده بخاطر ثروتمند شدن کار می کنند نه برای منع خشونت علیه زنان.

خشونت علیه زنان در افغانستان یک روند عادی نبست بلکه ریشه در فرهنگ مردم دارد، ما باید این مسأله مهم را در فرهنگ ریشه یابی کنیم و علیه آن پلان و برنامه ساخته از صنف اول مکتب شروع کنیم، از منبر مسجد برای نابودی آن تبلیغ کرده علیه خشونت مبارزه کنیم.
این پدیده ی شوم در تمامی جهان حتی در پیشرفته ترین کشورها در قاره آسیا اروپا و آمریکا در حال قربانی گرفتن است. به گونه ای که طبق آمارها رسمی سازمان ملل متحد در سال دو هزار هیجده در هر 5 ثانیه در افغانستان، در هر 15 ثانیه یک زن در امریکا، در هر 30 ثانیه در اروپا یک زن مورد خشونت فیزیکی قرار گرفته است. 44 درصد از زنان در آمریکا، 35 در صد در اروپا و 55 در آسیا در معرض خشونت و آزار جسمی قرار گرفته اند.
بدبختانه 25 درصد از آنها توسط همسران خودشان مورد ضرب شتم و خشونت قرار گرفته اند.

متأسفانه زنان مظلوم در جوامع مختلف و در گستره جهان هستی مورد خشونت قرار می گیرند به انواع مختلف اط خشونت های فیزیکی تا خشونت های جنسی و خشونت های جسمی بوده است. با آنکه سازمان ملل متحد روز 25 نوامبر را به عنوان روز منع خشونت علیه زنان نامگذاری کرده است، متأسفانه در کشور ما هستند گروه‌هایی که می‌کوشند از این نام سوء استفاده کرده صاحب ثروت و قدرت شوند.

در طول هژده سال تمام ما شاهد آن بودیم که با موضوعات خشونت علیه زنان پروژه ایی برخورد شده و حتی گاه گاهی خشونت های بی شماری صورت گرفته مورد خودسانسوری دولتی ها قرار گرفته است.
بدبختانه ما شاهد بودیم که خیلی حقیقت های را دولتی ها کتمان می کنند. با آنکه خشونت معاصر علیه زنان
در جهان متمدن بخصوص غرب بهره کشی جنسی بوده و است و نظام سرمایه داری زن را چون کالا خرید و فروش پنداشته ولی در وطن ما هم چین کار ها صورت می گیرد چون اینجا هم مردان پول دار و شهوت پرست برای سوی استفاده های جنسی خود از زنان مظلوم افغانستان استفاده های جنسی می کنند و این سوء استفاده ها در ارگ ریاست جمهوری
افغانستان هم رخنه نموده است.

بدبختانه امروز هستند در رده های بلند دولت افغانستان که می‌خواهند زن را از ارزش واقعی انسانی اش خارج ساخته به یک جنس تبدیل کرده مورد سوی استفاده قرار دهند حتی مقام و منزلت سیاسی اجتماعی زنان در ادارات دولتی را زیر سوال برده که حالا خیلی ها با خشونت زبانی می گویند.
چوکی در برابر سوی استفاده جنسی حتی چوکی وکالت در پارلمان و هستند زنان هم که با پروژه ای برخورد کردند یک نوع خشونت علیه جنس مظلوم و محکوم خود می کنند.

من روز 25 نوامبر را یک روز نمایشی و نمایش لباس مجلس و سخن گفتن های چند نفر میدانم و این را یک خشونت دیگر علیه زنان مظلوم و محکوم افغانستان میدانم و نفرین می فرستم برای آنهایی که حتی از نام روز منع خشونت علیه زنان سوء استفاده کرده خشونت می کنند.

داکتر انیسه پشه ای
فعال حقوق بشر در افغانستان

>>>   غنی چند روز را به نام های مختلف نام گذاری کرده تا بهانه یی باشد برای جلوه گری بی بی گل.
اگر نه
خواهران غنی کجا است
دخترش کجاست
خواهر زاده ها و برادر زاده ها و خویش و تبار کجاست
فقط زن های مردم را می آرایند و به نمایش میگذارند و از موسسات جهانی پول میگیرند تا زن سلطان زوی و غنی و دیگر فاحشه پروران ارگ عیش و نوش کنند.

وقتی بچه بازان لوگر افشا میشوند غنی به جای تحقیق و تفحص و پیدا کردن مجرمین و واضح ساختن قضیه افشا گران را به حبس میکشد و ادعا میکند که گویا این ها به خاطر کیس پناهندگی شان توطئه کرده اند.

مگر ما وطن خود را و مردم خود را و ولایت های مشخص را با خصوصیات مشخص نمی شناسیم.

می شناسیم و خوب هم می شناسیم

>>>   خشونت اکثراً در هنگام قاعده ماهانه زن ها،که از نگاه روانی یک اندازه در حالت افسردگی قرار دارند،صورت میگیرد.
درین هنگام یا باید مرد ها با ابراز همدردی این حالت زن ها را درک کنند و آنها را مورد محبت قرار دهند و یا از آنها دوری کنند و بگذارند یک خانم دیگر را که این حالت خانم ها را خودشان درک میکنند،زیرا خودشان خانم هستند،با آنها همدردی کند تا این حالت افسردگی شان از بین برود.
اکثر مرد ها این حالت زنان را درک نمی کنند و فکر میکنند که زنان نیز باید مثل مردان همیش یک حالت داشته باشند.
اما چنین نیست.
زنان نظر به ساختمان هورمونی بدن شان،از مردان فرق دارند و باید این حالت را مردان درک کنند.
معلومدار در پهلوی این دلیل،در کشور های عقب مانده یی مانند افغانستان،دلایل دیگری نیز برای خشونت علیه زنان وجود دارد که اکثراً در قالب مردانگی و برتری جنسیتی که در جامعه افغانستان وجود دارد و جز کلتور جامعه است،نیز وجود دارد.
منجمله زمانی که یک دختر به سن بلوغ میرسد،از طرف پدر و مادر جایش کنج خانه است و بچه ها جایشان بیرون خانه است.
در حقیقت خود زن ها تحت نام شرم و حیا و ناموس،باعث بندی گری خانم ها در چهار دیواری خانه میشوند.
حتی درین زمینه ضرب المثل هایی نیز وجود دارد که مردان میگویند:
چه مثل زن ها خود را در خانه پت کردی؟
اگر مرد هستی بیرون بر آ،نی؟

>>>   زنان مانند شما که از حقوق زن در اسلام خبر نیست وبه حقوق زن در قانون کفر پرورش شده و در زنده گی حیوانی خوش است اعتراضات بی مورد میکند هیچ همسر بدون کدام دلیل زن خود را مشت ولگد نمیزند زنی مانند شما که سرش همرایی همسرش و تنبان اش همرایی دیگران باشد مشت ‌لگد نی بلکه همرایش با قانون اسلامی رفتار شود امروز که ما در کابل دو هزار فاحشه خانه علنی داریم از برکت فعالیت بشری شما است که همه را به فحشا کشانده اید

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است