آیا افغانستان در راه بحران است؟
بحران کلمه ای است که حالات گوناگون یک عدم نورمالیتی را میرساند. ما بحران های کوچک و بدون خشونت داریم تا اوضاع بحرانی خشونت بار مانند تظاهرات مسالمت آمیزی که به خون کشیده میشود یا حفظ نظم و امنیت که به سرکوبی خشونت آمیز منجر میشود.

اوضاع سیاسی افغانستان طی ماه های اخیر و حتی قبل از آن طی ۴ سال اخیر به سرعت پله های بحران را میپیماید و تقلب دیگر در روند انتخابات (اگر اسم آنچه را که گذشت انتخابات بگذاریم) که چلنج بزرگی را در برابر اپوزیسیون دولتی و غیر دولتی اشرف غنی قرار میدهد که جواب به آن ممکن است به خشونت بیانجامد. این امکان وقتی رو به افزایش میگذارد که بدانیم که قدرت حکومتی غیر قانونی و غیر مشروع کنونی بعد از تبدیل شدن به یک قدرت اتوریتر، با سرعت بسوی یک دیکتاتوری در حرکت است. نطفه های یک رژیم پولیسی، خشن و ضد مردمی از همین حالا هویدا است.

روز گذشته دو واقعه مهمی رخ داد. عفو بین المللی خبر داد که دو فعال مدنی لوگر، موسی محمدی و عنایت الله حمیدی، که به افشای جنایات شنیع تجاوز به ۵۵۰ کودک در نهاد های معارف این ولایت دست زدند در هنگام مسافرت به کابل که قرار بود با نماینده اتحادیه اروپا ملاقات کند توسط امنیت ملی اشرف غنی باز داشت شده اند و مطابق خبرهای دیگر مورد تهدید قرار گرفته اند.

درست در همین هنگام حامد کرزی رییس جمهور سابق، یک کنفرانس مطبوعاتی بسیار مهمی را در کابل دایر نمود که سخنان افشاگرانه وی متاسفانه فاکتهای غیر قابل انکار لغزیدن حکومت اشرف غنی بسوی یک رژیم دیکتاتوری را آشکار میسازد.
آقای کرزی در هنگام این کنفرانس مطبوعای افشا نمود که "چندین تن از کسانی که صداهای مخالف داشته‌اند تهدید، زخمی و حتی کشته شده‎‌اند." بیاد داریم که من چند ساعت بعد از ترور وحید مژده احتمال کشتن او توسط طالبان و داعش را دور از احتمال دانستم و شیوه ترور وی را "کار افراد حرفوی" شمردم.
اشاره حامد کرزی به این قتل سوالهای جدی را به پیش میکشد که تحقیقات پولیس جنایی باید به آن جواب بدهد ( اگر بخواهد). حامد کرزی همچنان از تهدید و ارعاب برخی از کسانی که در کنفرانس های مسکو، تاشکند و دوحه برای مذاکره با طالبان خبر میدهد. درهفته های اخیر حسن حقیار، نظر محمد مطمین و عبدالشکور مطمین که به هواداری از طالبان متهم استند نیز با تهدید ها و تیر اندازی هایی روبرو شدند.

حامد کرزی معلومات دیگری را نیز ارایه کرد که به تنها دست آورد جدی حاکمیت امریکا در افغانستان بر میگردد و آن آزادی بیان و آزادی رسانه ها است. تلاشهای زیادی در این اواخر برای بستن دهن و شکستن قلم روزنامه نگاران مستقیمآ توسط عوامل ارگ یا شرکای آن دیده شده بود. روزنامه اطلاعات روز که روزنامه تحقیقی و تجسسی کشور است به محکمه خواسته شد. حامد کرزی ادعا دارد که "اکنون خبرنگاران و صاحب نظران بعد از ابراز نظر تهدید می‌شوند".
آقای کرزی مدعی شد که "در سه سال اخیر خبرنگاران و تحلیلگران به او گزارش کرده‌اند، وقتی چیزی را گفته و یا تحلیلی را نوشته به آنان تلفن زده شده و به خاموشی تهدید شده‌اند."

آیا میتوان به بهانه اینکه حامد کرزی یک رییس جمهور "بیکاره" که بگفته شاهد آن، داکتر اسپنتا، "افغانستان را به مثابه یک رییس قبیله اداره میکرد" و کسی است که حامی اشرف غنی در سال ۲۰۱۴ بود، به گفته ها و یا بهتر بگوییم به شواهدی که ارایه میکند شک داشته باشیم. تمام این تمایلات با اظهارات به حد کافی روشن یکی از نزدیکان اشرف غنی در تصفیه ادارات دولتی (از رقبا؟ از افراد غیر پشتون؟) بار سنگین تر سقوط در سراشیب یک رژیم دیکتاتوری را خبر میدهد. آگاهی از این خطر و مقاومت در برابر آن تا دیر نشده عاجل ترین رسالت آنهایی که به منافع مردم وفادار اند، میباشد.

دیکتاتوری با عمامه های سیاه و پرچم سفید و ریش های بلند یا با نکتایی و در ظاهر از حقوق زن دفاع کردن و در عمل ادارات عالی دولتی را به محل های آزار جنسی مبدل ساختن، فقط در شکل متفاوت است. ماهیت دیکتاتوری لیبرال، کمونیستی، دینی و مذهبی یکی است.

دکتور کریم پاکزاد

>>>   یحیا نظری
در بحران هستیم و تا گلو هم در بحران غرق هستیم. هزاران نفر در سال کشته می شود و سر بریده می شوند. از این شهر به آن شهر نمیشه سفر کرد بخاطر نا امنی. صدها هزار جوانِ بیکار و معتاد. تمام شهرها پر از جوانان بیکار، معتاد و دزد است. سر هرگردنه گله گله راه زن کمین گرفته. در کوه و دره گله گله ترویست در حال جنگ و جنایت است. اوضاع اقتصادی و امنیتی از بحران و به فاجعه رسیده است. تمام شهرها پر زنهای بی سرپرست و گدا، و اطفال گدا شده. کوچه به کوچه و شهر به شهر زنهای تن فروش موج میزند. تمام کشور در باطلاق فساد فرو رفته است.
خلاصه بحرانی تر از این وضعیت، اصلا نیست! مگر اینکه کلا همدیگر را بخوریم و بزنیم تکه پاره کنیم و کلا نسل مسموم و مریض خود را منقرض کنیم از روی زمین.

>>>   Karim Pakzad
همدیگر را نخورید. با همدیگر حرف بزنید، دست بدست همدیگر بدهید و راه چاره را جستجو کنید. کشور هایی بوده اند که از این حالت کرده بدتر بودند ولی برخواستند. مگر اینکه اعتقاد داشته باشید که آنچه میگوئید قهر و تصمیم الهی است و کاری نمیشود کرد

>>>   هشدار** احتمال فتنه و جنگ خیابانی در افعانستان بسیار بالا رفته است اگر توجه داشته باشید امریکا در طی سالهای اخیر برای کشورهای اسلامی پلان های بسیار مرموز کشتار آشوب اغتشاش کودتا جنگ خیابانی و..
تدارک دیده است در سالهای اخیر این موارد را در ترکیه سوریه عراق لبنان لیبی مصر یمن دیده بودیم حتی متاسفانه ایران که تا حدود بسیاری از این پلان های شوم ایمن بود هفته گزشته آشوبگران صدها میلیارد دالر به این کشور آسیب وارد کرده اند و تعدادی از مردم بی گناه را کشتند محاسبات امنیتی نشان میدهد اتفاقات کشورها سلسله وار و مانند دومینو به هم ارتباط دارد و لیدر این کودتاچیان همه با سرویس های mi6 و موساد ارتباط دارند بناءا کشور ما هم با توجه به حضور امریکا و محصور واقع شدن بین کشورهایی که تنوع قومیتی مشابه دارند ایمن از پروسه تخریب و آشوب نخواهد بود خصوص این که بارها مشاهده شده متاسفانه در سالهای اخیر مخصوصا دوره اشرفغنی افغانستان به بهشت تروربست ها و افراطیان فراری مبدل گشته است اوضاع کشور همانند قبل نیست و یک آتش زیر خاکستر در جریان است مزدوران یهود به اندک بهانه مانند اختلاف در قضیه ریاست جمهوری کافی است تا کشور را به بحران عمیق خانه جنگی مبدل سازد بنابراین درهمچونین شرابط خوب است مغز متعفن دوم عقل خود را بکارگیرد و محترمانه دست از جعل و تقلب بردارد و اوضاع را به سمت جنگ داخلی پیش نبرد در غیر این صورت عواقب شوم ان مستقیما به خود اشرفلنی و تیم فاشیستش برخواهد گشت اگر غنی براین باور است که ترامپ او را یاری خواهد نمود در اشتباه محض است امرکا اتفاقا هیچ برایش موصوع امنیت افغانستان کوچکترین اهمیتی ندارد و همانطور که میدانید او یک شخص تاجر است که از طرفی مشغول مسئله داخلی امریکا و استیضاح خودش میباشد.

>>>   درجبهه ها مهمات به کسانیکه از جانب مشخص طرف داری نمی کند اکمال نمی شود یا کشته می شود یا هم اسیر.

>>>   برادران افغانستانی مش‌کل شما کتاب نخواندن و کمبود سواد و دانش است برای پیروزی و پیشرفت خود بخوانید و بخوانید و بخوانید انواع علوم روز و دانش را فراگیرید یادگیرید در گذشته خراسان دیار دانشمندان بود ما باید حداقل آثار دانشمندان بزرگ فارابی خیام ابوریحان خوارزمی ابوعلی سینا در طب و فلسفه و علوم طبیعی را خوانده باشیم مشکل دنیای اسلام امروز دوری از دانش است اگر ما دانش بسیار داشتیم خود بخود از قوم پرستی و قبیله پرستی پرهیز میکنیم شما همگی به نیکی میدانید اسلام عزیز ما با قوم و قبیله پرستی کاملا مخالف است اما با دانش اندوزی و فراگیری علم به شدت موافق است و تشویق میکند برادران پیشرفت شما پیشرفت ایران و اسلام است من آرزوی روزی را دارم که شهرها و دیار شما مانند گذشته شکوه و تمدن خراسان قدیم را بازیابد و در آن روز همه مردمان شما در قله علم و دانش باشید به قبیله پرستی نه بگویید و به علم و دانش بله و آری گویید در کشور ما هم هرگاه خطا و اشتباه و نادانی هست از سر قوم و خاندان پرستی در شهرها و روستاها است اما هراندازه پیشرفت و توسعه و رشد داشتیم از پیشرفت علم و دانش است.
یک ایرانی برادر شما

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است