تاریخ انتشار: ۱۲:۵۸ ۱۳۹۸/۹/۲۰ | کد خبر: 161291 | منبع: | پرینت |
تقلیل طرح پیشنهادی تنویر به خودِ نامنورش، خوشبینی و حماقت محض است. یون و طاقت و سلطانزوی و زازی و اصولی و مخکش و تنویر و غنی هر کدام افشاکننده مستند گوشههایی از پروژه (اسلامیت_افغانیت) برتریطلبان و هژمونیخواهان هستند. این راهبرد بر استوانههای ادغام کوچیان، اختلاط اقوام و ارعاب مردم دارای خرده فرهنگ (غنی) استوار است.
درز این نظریهها چند پیامد دارد. زهر تنفر دامن برتریطلبان را تنها نمیگیرد و قوم پشتون یا افغان بدون تمییز مورد هجمه قرار میگیرند. دو اینکه همواره در جنگ مردانه، مردان زنان را وسیله عقدهگشایی قرار میدهند و پاسخهایی از جنس همان اظهارات نژادپرستانه و زنستیزانهشان ارائه میکنند یا نه اصلا از خواب غفلت بیدار میشوند و در کمترین حالت استراتژی خنثیسازی پروژه متذکره را در پیش میگیرند. اما جالب ترین موضوع که مرا وادار کرد در حالی که حوصله نوشتن نیست، این است که رجزخوانی بسیاری را در فضای مجازی میبینم که کار برتریطلبان و نژادپرستان را فیصله دانسته و خط و نشان میکشند که هیتلر و موسولینی نتوانست اینها هم نمیتوانند.
عزیز من! آبشخور این تزها در این اواخر یک استراتژی سیساله (اسلامیت_افغانیت) با رنگ و بوی قانونمداری و اساسات حقوق بشری است تا خط و نام و نشان و هویت و مذهب و زمین و جان تو را بگیرد. یک بار فقط ببین که چقدر خود را مالک حکومت، قدرت و شاهرگهای اقتصاد ملکت میدانی؟ آنوقت میبینی این استراتژی تا اکنون خیلی موفقانه و بر اساس قوانین و نورمها پیش رفته است.
در نهایت اینکه مکلفیت نخبگان جامعه است تا به مردم و طراحان پروژه زشتی پروژههای اجباری و ضدحقوق بشری یکدستسازی ملتها را نشان دهند. استراتیژیهای دفاعی و ضد حملهها را طراحی کنند. در صورت طرح استراتیژی متقابل؛ در کمترین حالت حتا با وجود و حضور حکومت دیکتاتوری؛ حاصلی جز حکومت فدرالی مقتدر نخواهد داشت.
بمنه و کرمه
صارمه افضلی
>>> Manizha Naderi
آنانیکه به زن و دختر حلیم تنویر دشنام می نویسند، هیچ فرقی از خود تنویر ندارند. جرم عمل فردیست و نباید زن و دختر بیگناهش به این بهانه هتک حرمت شوند. بی حرمتی به بانوان خانوادهٔ حلیم تنویر نهایت زبونی و استدلال پایین است. نباید با عقبمانده گی فرهنگی برای اشتباه مرد خانواده، همیشه زن و دخترش را مورد اهانت و خشونت قرار داد. از تک تک آنانی که دشنام نوشته اند خواهش میکنم در یادداشت های شان تجدید نظر کنند.
>>> حليم تنوير در سخنرانى ياد بود گل محمد خان مومند درشهر کلن آلمان گفت آغاز نقل قول: [...] کمبودى هاى از او (گل محمد خان مومند) تبليغ کنم . من از همه خواهش مى کنم از تمام دوستان وقت ايکه در مورد يک شخصيت تاريخى صحبت مى کنند٬ شخصيت را از نگاه روانکاوى بررسى کنند و راه هاى آنرا بسنجد و از او کارهاى انجام کارهاى خوب هم انجام داده و بلاخره ما به پشت حرفهاى ديگرها مى گرديم که چرا( گل محمد خان مومند 1885-1960) اين کارها را کرده. ما زياتر از اومى کنيم. اگر او به پشتونها جاى داده در اون جه (آ نجا-) که آنها کوچى هاى سرگردانى بودند که بعد ازحمله چنگيز حق دارد و بعد از اين من هم انجام مى دهم و تمام پشتونها را در سرزمينهاى حکومت جاى مى دهم" (پايان نقل قول بخش اول سخنرانى داکترحليم تنوير ) اين شاگرد گل محمد خان مومند مثل تهرونى ها سخن گفت زيرازبان به اين پخته گى وباستانى را زبون کرد. اين شخص در ايران تحصيل کرده واکنون نمکحرامى به ايران!
تفسير اين هفت نکات را به خواننده گان گرامى مى گذارم. من پشتونان شريف را متوجه مى سازم که اين شخص به تفکر شهروندى شدن کشور ضربه مى زند.
1- شخصيت را از نگاه روانکاوى - روانکاوى بخش روانپژشکى طبابت روحى وعقلى وعصبى است به عربى "پسشوپاتهى" Pschopathy
2- گل محمد خان مومند (1885-1960 ميلادى)
3- بعد ازحمله چنگيز (1162- 1227 ميلادى) کوچى هاى سرگردان شدند
4- تمام پشتونها را در شمال جاى مى کند
5 - در زمان چنگيز خان افغانستان بود
6- داکترحليم تنوير قصه احمد خان سدوزايى (1722-1772) افغانتبار پشتون را مفت کرد. پشتونها افغان و فغان کردند که لخک دروازه "سدو" مٶسس افغانستان است.
7- سرزمين هاى حکومت?
آيا سرزمين از حکومت است. جايداد و خانه و زمين داده نمى شود بلکه مالکيت از حکومت خريده نمى شود بلکه از سوى دولت (قوه قانونگذارى قانون مى سازد ) و دادگاه با قباله شرعى !ماليکت را در کنده درج مى کند وحکومت مجبور است که امنيت مالکيت ومال وجان مالک را تامين کند اگر حکومت افغانستان انتخابى و يا انتصابى باشد و قرارد ها و پيمانهاى جهانى را مدنظر گيرد . و حکومت تروريستى و طالبانى وتروريست نباشد
>>> یعنی در نظر شما کل دختران هزاره به اندازه دختر تنویر، ارز ش ندارد که نگران یک نفر هستی اما برای میلیون ها دختر هزاره غیرتی نمی شوی. حاشا به غیرتت. هرکه هستی.
محمد صابری
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است