کارشناسان مسایل سیاسی افغانستان از دموکراسی افغانستان با عناوینی چون شبه‌ دموکراسی، دموکراسی وارداتی، دموکراسی تحمیلی، دموکراسی پوشالی، دموکراسی بدون دموکرات‌ ها و‌‌‌‌ ... یاد می کنند.

اکثریت قاطع کارشناسان خارجی و داخلی مسایل سیاسی افغانستان به شکست غم‌ انگیز دموکراسی باور دارند. در کشوری که هنوز فرهنگ دموکراتیک نهادینه نشده و سازوکارهای تضمین‌ بخش برای دموکراسی وجود ندارد شکست دموکراسی طبیعی است.

مشکل اصلی در افغانستان این است که دموکراسی ابزار رسیدن به قدرت شده است نه باور سیاسی! نگاه ابزارگونه به دموکراسی باعث می‌شود که سیاستمداران این ابزار را به میل خویش بزک کنند و هر روز به رنگی به بازار آورند به همین جهت است که تحصیلکرده‌ های غربی در سیاست افغانستان به راحتی متوسل به دروغ، تزویر و تقلب می‌شوند و سیاستمداران وطنی هم حالت تدافعی می‌ گیرند.

صف‌ آرایی‌ های انتخاباتی نشان می‌ دهد که باور به دموکراسی در جغرافیای ما وجود ندارد. در کشوری که فرهنگ دموکراتیک نهادینه نشده است حداقل نیاز به گروهی است که بدون وابستگی و تعلق خاطر به صف‌ بندی‌ های سیاسی به دموکراسی بیاندیشند چنین گروهی در جامعه حضور ندارد.

تحصیلکرده های ما به دو گروه تقسیم شده‌ اند: توجیه‌ گران تقلب و معترضان به تقلب. هر دو گروه به دموکراسی نگاهی ابزاری دارند. اگر گروه سومی به نام مدافعین دموکراسی وجود می‌ داشت آیا اکنون افتضاح تقلب انتخاباتی هر روز گندیده‌ تر می‌ شد؟

داوود عرفان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است