دزدان خوش قيافه
 
تاریخ انتشار:   ۱۵:۳۰    ۱۳۹۸/۹/۲۷ کد خبر: 161393 منبع: پرینت

تصوير دزدان در تصور عاميانه بسيار زشت و ناپسند است معمولا مردم گمان مى كنند كه دزدان مردمان بيسواد، بى نظافت و خشن اند در حاليكه دزدى هيچ ربطى به اينها ندارد.

با سقوط طالبان و ورود جامعه جهانى به افغانستان و بالتبع سرازير شدن گروهى از افغان هاى گويا تكنوكرات در ركاب سربازان خارجى، اميدوارى هاى ساده لوحانه و خوشباورانه اى ايجاد شده بود كه اينها كه اسمشان تكنوكرات است و رسمشان روشنفكرى و سال ها در غرب زيسته اند و از فضاى انسانى و قانونمندى آن كشورها بهره اى دارند حداقل مثل طالبان و برخى از رهبران مجاهدين دزد و چپاولگر زراندوز و حريص نيستند.

اما كارنامه بيست سال اخيرشان ثابت ساخت كه به استثناى قليلى اكثريت قاطعشان دزدان چراغ به دستى اند كه سرمايه هاى ملى را گزيده تر مى ربايند. اينها با ادا درآوردن انسان هاى دانش آموخته، آراسته و نكتايى دار اما با عقده هاى متراكم حقارت در وابستگى به دفاتر كمك هاى سوسيال غربى چنان به زراندوزى، اختلاس و غارت پرداختند كه دست خس دزدان مجاهدنما را از پشت بستند و روى آنها را سفيد نمودند.

اولين اقدام را كرزى و برادران غارتگرش نمود كه رسوايى هاى احمد ولى كرزى حتىٰ در مجامع بين المللى مطرح شد. او به این خاطر شيپور چپاول را به صدا درآورد تا خودش به خيال راحت زراندوزى كند. به غارت سرمايه هاى داخلى بسنده نكرده، در مقام عالى رهبرى يک كشور با حقارت و زبونى بوجى هاى پول را از استخبارات خارجى نيز تكدى نمود.

وزرا، وكلا، جنرالان و واليانش نيز بازار را گرم ديده به قدر بضاعت حرص و آز و خفت و خوارى شخصيتىشان تجارت نامشروع راه انداختند، شهرک ساختند، قراردادهاى خارجى و داخلى را گرفتند و به مال بيت المال دستبرد زدند و اينهمه را با قيافه هاى حق به جانب، با ادعاهاى روشنفكرى، با لباس هاى آراسته مافيايى انجام دادند و در نتيجه فرصت هاى طلايى بازسازى و اعمار مجدد افغانستان را كه با حضور جامعه جهانى ميسر بود هدر داده، ضايع نمودند كه رسوايى يوسف نورستانى شمه اى از آن است.

حالا كه جامعه جهانى و در راس آمريكا با ندامت و سرخوردگى از ورودشان به افغانستان در حال خروج از صحنه كشور ما است اين مردم مظلوم افغانستان است و گله ى از دزدان خوش قيافه كه سرنوشت شان را به دست دارند.

محمد عارف منصوری


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
دزدان
آمریکا
دولت افغانستان
نظرات بینندگان:

>>>   خیانت مالی و جنسی در رگ وتار وپود این دولت و تمامی دولت های افغانستان بوده اسا و به ازن زودی ها قابل رفع و رجوع نیست چون اراده سیاسی وجود ندارد و از طرفی شونی هم نیست بسته است به وجدان کارمند و وجدان مراجعه کننده ناحق خواه.
محمد صابری

>>>   مخصوصا که بیشتر این غاصبان وقراردادیان خودرا مجاهد هم می خوانند

>>>   تحلیل خیلی درست و معقول و بجا کرده اید قلم و فکر تان رسا و بجا بماند کرزی به همه چانس دزدی کردن را داده بود و ادعای صداقت را هم نداشت اما غنی احمدزی حرفش و چیغ اش از صداقت ولی عملش هم چپاولگری دزدی و خیانت و عمل فاشیستی هرروز گپ غنی مبارزه با فساد بخاطر عوام فریب و اغوای مردم میزند در حالیکه اصل منبع و مرکز فساد چه اقتصادی و چه اجتماعی و اخلاقی داخل ارگ است مفسدین و خاینین را خلاف قانون از پول بیت المال بنام کرایه خانه وغیره میدهد در حالیکهاصلا کدام جواز قانونی و حقوقی در ان وجود ندارد اما غنی که خود را مافوق از قانون میداند چنین کار را کرده بطور مثال دوملیون افغانی بدرخواست احمدیوسف نورستانی بنام کریه خانه و یک ملیون پنجصد هزار افغانی به همین نام به داوود سلطانزوی که هیچکاره دولت است تنها ریس ستاد انتخاباتی اشرف غنی است حاتم تایی وار سخاوت کرده در حالیکه بیشتر از ۶۰٪ مردما زیر خط فقر زندگی میکنند هرگز غنی به انها توجه نکرده و ندارد.

>>>   نگذارید که با یک بکس خالی آمدگان با ده بکس پر از دزدی بیت المال فرار کنند .

>>>   "مردم گمان مى كنند كه دزدان مردمان بيسواد، بى نظافت و خشن اند" این طرز تفکر مربوط به عدم معرفت کافی مردم از ساختار اجتماعی، حقوقی و اقتصادی جوامع است. ورنه از قرن ها قبل تا امروز دزدان اصلی همین خوش پوشان بوده اند. پادشاه هان زیباترین البسه به تن شان بوده و است در حالیکه قوی ترین قطاع الطریق به سلطنت میرسید قانون را هم خود بوجود می آوردند و می آورند.
در عصر حاضر این قطاع الطریقان به خوش پوشان تبدیل شده اند و با استثمار ظالمانه به سرمایه داران بدل شده اند (مدل سابقه شان هنوز درین کشور زیر نام رهبران و قوماندانان جاهدی وجود دارند).
مگر مجرمان و دزدانی که از مجبوریت روزگار دست به سرقت می زنند به اساس قانون همین دزدان بزرگ محکوم اند و قاضییان هم که پلو خور دستر خوان همین دزدان اند و نه پیاوه خور دستر خوان خالی غریبان (داستان زنده گی همین محکومین چه ملی و چه جهانی ثبوت خوبی بر این مدعاست). قصه ژان وال ژان ویکتور هوگو قصه سمبولیک این افراد است.
آزاده

>>>   این که ما خود را مستعد هر گونه فسادی می دانیم برای افغانها شرم اور است.البته این برای هزاره های فاسد اخلاق هیچ شرمی ندارد


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است