(به مناسبت تجلیل نمایشی از هفته قانون اساسی)

-اساسا درکشورهای توسعه نیافته و عقب نگهداشته شده، "قانون" به مفهوم "مدرن" شناخته شده و قابل اعتبار نیست.

-در چنان جوامعی "سنت" و "عرف" و "عنعنه" مفاهیمی جا افتاده‌ تر و قابل قبول‌تر نسبت به "قانون" دانسته می‌شوند.

-درجامعه ای مثل افغانستان نیز که یک جامعه توسعه نیافته و عقب نگهداشته شده می‌باشد "قانون" در واقع یک "متن نمادین" بیش نیست. حتا قانونگذاران و مجریان آن به "قانون" باور والتزام ندارند.

-بطور اخص درافغانستان مشکل اصلی نبود قانون خوب نیست، بلکه بی باوری به "قانون" است. اگر همان قوانین بد هم عملی می‌شد سرانجام یک بنیاد و زیرساخت در کشورایجاد می‌گردید.

-مشکل دیگر درارتباط با "قانون" درجامعه ما این است که "قانون" در همه نظام‌های سیاسی از امان الله خان تا حکومت وحدت ملی، قربانی "سنت" ، "عرف"، "عنعنه" و "مصلحت" سیاسی زمامداران شده است؛ به تعبیری روشنتر قانونگذاران و دولتمردان ما با "قانون" به مثابه ابزاری درجهت تحکیم حاکمیت خود و ادامه آن، برخورد کرده اند.

-از گذشته تا کنون سه قوه نظام سیاسی ناقضین اصلی "قانون" هستند و بی‌تعهد نسبت به الزامات آن. به همین خاطر مردم ما درهیچ نظام سیاسی از استبدادی تا آنچه دموکراسی خوانده می‌شود، جززهر و تلخی، طعم شیرینی از تطبیق "قانون" را نچشیده اند.

-اینک نیز بهتر آن است که قانونگذاران و مجریان آن، بجای برگزاری مراسم‌های تفننی و پرهزینه، توصیف های دهان پرکن و استفراغ معلومات کاپی شده حقوقی درباره قانون، از فریب مردم و توجیه قانون شکنی‌های خود دست کشیده و کم از کم به یک مورد از ماده‌های قانون اساسی صادقانه عمل کنند.

شکور اخلاقی

>>>   او برادر ها قانون پیش این خاندانی ها و قدرت دار ها و زائی ها مانند یک ورق سفید هم ارزش ندارد چرا خود را زحمت میدهید نوش جان هرکه چوکی را قپید و چند روز از دخل بیت المال مثل سال های قبل از کود 91 و کود چند استفاده کنند هههههههههههه

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است