عمران خان نخست وزیر پاکستان در سخنرانی اش در مجمع جهانی اقتصاد در داووس، درگیر شدن کشورش در مسایل داخلی افغانستان را یکی از عوامل عدم توسعه یافتگیی کشورش دانست. بخشی از سخنان او را می توان به صورت خلاصه (نقل به مضمون) چنین بیان کرد:
(پاکستان در دهه ای هشتاد قرن بیست با امریکا یکجا شد تا در افغانستان برای آزادی بجنگد. به گروه های ستزه جو در پاکستان آموزش دادیم تا به حملات چریکی در افغانستان بپردازند. وقتی شوروی ها افغانستان را ترک کردند، ما تنها ماندیم. پاکستان از پیامدهای جنگ با شوری، آسیب دید. گروه های ستیزه جو و فرقه گرا در پاکستان شکل گرفته بودند. فرهنگ کلاشنکوف در کشور ترویج شد. مواد مخدر به کشور سرازیر شد، و مسایل ناخوشایندی اتفاق افتاد. برای رشد و توسعه به آرامش و ثبات نیاز است. وجود ملیشه های مسلح در کشور، خود به مانع توسعه تبدیل می شود. بعد از 11 سپتامبر، ما باز هم با امریکایی ها در جنگ علیه تروریسم یکجا شدیم. این بار از پاکستان خواسته شد که همان گروه های ستیزه جو را خلع سلاح کند. ما دوباره آن راه قبلی را رفتیم. هفتاد هزار پاکستانی کشته شد. توسعه اقتصادی ما آسیب دید. تصویر یک کشور خطرناک از پاکستان ترسیم شد. همین است که ما تصمیم گرفتیم که بعد از این پاکستان فقط برای صلح با کشورها، کار خواهد کرد. ما در درگیری ها و جنگ های دیگران شریک نخواهیم شد، و...)

متاسفانه در سخنان عمران خان صداقتی دیده نمی شود، و انتظار صداقت از او کار درستی هم نیست. امریکایی ها بعد از رسیدن به هدف شان که شکست شوروی ها بود، رفتند پی کار شان و افغانستان تباه شده و تکه و پاره را به پاکستان سپردند. پاکستان آن طور که عمران خان می گوید، فقط قربانی مظلوم آزادی خواهی برای همسایه نبود. آزادی افغانی ها، چیزی نبود که جنرالان پاکستان برای آن افغانستان و حتی بخش هایی از مردم پاکستان را تباه کردند. جنگ افغانستان برای جنرالان پاکستانی یک نعمت بود. این کشور برای منافعش (بر اساس تشخیص ارتش و آی اس آی) وارد جنگ افغانستان شد. پاکستان گروه های جهادی افغانی را حتی قبل از تجاوز شوروی ها به افغانستان مسلح کرده بود، و شاید بتوان ادعا کرد که در کشیدن پای شوروی ها به افغانستان، نقش داشت.

عمران خان در مورد سیاست حال و آینده ای پاکستان هم راست نمی گوید. او به احتمال زیاد، کنترولی بر روابط ارتش پاکستان و آی اس آی با طالبان، شبکه ای حقانی و گروه های جهادیی دیگر ندارد، اما از آن بی خبر هم نیست. چگونه پاکستان نمی خواهد بعد از این در جنگ و نزاع دیگران شریک باشد، وقتی شوراهای رهبری طالبان در شهرهای پاکستان مستقر هستند و گروه های مسلح جهادی فعال در خاک پاکستان به نحوی با سه کشور همسایه درگیر هستند؟

عبدالله وطندار

>>>   این حرفهای منافقت آمیز است درحالیکه همین گوریلاها باعث شدند که پاکستان ملیارد ها دالر از کشورهای عرب امریکا اروپا بدست آورند صاحب بم اتم شوند پیشرفته ترین وسایل نظامی را بنام مبارزه با تروریزم بگیرند اما برای فریب کاری درظاهر میگویند:
امنیت درافغانستان خواست پاکستان لاست!!!
صلح درافغانستان آرزوی پاکستان است!!!
پاکستان از قیمت جهالت افغانها حالا از کشورهای مطرح در سطح جهان است
ر

>>>   ( مقایسه کُــــــــد 91افغانستان با مولاناهای پاکستان )
بعد از تاسیس حکومت نفاق ملی توسط ع وغ درافغانستان کـد 91 نام کشیده واکنون کسی نیست که از چندو چون
کد 91 بی خبر باشد ، چیزیکه جا لب است شباهت موارد استعمال این کد با موارداستعمال مولاناهای پاکستان است:
- پول کد 91 پولی است که از سرجمع بودجه عامه که به حساب قابل دسترس برای رئیس جمهور ورئیس اجرائیه است انتقال میشود
- پول که مولاناهای ترورست پاکستان از کشورهای فاسد عربی میگیرند به حساب ارز وارده داخل اقتصاد پاکستان میگردد
- درافغانستان از پول کد 91برای براندازی ایجاد نفاق بین اقوام واحزاب وتنظیم ها وجنگ سالار ان استفاده میشود
- درپاکستان مولاناها زیرنام دین مردمان کشورهای مورد نظر آی اس ای را برضد وطن شان استعمال میکنند و آن وطن به ویرانه و ومرکزخانه جنگی تبدیل میگردد
- اگردرافغانستان پول کد 91 ختم گردد وزارت مالیه از کد های دیگر پول را گرفته به این کد انتقا ل میدهند
- اگردرپاکستان مولاناها بمیرند یا توسط ای اس ای کشته شوند آی اس ای جنرالان متقاعدش را ریش مصنوعی پوشانیده بجای مولانا بجان مردم ما میزند
- درافغانستان استفاده از کد 91 از صلاحیت رویس جمهور ورئیس اجرائیه است
- درپاکستان استفاده از مولاناها صرف از صلاحیت آی اس ای است
- درافغانستان حکومت نمیتواند از کشورهای خارج بنام کد 91 کمک یا قرضه بگیرد
- درپاکستان هم مولاناها نمیتوانند مستقیما از امریکا باج بگیرند اما بابراه انداختن وترویج وصدورتروریزم امریکا حاضر میشود برای حکومت پاکستان ملیون ها دالر پول جزیه بدهد که درحقیقت این پول مزد شصت مولاناهاست،
-درافغانستان یکی از موارد پیش بینی شده برای استفاده از کد 91 کمک به بعضی موارد ضروری برای متضررین
اما درعمل اکثر اوقات این پول برای معامله پرداخت میشود با آنکه درظاهر نام خوبی یعنی مساعدت دارد
- درپاکستان هم مولانا ها در ظاهر مدرسه میسازند تا همه طلاب عالم واهل بهشت بار ایند اما درعمل از این اطفال برای مقاصد سیاسی ونظامی وانتحاری وانفجاری استفاده میگردد
- درافغانستان اگر کد 91 پول آن ختم شد حکومت مکتوبی به امضای دانش برای بانکه می نویسد وهدایت میدهد تا پول شانرابه کد 91 انتقال دهند
- درپاکستان وقتی مردم به مضرات وبیهوده بودن مدارس پی بردند دیگر فرزندان شانرابه مدرسه نمی فرستند آن وقت مولاناها توسط مزدوران خود اولاد مردم غریب مارا که بنام (روزی اش را خدامیدهد وزنش را زمین برمیدارد ) هرفامیل پانزده طفل تولد میکند اینان به پاکستان انتقال داده میشوند وازانجا دوباره برای کشتن پدرومادر برادر خود با کمربند برمیگردند
- درافغانستان مجلس فیصله صادرمیکند که دیگر وزارت مالیه نمیتواند از سایر کد ها به 91 انتقال دهد که این فیصله هیچگاه عملی نمیشود وصرف حرف است ونمایشی وتبلیغی چون تعدادی از همین کمیشن کاران وتیل فروشان خود شان ازین کد مستفید شده اند
- زمانیکه فشار جهانی برای مهار مولاناهای ترورست برحکومت پاکستان ازدیاد می یابد آی اس ای برای مدتی یکی ازمولاناهای ترورست زا را بحیث مهمان به یکی از محابس برای مدتی انتقال میدهد وهم برایش تفهیم میکند که این کار صرف برای اقناع جهان ونمایشی است پس از مدتی اورا دوباره رها میکند
ر

>>>   افغانستان اگر به اشغال شوروی درآمده بود بهتر از این بود که اسیر گروههای جهادی آمریکا و پاکستان ساخته میشد در کل تحت اشغال روسها بودن بهتر از تحت اشغال آمریکاییها بون است اگر افغانستان مثل تاجیکستان تحت اشغال روسها بود بعد از مدتی شوروی از هم‌ می پاشید و افغانستان مثل تاجیکستان و ترکمنستان و....به مسیر خود ادامه میداد اما آمریکا وارد کشوری شود یا اصلا بیرون نمیرود مثل عراق و افغانستان یا چنان خسارتهایی میزند مثل به کشور میزبان که تمام توان کشور را میگیرد بلایی که سر ایران آورد همیشه آمریکاییها و انگلیسیها بیشترین ضربه را به مردم‌ خاورمیانه زدند و بدبختانه بیشتر مردم خاورمیانه دنبال همین کشورها هستند

>>>   پاکستان غده سرطانی منطقه است و باید از ریشه کشیده شود.

>>>   پاکستان در تمام سال ها با برنامه پیش رفت و قدم قدم برنامه های خود را عملی کرد.
ایجاد گروه طالبان پاکستانی هم برنامه خود پاکستان بود تا به بهانه آنها مناطق قبایلی را زیر کنترل دولت فدرال بیاورد و قضیه قبایل آزاد و فتا و ایجنسی های ششگانه را ختم کند و همین کار را هم کرد .
حالا چرا طالبان پاکستانی هیچ تحرکی ندارند؟
در زمان جهاد با روس ها هیچ تشکل پاکستانی در پاکستان ایجاد نشد تا با روس ها جهاد کنند بلکه قبایل از مجاهدین باج گیری هم میکردند.
پاکستان قبل از جهاد افغانستان جز دال چیزی برای خوردن نداشت ودر بازار هایش ظرفیت خورد کردن یک نوت صد کلداری وجود نداشت چه برسد به پنجصد کلداری
تمام امکانات برای مجاهدین از چینل پاکستان می گذشت و از این طریق پاکستان تمام دیپو های استراتژیک و نظامی خود را چه از نظر سلاح و مهمات و چه از نظر مواد لجستیک کانون تجدید کرد و تمام مواد سابقه ‌را به مصرف مجاهدین رساند و امکانات نو را خود ذخیره کرد.
بقای پاکستان و فوج آن در منازعه کشمیر و مشکلات با افغانستان است در غیر آن پاکستان ظرفیت وجود خود را از دست میدهد

>>>   برو کاکو. مردم افغانستان پیش از تشکیل چتلستان (پاکستان) دشمن سوگندخورده خود و جهان خلقت بودند.

>>>   گروه های وحشی اول مانند ....جنگی به نفع پاکستان جنگ می‌کرد ولی فعلاً مانند ....کوچه گشت شده که به درد پاکستان نمیخورد و تمام عمر ایشان در کوچه ها گشتن و دزدی است

>>>   پول هاي كود ٩١ چطور شد ؟

>>>   پاکستان از زمان های داودخان گروه های تروریستی افغان را در شور شان تربیه کردند، گل بدین ،مسعود، ربانی و دیکران در سالهای 1353 و 54 در آغوش آی ایس آِی لمیدند و به دستور پاکستان علیه مردم و دولت داودخان حملات تروریستی را آغاز کردند.مداخله شوروی خو در سال 1358 صورت گرفت و آن هم که اینها بودند پای عساکر شوروی را به سرزمین ما کشاندند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است