از طریق رسانه ها خبر شدم که مدیر مبارزه با مواد مخدره در افغانستان خودش توزیع کننده و فروشنده مواد مخدره است.
چیزی تازه ای نیست، کشور ما افغانستان از عجایب عالم است.
هر روز در گوشه و کنار این کشور از بالا تا پایین از جانب دولتمردان یک گُل نو به آب داده می شود.

سالها است که از برکت حضور جامعه جهانی و دمکراسی قلابی اعمال زشت و فسق و فساد در این کشور به یک امر عادی و عادت روزمره تبدیل شده است.
همه روزه در این کشور به مال و ناموس مردم تجاوز می شود، خیانت می شود، انتحاری می شود، ترور می شود، دزدی می شود، قتل می شود، مکتب سوزی می شود، فرهنگ ستیزی می شود، زن ستیزی می شود و به کودک هفت ساله در داخل مسجد تجاوز می شود و هزاران جنایت دیگر.

در برابر آن هر روز در رسانه ها در رادیو در تلویزیون، در اخبار و در کوچه و بازار از جوانب مختلف و از آدرس اقشار و لایه های مختلف از سیاسیون و فرهنگیان گرفته تا شهروندان عادی این کشور شکایت می شود، که دولت فاسد است، مُلک ما بی صاحب است، دزدی است، غریست و گرگیست و چور است و چپاول است و نمی دانم چی و چنان؛ اما وقتی که می بینی با این وضعیت وحشتناک همه یا نظاره گر اند و یا به جای آن که متحدانه بر ضد این همه پدیده های زشت جامعه خود مبارزه کنند، بر ضد دشمن مشترک مبارزه کنند، درد و غم خود را اندک بسازند، نه، شوربختانه همه از دور و نزدیک به مانند مور و ملخ به سر و روی همدیگر می ریزند و بر فرق هم می کوبند و در ریشه های قوم و تبار خود و تنظیم ها و گروه های سیاسی خود مصروف مبارزه بر ضد یکدیگر اند مصروف حقیر ساختن حریف های سیاسی دیروز و امروز خود اند، مصیبت وقتی گلوگیر می شود که دردمندانه روز تا روز درس خوانده و تحصیلکرده ها در ظاهر با شعار های گفتمان و دیگراندیشی و دمکراسی و نمی دانم مدنیت و انسانیت و اسلامیت و سیکولاریسم و غیره ایزم ها و غیر ایزم ها ابزار دست بنیادگرا های افراطی و تبارگرا های افراطی می شوند و با این هیزم های سوزنده عده زیادی از جوانان بی تجربه را گمراه نموده و به دنبال خود می کشانند، که این فاجعه ای است بس بزرگ و جبران ناپذیر.

آخر چه بنویسم به قول معروف: «سزای قروت سخت آب جوش»
ملتی که در قانونگذاری کشور خود نقشی نداشته باشد، ملتی که رسالت تاریخی خود را درک نکرده باشد، آن ملت سزاوار بد ترین حکومت و فاسد ترین رژیم است که ما در افغانستان نمونه آنرا داریم.

ضیا باری بهاری

>>>   تشکیــــل حکومت مــوقـــت « دولت موقت یا حکومت government) به سیستم حکومتی گفته می‌شود که در شرایط اضطراری یا پس از فروپاشی حکومت و ایجاد خلا سیاسی به طور موقت ایجاد می‌شود»
حامد صاحب کرزی بحیث رییس حکومت موقت تنها برای دوسال
عطامحمد نور معاون اول
دوستم معاون دوم
احمد بهزاد معاون سوم
ملا سلام ضعيف معاون چهارم
استاد خلیلی مشاور ارشد حامد کرزی
استاد عبدالرب سیاف قاضی قضات
سیدحامد گیلانی ریس شورای صلح ، حاجی محمد محقیق ، مولوی صاحب متوکل وحکمتیار صاحب اعضای ارشد آن
شیرمحمد عباس استانکزی وزیر پلان
محمد یونس قانونی وزیر معارف
صلاح الدین ربانی وزیر مهاجرین
ارغندیوال بحیث وزیر تجارت
مولوی عبدالحکیم وزیر حیج و اوقاف
اسپنتا بحیث وزیرخارجه و حکمت کرزی معین
نورلحق علومی وزیر دفاع
جنرال مراد علی وزیر داخله
حکیم تورسن ریس امنیت
داکتر داود شاه صبا وزیر معدن
عبدا لحمید خراسانی والی پنچشیر
احمد ضیا مسعود والی بدجشان
امیراسماغیل خان والی هرات
فیاض مهرآین والی بلخ
فیض الله ذکی والی جوزجان
داکتر ضیا والی قندوز
شیرآغای شیرزی والی قندهار
حکمت خلیلی کرزی والی هلمند
سید شفی عیار وزیر فرهنگ
مسکین یار ریس رادیو تلویزیون
داکتر عبئالله عبدالله وزیر صحت عامه
داکتر یارمحمد حیدر زاده وزیر زراعت آبیاری
شمس الرحمان صافی وزیر انرژی و آب
محمد شاکر کارگر وزیر تراسپورت
داکتر بشر دوست وزیر مالیه
مجیب‌الرحمن کریمی وزیر احیا و انکشاف
فوزیه کوفی وزیر امور زان
فرخنده زهرا نادری وزیر تحصیلات عالی
حنیف اتمر وزیر کار و معلولین
دكتر ملك ستیز وزیر عدلیه
داکتر سرو دانس ریس حقوق بشر
حضرت علی والی ننگر هار
مصطفی ظاهر ریس شهرداری کابل
همایون همایون والی خوست
معسوم آغا جان وزیر اقوام قبابیل
لطف پدام ریس تدابیر کسیون انتخابات
ظاهر قدری والی لوگر
داکتر حبیب سواربی والی غزنی
داکتر وحید الله وحید والی لغمان
صدیق افغان ریس اکادمی افغانستان
ذبیح‌الله مجددی، وزیر انکشا ف دهات
اشر غنی در این فرصت شکوه و جلال خود را نشان داد؛ این روزها اما افول غنی رخ کشیده است.
او در برنامه‌های کلان-صلح و انتخابات-حمایت هیچ طرف مطرح سیاسی کشور را ندارد، برنامه‌های او تنها در داخل ارگ حمایت می‌شوند و گاهی هم تاییدیه‌های سرور دانش چین‌های پیشانی او را صاف می‌کنند.
این تنهایی، غنی عصبی را بیشتر از پیش عصبی و پریشان ساخته است. حاشیه‌رانی‌های غنی ز طرف مریک و بعد به حاشیه رفتن خودش درس بزرگی در تاریخ افغانستان است، این درس "نه" به انحصارطلبی و دیکتاتوری است.
تصمیم گیری های سبکسرانه و دیکتاتورمابانه آقای غنی روند حکومتداری را مختل و نظم اجتماعی و ثبات سیاسی را برهم زد، نه تنها فاصله بزرگ میان ملت و حکومت وحدت ملی ایجاد شد بلکه ایالات متحده آمریکا، به شکل فوری و یکبارگی، آقای غنی را تحریم کرد و تمام صلاحیت ها و امکانات واگذارشده پیرامون روند صلح را نیز از او گرفت. تحریم آمریکا چنان بزرگ و جدی بود که حتی رهبران آمریکایی از پذیرش و ملاقات با آقای غنی نیز خودداری نمودند.
شده پیرامون روند صلح را نیز از او گرفت. تحریم آمریکا چنان بزرگ و جدی بود که حتی رهبران آمریکایی از پذیرش و ملاقات با آقای غنی نیز خودداری گر دند.

>>>   براي مردم افغانستان مثل افتاب واضح است كه سيصد هزار راي تقلبي بدون بايومتريك به نفع أسرف غني در صندوق انداخته شده و به هيچ وجه در يك انتخابات بايومتريك قابل قبول نيست . اين سيصد هزار راي باطل است و با خارج ساختن ان از راي مجموعي فيصدي اراي مجموعي و اراي اشرف غني را پايين مياورد و برعكس داكتر عبدالله با ٧٣ فيصد اراي پاك و صاف مردم شريف افغانستان رييس جمهور منتخب افغانستان ميشود.
تيم داكتر عبدالله و مردم شريف افغانستان باييد تا دم مرگ در مقابل اين تقلب استادگي كنند و داكتر عبدالله را رسما رييس جمهور خود معرفي كنند . منتظر كميسيون هاي بنام مستقل انتخابات نباشند چون كميسيونهاي انتخاباتي افغانستان در شرايط فعلي استقلال ندارند . دولت غني به سه شكل در كميسيونهاي انتخاباتي مداخله كرده و تقلب را بنيان گذاشته. كه ذيلا ذكر ميشود.
١- تعيين افراد و اشخاص مشكوك و كم سواد و متعلق به اشرف غني در راس كميسيونهاي انتخاباتي از طرف خود اشرف غني.
٢- دادن رشوه و پيشنهاد مقام و چوكي به خود و خانواده و بستگان اعضاي ارشد كميسيون هاي انتخاباتي . ( قبلا هم اينكار شده مثال ان امرخيل مشاور غني) .
٣- تهديد و زور گويي دولت به ان عده از اعضاي كميسيونهاي انتخاباتي كه زير بار رشوه نميروند.
بنابر علل فوق كميسيونهاي انتخاباتي براي فعلا استقلال ندارند و در تقلب سهم دارند.
مردم باييد خود دست بكار شوند و نگذاريد مردم سالاري قرباني اهداف شوم يك شخص شود.
سلطان سنجر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است