چرا می خواهیم به آینده این آب و خاک خیانت کنیم؟
امروز نامه ای از یکی از پنجاه و سه تن از محصلان تراپ( اخراج) شده دانشگاه پلیتخنیگ کابل در یافت کردم. این نامه را یک از محصلان سال دوم انجنیری نوشته. به قدری زیبا و دقیق نوشته و منطقی و مستدل هست که از زیبایی و رسایی نگارش آن کیف کرده ام. من واقعا مانده ام چطور این محصلان عزیز که صرفا در یک مضمون به دلایلی مانده اند، باید ار دانشگاه اخراج شوند؟

استادان دانشگاه پلیتخنیگ و ریاست مهربان و خوش قلب و خدوم آن چطور راضی شده اند که چنین گلهای خوشرنگ و زیبایی که متعلق به باعستان ویرانی به نام افغانستان هستند، توسط داس رویه ها وضابطه ها غیرانسانی برخی اساتید پر‌پر گردند؟ چطور مدیریت کلان وزارت تحصیلات عالی مخصوصا جناب آقای بالاکرزی متوجه چنین خسارتی عظیم نشده است؟

به راستی!
وقتی یک شاگرد در ۱۸۰ کردیت یک دانشگاه نمره قبولی می آورد‌‌‌ چرا باید پس از ۱۲ سال تحصیل در مقطع لیسه و ۲ یا ۴ چهار سال تحصیل در مقطع لیسانس صرفا به خاطر پاس نکردن و کامیاب نشدن در یک مضمون فرعی در رشته اش؛ ناکام گردد‌ و از دانشگاه اخراج گردد؟

به راستی!
چرا این قدر بی رحم و غیرانسانی و ضد اخلاقی عمل می کنیم؟ چرا می خواهیم ۵۳ تن از دختران و پسران این دیار که می توانند نیروهای بسیار مثبتی برای خود و حانواده و آینده این آب و خاک شوند، از زندگی و سازندگی و آبرو و شخصیت تهی کنیم؟ و بر گلهای امید و ارزوی های شان داس ستم و بدسلیقگی بکشیم؟

به راستی!
آیا نشنیده ایم که رسول مهربان خدا حضرت محمد برای باسواد شدن مسلمانان بهانه می جست و شب و روز تلاش می کرد تا مسلمانان حتی در قبال آزادی کافری که در جنگ اسیر شده، باسواد شوند. آن بزرگوار پس ۲۳ سال سراسر عالم را فتح کرد و نیروها و الگوهایی را طراحی کرد که زمینه ساز یک فرهنگ متعالی و یک تمدن درخشان شد!

ما را چه شده است؟ چرا با این بربریت فرهنگی و قساوت تربیتی می خواهیم آینده سازان عزیز این آب و خاک را به تاراج غمان بکشانیم؟ و فاجعه ای تربیتی و تحصیلی را در کشور به وجود آوریم؟ به راستی! ما کجا و رسول مهربان خدا کجا؟

این جانب مانند سالیان گذشته برای حل مشکل این جوانان عزیز، دختران و پسرانی که از اقوام و ولایات مختلف هستند و هیچ نسبتی شخصی با بنده ندارند به دانشگاه پلیتخنیگ و وزارت تحصیلات عالی مراجعه خواهم کرد و تلاش می کنم این گلهای در حال پرپر شدن که متعلق به باغستانی به نام افغانستان هستند را از پرپر شدن و طوفان و خزان زدگی نجات بخشم.

امیدوارم کار به همین جا ختم شود و این گلهای طوفان زده و آسیب دیده به دانشگاه پلیتخنیگ برگردند و با امید و نشاط به سمت قله های تکامل حرکت کنند و روزی بر ستیغ آن شاهد درخشش خورشید دانش و پنها و گسترده سازندگی کشور خود باشند!
و ماتوفیقی الا باالله علیه توکلت و الیه انیب!

عارف رحمانی

>>>   واقعاکه ما با رسول مهربانی خیلی فاصله داریم. اگر واقعیت ها برملا شود در دانشگاه ها خیلی فساد و بی عدالتی وجود دارد که هر از چند گاه به بیرون درز می کند و .....

>>>   سیستم دراپ از کی مود شده؟
اگر این سیستم مود شده باید سراسری باشد و آنوقت هیچ دانشجویی که به اساس سهمیه ولایتی شامل دانشگاه شده چانس کامیابی را نخواهد داشت.
یک زمان در دانشکده انجنیری زمان آمریکایی ها مود بود و حال در پولی تکنیک مود شده
عجبم از این همه تقلید.
اگر یک سروی از فارغین دانشگاه ها صورت بگیرد شاید ۲۰ فیصد فارغین در رشته های فارغ شده مشغول کار نباشند و آنگاه چه معنی دارد که به خاطر یک مضمون باید از دانشگاه اخراج شود؟
و در دانشگاه های ما آنقدر مضامین بی ربط و اضافی وجود دارد که در بعد فراغت اکثر فارغین از خود می پرسند که سود آموختن فلان مضمون چه بود که من وقتم را برایش ضایع کردم.و چه رسد که به خاطر آن مضمون فرصت تحصیلی را از دست بدهد.
کمیسیون مربوطه مجلس نمایندگان باید با مسئولین وزارت تحصیلات عالی در این مورد وارد یک بحث جدی و اساسی شوند.

>>>   یک محصل فاکولته طب امتحان داشت.
بعد ازین که جواب سوال ها را نوشته کرد و ورق خود را به معلم داد و از صنف خارج شد،متوجه شد که یک سوال را نیمه غلط کرده است.
دوباره دروازه را واز کرد و به معلم گفت که همو یک سوالی که راجع به مریضی قلبی بود،دوا اش را درست نوشته کردم،اما مقدار دوا اش را یک اندازه ریادتر نوشته کردم.
اجازه است که آن را درست کنم؟
معلم در جواب اش گفت:
انا لله و انا البه راجعون.
مریض شما وفات کرده است و شما نمیتوانید هیچ کمکی به او کنید.
حالا این محصل را نیز اگر معلم کامیاب کند و منحیث انجنیر فارغ شود،فردا کدام پل و یا پلچک را خواهد ساخت که یا مقدار سمت اش کم خواهد بود و یا سمت اش آوگین خواهد بود و یا سبخ های گول اش ضعیف خواهد بود و توان برداشت وزن زیاد را نخواهد داشت و هنگام عبور وسایط نقلیه پل چپه شود و سرویس همراه مسافرین به دریا بیافتند و آنها را آب ببرد و کشته شوند،جواب اش را کی خواهد داد؟
رسول اکرم و یا شاگرد و یا معلم؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است