در این عصر گستردۀ دانش و معرفت جامعۀ افغانستان با چهل سال تجارب گوناگون و برآمدن از کوره های آتشین روزگار و شناخت دقیق دوست و دشمن داخلی و خارجی، چرا مادر دهر فرزندی و یا فرزندان دیگری در این ظلمتکدۀ دهشت و استبداد به دنیا نمی آورد که صفحه گردانان تأریخ بوده سقف بشگافند و طرح نو برانگیزند. تا اعمال، کردارنیک و شخصیت پاکیزۀ شان جلوه گاه رخ زیبا، دل پسند و با صفای آدمیت، صلح و آرامش می بود، با کسب اعتماد و نفوذ مشروع و قانونی میان جامعه، نه یک قوم، به فرهنگ جنگ، ستیز، خون ریختن، ویران ساختن و آتش بر افروختن پایان می بخشیدند.

با تعقل، خرد، تدبیر، حکمت و مساعی بشر دوستانه دسایس دشمنان را خنثی نموده عداوت ها، خصومت ها، نفرت ها و جدایی ها را می زدودند و نسج از هم گسیختۀ وحدت ملی را وصله می زدند. چنان مشعل معرفت و آگاهی بر می افروختند که مردم گم کرده راه در پهنای درخشش روشنایی صداقت و راستی رسیدن به سر منزل مقصود را با دست به دست هم دگر دادن، رفیق شفیق هم سفر بودن و هم دگر پذیریفتن راه خود را در یکی بودن و یک جا بودن پیدا می کردند.

امروز برای رهایی ملت از این حالت سخت بحرانی و قهقرایی این وطن نیاز مبرم به پا خیزی چنین فرزندانِ برخاسته از بطن جامعه دارد که به اتحاد و هم بستگی مردم از صدق دل با احساسات محکم و ناشکن ایمان داشته باشند. اول خود بدانند و معتقد باشند، که این درز های عمیق تفرقه و جدایی زمینۀ ساز ضربات شدید درهم شکنندۀ تبر دشمنان و آرزو مندان بربادی افغانستان است، تا با دانش، فهم و وشیوه های صادقانه بیان، اعمال و کردار نیک مردم را در فهم و درک این خطر بزرگ تدریس و تنویر نمایند. چرا چنین رهبران و زعمایی تبارز نکرده و نمی کند.

به شما اطمینان می دهم که اگر واقعاً اشخاصی با چنین اوصاف و خصایل ملی و انسانی با عزم متین، صادقانۀ تحقق بخشیدن آرمان های مردم برای برخوردار بودن از یک زندگی آبرومندانه، با عزت، کرامت، مطمئن بدون خوف و هراس در جامعه سر بلند کنند. اکثریت قاطع مردم با کمال احترام و حق شناسی پهلوی شان ایستاده و از ایشان به نام خواهر و یا برادر افغان پشتیبانی و حمایت می کنند، البته بدون اندک ترین توجه به قومیت و تبار شان.

متأسفانه از چهل سال بدین سو این ملت در اسارت مشت شناخته شده بوده "بر علاوۀ تعدادی اضافی بعد از سال ۲۰۰۱ " که سوابق شان شامل قتل عام، غارت و سرقت های دارایی عامه، فساد پیشگی و فساد گستری، تجاوزات صریح بر مال، جان، شرف و ناموس مردم و حمایت از منافع کشور های بزرگ و ممالک منطقه است، که بازهم لقب سیاسیون مطرح برای شان اعطا و با سرنوشت این وطن بی باکانه بازی نموده و در راه نجات مردم از این فلاکت و تیره روزی بصورت علنی موانع می آفرینند.

اگر ما اسرار این رموز کشف کرده دانش و شهامت شکست این طلسم دریافتیم، زنجیر های اسارت را درهم خواهیم شکست و وطن خود را از سیه چاه ظلم، ستم، دهشت و بربریت رهایی خواهیم بخشید.

محمد عارف عباسی

>>>   درست فرمودید. در جامعه ایکه غارت گران ثروتهای طبیعی و انسانی افغانستان جنگزده بنام جهادی و غیره از حزب وحدت اسلامی نوکر صفت تا تنظیمهای هفت گانه ای پشاوری حاکم باشند وضع بدینمنوال باقی خواهد ماند.
پامیر

>>>   عباسی صاحب
یکی از این افراد شخص جناب شما هستید.
لطف کنید و بیایید در داخل کشور و عملن سیاست بازی را تجربه کنید و اگر در داخل تشریف دارید لطف کنید دیدگاه های تدوین شده خود را چاپ و نشر کنید و حد اقل روز های جمعه وقتی مردم از نماز فارغ میشوند در بیرون مسجد ایستاد شوید و مردم را به فرا خوان دیدگاه خود بخوانید و همین گونه دوام دهید تا باشد یک روزی مردم به شما باور کنند و کمر شما را ببندند و شما شوید زعیم ملت و ملت را از شر این همه ارواح خبیثه که دست ودامنش را گرفته نجات دهید.
یا الله
قدم به پیش گذارید و خود نشان بدهید
که راه و رسم رسیدن به آفتاب چون است

>>>   گپ زدن آسان است اما عمل کردن سخت

>>>   میفامم که هدف تان کاکا محقق، لالا بسم الله، ماما عبدالله، شهید احمدشاه، فقید مارشالا،... هست.

>>>   دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو ودد ملولم وانسانم ارزوست گفتند یافت می نشود انکه می طلبی
گفت انکه یافت می نشود انم ارزوست
مقاله ای سرتا پا زیبای جناب عارفی را خواندم وواقعا از مطالب ان بسیار اموختم ولی گمان میکنم جناب عالی در اسمانها ودر جهان دیگر سیر دارندوحوادث روزگار وانچه روز ملت عزیز وسایر مردم جهان را سیه نموده درک نکرده اند چون بقول ایشان چند شخص ویا اشخاصی محدوددرین ماتم سرای افغان ظلمت می افرینند مگر نیک نمیدانند که این مشت ستم گر اصحاب اراده واختیار نیستند روز وروزگار ما وسایر ملل جهان راقوه های قهریه ومظلمت پیشه ای بیرونی به شب وبدبختی تبدیل نموده انددرینجا حفظ منافع قدرت های بزرگ و استثمار گر مطرح است وهمینهاست که تعدادی را اجیر نموده وعلیه ملت های خویش استعمال مینمایند وهرکسی دیگری هم که می اید فریاد دادخواهی ومظلوم گرایانه سرمیدهد در خفا خود اهداف واغراضی مغرضانه دارند ومتاسفانه وباکمال تاسف اول راه خویش را انتخاب وتعیین مینمایند ودر بند مفکوره وایدیالوژی خاص قرار میگیرند وبعد به دنبال دلایل وبراهین میگردند تا موضع خویش را تقویت کنند ازین رو ملت ها وملل جهان از ابراز احساسات خسته ودل بسته شده اند وامید وارند که این ندا های حق طلبانه وستم ستیزانه از حلقوم مردان عمل وابتکار بیرون شود
معلم محمد داود بیگ از لیسه ای صمیم سانچارک

>>>   قرن هاست که دزد بزرگ را پادشاه می نامند.
آزاده

>>>   در وطن ما آمریکا حاکم است
و برای رسیدن به اهدافش طالبان را استخدام کرده که زمینه ساز ماندنش در منطقه شود.
در اینجا به جز آمریکا دیگر کسی صلاحیت ندارد و عباسی صاحب هم میداند مگر خود را به نا فهمی میزند.

>>>   شف شف نی شفتالو .... دزدان واقعی همان جهادی های شیعه و سنی دیروز و حکمداران کنونی که باز هم همان و همین جهادی مانند سرش به جان و مال مردم چسپیده اند میباشند.
زنده باد افغانستان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است