عواملی که سبب دوری و از هم گسستگی اقوام کشور از یکدیگر گردیده و یا بعباره دیگر عوامل عدم رشد ملت شدن و یا ملت سازی در کشور ما در چیست؟

یقینا یکی از عوامل عمده دوری و از هم گسستگی اقوام از یکدیگر کوبیدن بر دهل قومی هر یک از سران اقوام بوده که متاسفانه بر این دهل همچنان میکوبند بخصوص زمانیکه حاکمیت را نیز بدست گیرند فراموش میکنند که حاکمیت دولتی حق قومی کسی نیست و حاکمیت از آن همه ملت افغانستان است چنانچه تجربه در افغانستان نشان داده که هرمقام و اداره که بدست یکی از سران قوم افتاده کوشش نموده که همه ادارات زیر مجموعه خود را از قوم خود انتخاب نماید و سایر اقوام را بنحوی از ادارات مربوطه خارج سازد و این روش همچنان ادامه دارد.

دوم: تفکر قومی و برتریت جویی؛ چنانچه هر یک از سران اقوام شریک در قدرت خود را مستحق تر از ان چیزی میداند که حق شان است یعنی نوع خود بزرگ بینی افراطی و همیشه از تلف شدن حقوق خود شکایت دارند و خود را مستحق تر از ان میدانند.

سوم: عدم توجه لازم به ملت سازی و ملت شدن؛ گرجه از گذشته های تاریخ در افغانستان مشکلات در عدالت قومی وجود داشته و اقلیت های قومی در حاکمیت ها نقش بارزی نداشتند ولی بتدریج در اواخر دوره سلطنت و نظام شاهی بخصوص در دوره دهه دموکراسی این مساله کم رنگ شده میرفته و غیر از قوم حاکم اقوام دیگر هم کم کم به مقاماتی میرسیدند از قبیل مقام صدارت، وزارت ها، وکالت ها مقامات ملکی و نظامی دیگر ولی با کودتای هفت ثور ۱۳۵۷ این روند توقف یافته و جایش را مسایل ایدیالوژی حزبی با مخلوط از قومیت گرفته و با آمدن ار تش شوروی و اشغال کشور و ناتوانی حزب حاکم در اداره آن طرح و ایده دفاع خودی را مطرح کردند و اقوام کشور را با تشکیل غند ها و کندک های قومی مسلح ساختند و طرح ملیشه سازی را وسعت دادند و این خود سبب بیشتر رشد قومیت گرایی در کشور گردید.

چنانچه اکثر اقوام کشور مسلح گردیدند عده از طرف احزاب جهادی و عده دیگر زیر نام ملیشه های دفاع خودی و همین سب سقوط رژیم در افغانستان نیز گردید و قومیت گرایی هر روز رشد بیشتری پیدا کرد ولی اینبار قومیت گرایی مسلح با تجهیزات کامل نظامی... و با آمدن مجاهدین بقدرت گرچه احزاب جهادی در شعار هرکدام شان قومگرایی را رد میکردند ولی متاسفانه عملا هر کدام شان در ورطه قومیت غلطیدند و با آمدن طالبان که معجون مرکب از عنصر قومی و اعتقادات افراطی مذهبی اند و اکثرا از قوم واحدی متشکل هستند این مشکل با خلط مسایل مذهبی حاد تر شده رفت و با ورود غرب وامریکا در افغانستان با خود ارمغان هم همراه داشتند و آن ارمغان آمدن بروکرات ها و تعلیم یافتگان غربی همراه شان بود و فکر میگردید که ممکن این غرب دیده ها و غرب زده ها شرایط دنیای غرب را دیده و بر آنها اثر گذاشته باشد و مسایل قومی و قبیله گرایی بر آنها کمتر دیده شود ولی متاسفانه علم قومیتی را که اینها بر افراشتند از همه بلندتر بوده و مساله قومیت را اینها به اوجش رساندند که کسی از آن انکار کرده نمیتواند.

والسلام
سید محمد خیر خواه

>>>   جهالت وهمسایگی با پاکستان ،

>>>   راه حل ساده
فعال شدن احزاب سیاسی
انتخابات به اشتراک تمامی احزاب
سه دوره یی شدن انتخابات
دور اول تمام احزاب
دور دوم بین احزابی که بیشتر از ۲۵ فیصد رای گرفته باشند
دور سوم بین دو حزب پیشتاز
تا آهسته آهسته چند حزب قوی سیاسی فرا قومی ایجاد شود.

>>>   دزد های کابل بهتر از پرسونل همیشه بیدار ریاست امنیت ملی:
يك مقام پوليس كابل می‌گويد دزدان در كابل از جيب يك فرد انتحاري 2000 افغاني و ريموت كنترول بمبش را به سرقت بردند.
یک بمب گذار انتحاری توسط دزدان کابل مورد سرقت قرار گرفت. سارقین جلیقه انتحاری ، مواد منفجره و 2000 افغانی (حدود 25دالر) را از وی به سرقت بردند.
این کار سارقان سبب شده تا اين فرد نتواند حمله‌ی انتحاری كند . آنها نمی‌دانستند كه اين مرد انتحاری بود."

>>>   موقعیت ژئواکانومیک و ژئوپلتیک افغانستان عامل اصلی تفرقه اندازی بین افغانهاست که حتی اگر مشکل بیسوادی و آگاهی سیاسی افغانها هم مرفوع گردد باز هم تحریک بلوک شرق و غرب میتواند انسجام افغانها را از هم بپاشد.
عامل دوم بیسوادی و خصوصاً تندروی های مذهبی است که کاتالیزور نفاق افکنی کشورهای بیرونی در افغانستان شده و ثبات کشور را برهم میزند.
عامل سوم تنوع قومی بوده که روحیه همکاری و گذشت را کاهش میدهد و زمینه تبعیض و تخریب را فراهم میسازد.
عامل چهارم منابع طبیعی بوده که حسادت و تقابل همسایه ها را بوجود میاورد و باروری رشد و انکشاف افغانستان را مانع میشوند.
افغانستان به تنهایی نمی تواند ثبات و شرایط استفاده از مزیت ها و استعدادهای خود را فراهم سازد و باید با قدرتهای توانمند (کشورهای پیشرفته و صنعتی) شریک شود و اقوام مختلف گذشت و همکاری را پیشه کنند تا به ثبات و پیشرفت برسند و از شر نفاق اندازی سودجویانه همسایه ها و تیکه داران بگذرند.
در کشورهای پیشرفته مدت ۵ سال یک حزب حکومت میکنند و ۵ سال دیگر کدام حزبی که سابقه کاری بهتری داشته باشد رآی مردم را میگیرد و افغانها نیز باید همین گذشت را داشته باشند و یک حزب یا حتی یک قوم را مدتی فرصت خدمت بدهند و اگر تبعیض کرد دوره و دوره های بعد به آنها رآی ندهد. خصوصاً که امروز آمریکا و سایر همپیمانان ما ناظر و موسس دموکراسی در این کشور هستند و کمتر امکان انحصار دوامدار حکومت را خواهند داد.
متآسفانه بعضی افغانها کمتر روحیه گذشت و رقابت سالم را دارند که چهره تاریخی خود و قوم خود را بدتر از این خواهند کرد و بس. و چاره ای جز تآدیب و سانسور به مقابل خود نخواهند گذاشت که امریکا هم حوصله دموکراسی سودجویی را ندارد و فقط یک دولت همکار می‌طلبد و بس.
محبوب الله دروازی

>>>   متاسفانه همینطور است, بجای ملی اندیشیدن و منافی ملی حکومت همواره کوشیده تا حق دیگر اقوام را نادیده بگیرد و یا کم رنگ کنند در اینصورت است و در عوض یک قوم تافته جدا بافته شده! تاملت سازی و ملی شدن فاصله زیاد است زیم عادل میخواهد که فقد و فقد منافی ملی هدف باشد و کار را به اهلش بسپارد نه به قومش.

>>>   نبود وحدت ملی ما نه مشکل خارجی ها است نه گناه آنها.
تمام روابط و مناسبات قدرت و دولت، مسائل حکومتی، سیاسی، و اجتماعی در کشور ما قومی هستند، ویا اقلن عنصر قومی مهم ترین عنصر آن روابط و مناسبات میباشد.
ما باید قبول کنیم که در کشور خود مشکل های قومی داریم، که بهتر است شناسایی شوند و بهتر است روی اصلاح آنها کار شود، نه اینکه آن را پنهانکاری کنیم و فقط به دروغ گفتن و رد کردن آن اکتفا کنیم و چشم پت لاف بزنیم که دنیا گل و گلزار است و ما هم شیر هستیم شیر.
بدون اصلاحات جدی درسیستم های حکومتداری، دولتداری، و بدون اصلاحات عمیق در مسائل اجتماعی، سیاسی، و امثال آنها یکپارچگی و وحدت بین مردم های مختلف این کشور ناممکن است و وحدت ملی ی وجود نخواهد داشت.

>>>   از اول با خواست خود کنار هم جمع و جور نشدیم بلکه با قضای روزگار حدود و مرزهای فعلی را انگلیس بالایمان ترسیم و تعیین کرد تا اقوام منطقه بینشان جدایی افتد و دایم در تفرقه باشند من خراسان را دوست دارم و او پشتونستان خواه است و آن یکی بلوچستان آزاد میخواهد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است