به تعداد ۵۱۲ تن کارگران و کارمندان تنقیص شده‌ی ریاست سروی نفت و گاز (تفحصات دیروز) از مدت ۵ روز به اینطرف دست به اعتراضات خیابانی زدند و شاهراه شبرغان - مزار را در ناحیه سلطان کوت بروی ترافیک بستند، همچنان دروازه‌ی مستوفیت ولایت جوزجان را نیز مسدود نموده و خواستار برآورده شدن خواست‌های قانونی‌شان، که عبارت از لغو تنقیص تعداد ۵۱۲ تن کارگروکارمند می باشد، از سوی حکومت مرکزی شده اند.

مظاهره کنند‌گان به مقامات دولتی هوشدار دادند، که درصورت برآورده نشدن خواست‌های قانونی‌‌شان دامنه‌ی اعتراضات شان را گسترش می‌دهند.
همچنان بالای کارگران فشار آورده اند، که معاش یکساله‌ی‌شان را دوباره به دولت مسترد نمایند و همچنان منازل مسکونی، که سال‌ها است در آن زندگی می‌نمایند باید تخلیه کنند.
گفته می‌شود که این کارگران نه تنها از مردمان شبرغان، بلکه از تمام ولایات و از تبار‌های مختلف افغانستان می باشند.

نورالدین آذر

>>>   باید اندیشید ؟
در همچو شرایط که دولت وظیفه اصلی اش هما نا تامین امنیت و اشتغال زایی است نتنها که به آن مکلفیت های خود عمل نکرده اراده هم ندارد.
این واضیح آشکار است که وقتی در یک ولایت ناامنی اوج گرفت درنخست اقشار نخبه وکسانیکه کار بار دارند و توانایی اقتصادی دارند از وعواید مصارف انها مستفید شونده گان غیر مستقیم امرار معاش میکنند دولت تکس مالیه میگیرد بدون شک ان محل را ترک میکنند.واین خود گراف بیکاری بیش ازحد را ببار میاورد.در مرحله دوم یک تعداد که باکار بار روز مره بخورنمیر زندگی دارند انرا هم به بهانه ها و برنامه های ناقص کوتا مدت مختلف مفکوره ها و پدیده های شوم محدود میسازند.تا فقر دامنگیر اکثریت شود و باعث صد ها فلاکت دیگر در آن محیط گردد وسر خط مطبوعات اجاره یی گردد .بلاخره پروژه اصلی که طراحی گردیده .این اقشار بی بضاعت مجبورا بخاطر بدست اوردن لقمه نانی جذب گروه های تروریستی مخرب تحت پروژه های گونا گون تازه ایجاد شده برای گوشه دیگر کشور و در نهایت هدف اصلی کشور های جنوب آسیا توسط این نیرو های ارزان برنامه های بسیار بزرگ عملی میگردد.اینرا همه میدانند در کنار سایر برنامه یک عامل عمده نداشتن برنامه های کلان عادلانه برای ایجاد شغل است در هر کشوری که گراف بیکاری بلند رفته. تامین امنیت به چالش مواجه بوده ،گراف خشونت های خانوادگی،اجتماعی،سیاسی، حتی جاسوسی به بیگانه ها که بد ترین ذلت است برای اطباع یک کشور روز به روز اوج میگیرد.که امروز ما شاید هستیم به دروازه سفارت ها نوبت نیست.
دولت های کارا ان دولت است شرایط اشتغال زایی سرمایه گذاری داخلی و بیرونی را در سرتاسر کشور با در نظرداشت انکشاف متوازن سهل تر سازد جلو بیرو کراسی های شخصی را بیگرد و هر سکتوری که بتوانند برای ۱۰ نفر کار شغل ایجاد کند‌.با یک تشویق انرا حمایت کند.بدون شک مردم خود به خود ارزو دارند روی به ان سکتور های آزاد بیاورد.
نبشته خود را بایک مثال خاتمه میدهم .
اگر در یک نانوایی ۲۰ قرص نان باشد
متقاضیان ۴۰نفر باشند همه مطمین است نان ۲۰ قرض کم است .اینجا نظم اوردن مشکل است.یا باید توضیح کنند عادل باشد واعلان کند که همه به نصف قناعت کنند ممکن است در غیر ان هیچ نیروی نمیتوان نظم بیاورد.زیرا گرسنه بیست و یکم میداند بمن نان نمی رسد میرسد باید نانرا به تناسب گرسنه ها تهیه و توضیح کرد .

>>>   در شبرغان مرکز ولایت جوزجان،دو تصدی وجود دارد،یکی تصدی ریاست افغان گاز و دیگری تصدی تفحصات نفت و گاز.
این هردو تصدی مربوط وزارت معادن و صنایع سابقه و یا وزارت معادن و پترولیم فعلی است.
ناگفته نباید گذاشت که پترول و دیزل و تیل خاک و قیر و گاز،همه مشتقات کاربن هایدرایت ها هستند که خود شان در جمله معادن به حساب می آیند و از زیر زمین استخراج میشوند.
این که در پهلوی وزارت معادن کلمه پترولیم را اضافه کردند،یک چیز غیر ضروری است.
بهرصورت،تصدی افغان گاز وظیفه استخراج و تصفیه و انتقال گاز را توسط پایپ لاین ها،به عهده دارد،که سابق در حدود یک و نیم ملیارد متر مکتب گاز به شوروی وقت.به جمهوریت ازبکستان صادر میشد و پول آن شامل بودجه دولتی میشد.
اما بعد از خروج قوای شوروی از افغانستان،متخصصان روسی که در تصفیه خانه گاز ساحه جرقدوق و خواجه گوگردک کار میکردند،نیز از افغانستان بیرون شدند و صادرات گاز به ازبکستان نیز قطع شد.
با کمک انجنیران داخلی،یک مقدار گاز به فابریکه کود و برق مزار شریف غرض تولید برق و کود کیمیادی ،انتقال داده میشد و یک مقدار گاز نیز با لوله کشی به خانه های مردم شبرغان،غرض تسخین منازل استفاده میشد.
ناگفته نباید گذاشت که دولت های گذشته،به مردم شبرغان هیچ کمکی برای استفاده از گاز خود شان،در خانه هایشان نکرده بود.
حالا این که ایم تصدی چقدر گاز روزانه استخراج میکند و در کجا به مصرف میرسد.خبر ندارم.
تصدی تفحصات وظیفه سروی و شناسایی ساحات جدید نفت و گاز را از طریق سروی جیولوزی و کندن چاه های تفحصاتی و تثبیت ذخیره این ساحان نفت و گاز را له عهده داشتند.
اما این تصدی در گذشته نیز به کم کاری متهم است،زیرا ساحات جدید نفت و گاز را کشف نکردند و بعد از بر آمدن قوای شوروی و برآمدن متخصصین آنها از افغانستان و قطع صادرات گاز به شوروی،کاملاً کار این تصدی قطع شد.
زیرا نه امکانات صادرات گاز را به خارج داشتند،تا ساحات جدید را کشف کنند و نه هم دستگاه تصفیه نفت را داشتند،تا مصرف داخلی را از نگاه مواد نفتی.تأمین کنند.
شوروی سابق نیز که گاز افغانستان را میخرید.بخاطر کمک به اقتصاد افغانستان بود.ورنه خود شوروی بزرگترین ذخیره گاز دنیا را که معادل پنجاه تریلیون کار مکتب میباشد،دارد.
اما در عدم موجودیت سروی دقیق نفت و گاز در شمال افغانستان،هیچ کس نمیداند.چه مقدار نفت و گاز درین منطقه وجود دارد.
زیرا در همسایگی این مناطق در ترکمنستان و ازبکستان،مقدار خیلی زیاد نفت و گاز وجود دارد.
امکانات این که در داخل افغانستان نیز مقدار زیادتر نفت و گاز وجود داشته باشد،بعید نیست.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است