سر انجام گروه طالبان به آتش بس عملی چند روزه (زیر نام کاهش خشونت) تن دادند. ظاهرا به نظر می رسد که معامله شان با امریکایی ها را هم نهایی کرده اند، و دارند زمینه را برای رسمی کردن آن فراهم می کنند. اینک می شود فهمید که رهبران طالبان با سکوت، محتوای توبه نامه ای حقانی را هم تصدیق می کنند، و از طرف دیگر، چاپ این توبه نامه در نیورک تایمز نشان می دهد که لااقل حلقه هایی از امریکایی ها از همین حالا و عملا کار سفید کردن چهره ای سیاه طالبان را آغاز کرده اند.

اما کاش طالبان در کنار همه ای دگرگونی ها و بازی های حیرت انگیز، به راهزنی های شان هم پایان بدهند، مخصوصا در مناطق دوردست و روستایی افغانستان. مردم عادی در این مناطق بسیار آسیب پذیرند، و راهزنی دوامدار طالبان زندگی را برای آنها سخت تر و مشکل تر کرده است و می کند. وقت آن است که طالبان دست از ستم گری در مقابل هموطنان ملکی و بی دفاع شان بردارند، و راه های اصلی به ولسوالی های دوردست، مثلا ولسوالی های غزنی مانند جاغوری، قره باغ و ... را نا امن نگه ندارند، و بگذارند که مردم در امنیت و آرامش در این راه ها رفت و آمد کنند.

عبدالله وطندار

>>>   در آخر دهه هفتاد میلادی قرن گذشته، جیمی کارتر رییس جمهور امریکا،از رهبران اسراییل و مصر خواست تا به امریکا بیایند و در کمپ دیوید مذاکرات صلح را بین هردو کشور امضأ کنند.
رهبران هردو کشور رفتند و مصر دولت اسراییل را به رسمیت شناخت و از جنگ علیه اسراییل دست برداشت و در عوض اسراییل نیر صحرای سینا را که جز خاک مصر بود و اشغال نموده بود،دوباره به مصر داد.
در سال های نود میلادی قرن گذشته نیز بیل کلینتن ار رهبران فلسطین واسراییل خواست که به امریکا بیایند و در کمپ دیوید مذاکرات صلح امضأ کنند.
اما بعد از امضأ مذاکرات صلح،مثلی که رهبران مجاهدین در مکه بعد ار امضا صلح،در وقت بر آمدن،یکی شان از دیگری اولنر بیرون شد و در نتیجه اتحاددشان برهم خورد،در آن مذاکرات، برخلاف مذاکرات مجاهدین،یاسر عرفات میناخیم بیگن،صدراعظم اسراییل را تیله میکرد که تو پیش شو،اما میناخیم بیگن صدراعظم اسراییل ،یاسر عرفات را پیش میکرد که تو ،پیش شو و در نتیجه مذاکرات نتیجه نداد،با وجودی که هردویشان جایزه صلح نوبل را گرفتند.
حالا بعد از ختم دوره قبلی مذاکرات بین امریکا و طالبان، دونالد ترامپ از رهبران طالبان خواست که به امریکا بیایند تا در کمپ دیوید،مذاکرات صلح امضأ کنند.
اما طالبان قبول نکردند و گفتند که چون خودت یک طرف جنگ هستی،بنأ ما میخواهیم که توافقنامه صلح را در ماسکو،به وساطت ولادیمیر پوتین و ضمانت او ،در ماسکو امضأ کنیم.
اما دونالد ترامپ کشته شدن یک سرباز امریکایی را بهانه قرار داده،از امضأ مذاکرات ابأ ورزید.
حالا طالبان قبول کردند که توافقنامه صلح را در امریکا ویا قطر امضأ کنند.
اما امکانات این که باز در جریان امضأ توافقنامه.کدام حمله طالبان صورت خواهد گرفت،صرف به کاهش خشونت کفایت کردند.
حالت کاهش خشونت را هر رقمی که خواسته باشند،میشود تعریف کرد.
مثلاً در جریان امضأ توافقنامه صلح،طالبان بالای کدام پوسته امنیتی جمله نکردند و با کدام ولایت را تصرف نکردند و یا بالای کابل جمله نکردند و شهرکابل را تصرف نکردند.
خلاصه هرکدام ازین حالات را،نظر به این که در جریان امضأ توافقنامه صلح چه صورت میگیرد،میتوان کاهش خشونت نامید.
اگر طور مثال احیاناً طالبان در جریان امضأ توافقنامه صلح،تنها کابل را تصرف میکنند و واشنگتن را تصرف نمی کنند،این خود در حقیقت یک کاهش تشنج است.

>>>   بند خاکی گشته این ملک و وطن
یک طرف بعد یکسال چانه زنی برای یک هفته توافق شد که کمتر از گذشته بکشند و خوشحال اند که پیشرفت کرده اند.
اما طرف دیگر از بابت بی توجهی به حق ابتدایی مردم که همانا حق رای دادن و پاسداری از رای مردم است ولایت های همسو با نظام مانند دیوار بند خاکی میریزند و سوراخی را اگر بستند دیواری را فرو ریختند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است