میگویند تاریخ تکرار نمیشود مگر بشکل مسخره آمیز! شش سال بعد از جان کری، وزیر خارجه امریکا مایک پومپئو درکابل میخواهد شهکار سیاسی جان کری، تراژدی "حکومت وحدت ملی" را تکرار کند. بارها نوشته ام که با مذاکره با طالبان و به اصطلاح صلح، امریکا افغانستان را ترک نمیکند. فقط با جمعبندی ۱۸ سال شکست نظامی و سیاسی خود در افغانستان، رهبران کنونی امریکا به این نتیجه رسیده اند که با طالبان و پاکستان بهتر این کشور را درجهت تآمین منافع خود در منطقه اداره خواهند کرد. تلاش کنونی امریکا در این است که همکاری میان متحدین قبلی خود (دولت افغانستان) و متحدین فردای خود (طالبان) را که برای موفقیت پلان هایش لازمی است حصول کند.

اما افغانستان طی شش سال اخیر دچار تحولات مهمی شده. در بخش تآمین امنیت و اقتصاد به یک کشور ورشکسته تبدیل شد، ضعیف و درمانده. امری که امریکا را بسوی طالبان راند. از نگاه سیاسی حکومت داری اشرف غنی، علیرغم اولیت به شعار و مردم فریبی (تقرر زنان جوان به پستهای مهم نه بر اساس لیاقت و کاردانی بلکه روی ملحظات دیگر) و افغانستان را در حرف چهار راه انکشاف اقتصادی منطقه ساختن، در عمل نمایش یک قدرت انحصاری، اتوریتر، تبعیضی و قوم گرانه خشن بود.

گرچه من معتقد هستم که ریشه های بحران کنونی خیلی قدیمی اند و برمیگردد به ساختار قدرت سیاسی برتری قومی از زمان ایجاد "افغانستان کنونی"، ولی حتی یک آدم بیسواد هم میداند که انتخابات تقلبی ریاست جمهوری منشآ بحران و تحلیف همزمان دو "رئیس جمهور" میباشد. کشورهای همسایه که ریاست جمهوری غنی را به حق منشآ بی ثباتی و در منطقه خطری برای امنیت خود میدانند با زبان دیپلوماتیک این موضوع را بیان میکنند. بیانیه وزارت خارجه ایران که در این زمینه با وضاحت روی این واقعیت انگشت گذاشته، خشم ارگ را بر انگیخته. وزارت خارجه کابل اینگونه به آن پاسخ داده : "توقع نمی‌رفت که ایران چنین دید سطحی نسبت به قضایا و مسایل افغانستان داشته باشد". راست میگه، تقلب قابل پیشبینی در انتخابات منشآ واقعی "قضایا و مسایل افغانستان" نیست. علت واقعی حفظ قدرت انحصاری قومی است (استخدام چند مامور از اقوام دیگر واقعیت را تغیر نمیدهد).

تغییر عمده محصول افتضاح "حکومت وحدت ملی" تسریع در آگاهی بخشهای عمده تاجیک ها، هزاره ها، ازبکها و یک بخش کوچکی از پشتونهای وطن پرست و مخالف مستعمره بودن کشورشان توسط امریکا میباشد. گرچه ترس دارم که پومپئو اراده و قدرت امریکا را به عبدالله تحمیل کند و بازهم با ایجاد بنیادهای غیر قانونی و غیر مشروع "تقسیم قدرت" یک "راه حل موقتی" برای بحران کنونی بیابد. اما مقاومت عبدالله و همراهانش تا اکنون یک جرقه امید را هم خلق نموده و همان رهبران جهادی که مورد نارضایتی مردم واندیشیدن به منافع شخصی خود متهم بودند، به صف اول مقاومت علیه زور طلبی امریکا و اتوریتاریزم و انحصار طلبی تیم اشرف غنی مبدل شده اند.

تا کی خواهند توانست مقاومت کنند؟ در درون خود دچار اختلافات و تضادهای زیادی اند، نسل جوان که باید طلایه دار یک حرکت عدالت خواهی باشند غیرحاضر، پراگنده و عاری از ایده آل و سخت کوشی برای تحقق آن هستند. همه میترسند که:
الا یا ایها الساقی ادر کأسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها.

کریم پاکزاد

>>>   تا زمانی که آمریکا در افغانستان باشد، این کشور روی امنیت و صلح و آبادانی را نخواهد دید.
وجود امریکای جنایت کار و توطئه گر منشأ همه مفاسد و ناامنی است که افغانستان را محل درگیری و جنگ کرده است.
آمریکا پس 19 سال اشغالگری، هیچ کاری برای آبادانی افغانستان نکرد؛ نه در علم و تکنولوژی به افغانستان کمک کرد و نه در آبادانی و ریر ساخت های افغانستان به افغانستان کمک کرد و نه در شغل کار به افغانستان کمک کرد و نه در امنیت به افغانستان کمک کرد.
بعد از 19 سال اشغالگری کشور و تسلط بر منابع طبیعی و امنیتی افغانستان در آخر به دولت افغانستان هم خیانت کرد و با طالبان به عنوان یک گروه تروریستی صلح کرد.
حتی اندازه اشغالگری شوروی سابق هم به افغانستان کمک نکرد؛ شوری که 9سال افغانستان را اشغال کرده بود، لااقل کمی زیر ساخت های افغانستان را نیز آباد کرد؛ مانند ساختن تونل های سالنگ و منزل های مکرویان و غیره؛ اما دولت آمریکا همین مقدار هم برای افغانستان کمک نکرد و افغانستان را 19 سال در شرایط جنگ نگه داشت.

>>>   پمپیو حق دارد که برای ما سرنوشت تعین کند.
چون یکی با دکترای آمریکایی و دیگری با داکتری طب حد اقل فهم را ندارند تا خود را از مخمصه نجات دهند چه رسد به مملکت.
حال پمپیو با یک چکش اقتدار و با یاد دهی از اینکه هردو آب و علف از خورجین آمریکا میخورند و باید در محدوده تعین کرده آمریکا حرکت کنند ، آمده و بر هردو نهیب میزند که هر کسی که او نان دهد فرمان دهد.
و این دو بیچاره وقتی به نتیجه انتخابات نگاه میکنند و میبینند که جمع هردویشان کمتر از دو ملیون رای دارند که تازه پاک و نا پاک آن هم هنوز غربال نشده.
راهی جز اطاعت از قلدر زمان آمریکا ندارند و فردا نتیجه را خواهید دید.

>>>   نمیدانم چرا ما شرقی ها اینقدر بی عرضه هستیم حکومت ما را کافران تعیین می کنند (امریکایی، اسراییلی و وهابی) و هر سه این جنایتکار برای دزدی بی شرمانه نفت عراق، سوریه و لیبیا در کشور های شان هرروز آتش نو بپا می کنند. قرار شنیده گی میخواهند در عراق کودتای نظامی کنند تا اختیار کامل نفت برای همیشه در اختیار شان باشد.
هذا بی عرضه گی و هذا بی غیرتی!!
آزاده

>>>   اينها مقاومتگران نيستند!! اينها فاحشه هاى سياسى اند كه مى خواهند كسى را پيدا كنند كه پول بيشتر برايشان بپردازد!! اينها نه دين دارند و در قصه قوم و وطن هستند اگر تو اين مثله را درك نكردى در اين ١٨ سال خداوند همرايت كمك كند و پس از اين مضمون ننويس و إظهارات ترا هم در صفحه هاى اجتماعى نفرسد چونكه تو اينقدر گپ را نه فهميدى هنوز!!

>>>   ببينيد كه اتفاق اقوام مظلوم چه كار ها ميتواند . هم انتخابات را با راي شفاف با اكثريت مطلق برد و هم روي تقلب كار را در دنيا سياه ساخت و هم جهان را به لرزه اورد. پاي پوتين و پمپو را براي حل ان به كابل كشاند. محكمتر شدن اين اتفاق اشرف غني را به زمين ميزند و دايمي شدن اين اتفاق قدرت را براي هميشه و دايمي در دستان اقوام مظلوم قرار ميدهد .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است