اگر همین فهرست هیأت منتشرشده به ریاست یک چیز نفهم، تبارگرا و خویشاوند ملاعباس استانکزی و اعضایی که بیشتر شان، لال، خام و منفعت‌گرا و گروه‌گرا هستند و به منافع ملی و همگانی باور ندارند، به گفتگو و نشست با طالبان بروند، نخستین اتفاقی، که آنجا خواهد روی‌داد، مخالفت فکری و ذات‌البینی میان اعضای همین هیأت است.

این هیأت به دو دسته‌ تقسیم خواهد شد.
دسته‌ی معدودی که سخن‌ به گفتن و استدلال دارند و به منافع ملی و ارزش‌ها و دست‌آوردهای پسین می‌اندیشند و دسته‌ای که به جمهوریت غنوی، امارت خویشاوندی و تباری و مصالح و منافع گروهی و شخصی می‌اندیشند.

جو غالب و تصمیم‌گیر این نشست دسته‌ی دوم خواهند بود و طالبان و خارجی‌ها نیز مانند نشست بن از این اختلاف و دو دستگی یا چنددستگی هیأت مقابل شان استفاده‌ی اعظمی به سود خود خواهند کرد.

این نشست در واقع میان ریاست‌خواهان غنوی و امارت‌خواهان طالبی خواهد بود و احتمال برد طالبان در این نشست بیشتر از این متصور است که هم حمایت خارجی‌ها را با خود دارند هم با برنامه‌ی واحد و صف منسجم در این نشست حضور خواهند یافت.
کسانی مانند: محمد ناطقی، نادر نادری، حفیظ منصور، فوزیه کوفی، داکتر امینی و... در جو اقلیت خواهند قرار گرفت و سخن‌ها و دلایل و استنباط‌های شان برای بیشتر اعضای خودی و جهت مخالف ناآشنا و ناپسند خواهد بود.

این هیأت نخست باید وحدت نظر و برنامه‌ای از پیش طرح شده داشته باشند و خطوط سرخ شان روشن باشد و همه باید در یک توازن فکری و سطح سواد تقریبا برابر قرار داشته باشند که با دریغ چنین نیست و شماری از این اعضا، هم از جانب حکومت هم از جانب سپیدار و پارلمان، مصلحتی و بربنیاد سهمیه‌بندی گروهی و خرسندی عالی‌جنابان گزینش شده اند. انگار این شمار از اعضا به سیاحت و مهمانی می‌روند.

من در میان اعضای این هیأت، نمایندگان توانمند جامعه‌ی مدنی، زنان و افراد آزاداندیش و مستقل را کمتر می‌بینم.
در ترکیب این هیأت باید، کسانی می‌بودند که در محورهای دین، حقوق، سیاست، مصالحه، ارزش‌های مردم‌سالاری و مدنیت خوب می‌دانستند و آگاهی می‌داشتند تا در میدان سخن و جدل حریفان خویش را با منطق، ادله و استدلال یا قناعت می‌دادند یا مغلوب می‌ساختند. شماری از بانوانی که از نشانه‌ی مجلس نمایندگان مشمول این هیأت شده اند، نه بضاعت فکری و علمی دارند نه جسارت سخن‌زدن در برابر طالبان.

به همین زنجیره نمایندگان دو حزب جداگانه‌ی اسلامی، که مشمول این هیأت هستند، از لحاظ تفکر بیشتر با طالبان نزدیک اند تا با مطالبات و خواسته‌های مردم، جوانان، بانوان و حکومت موجود.
در کل جو فکر طالبانی و تباری در این نشست‌ها و گفتگوها غالب خواهد بود و بیشتر مردم به برایند خوب این گفتگوها و نشست‌ها امیدوار نیستند و به نتایج آن به دیده‌ی شک و گمان می‌نگرند.

ما در این نشست، بدون درنظرداشت قومیت و گروه، نیاز به اشخاصی چون: محمد محق، ملک ستیز، داوود مرادیان، دکتر اسپنتا، دکتر جعفر مهدوی، دکتر مجیب‌الرحمان رحیمی، جنرال عتیق‌الله بریالی، دکتر لطیف پدرام، غفور لیوال، نادر نادری، فوزیه کوفی، دکتر قیوم سجادی، ناهید فرید، فضل احد معنوی، حفیظ منصور، بانو سیلی غفار، آصف آشنا، داوود ناجی، وحیدعمر و رحمان اوغلی داشتیم که با دریغ شمار اندکی از این اشخاص در فهرست این هیأت دیده می‌شود.

اینجا منافع فراتر از منافع گروهی و قومی وجود دارد و آن منافع ملی و کشوری است که فقط همین اشخاص می‌توانستند تمثیل‌کننده‌ی خوب آن باشند و از عهده‌ی این گفتگو برآیند. این مهم نبود که این اشخاص مشمول حکومت، جناح رقیب یا گروه‌ها می‌بودند یانه.

فشرده‌ی سخن این‌که در نشست پیش رو و با همین ترکیب ما گواه تقابل ریاست غنوی و امارت طالبی خواهیم بود و این هیأت نمی‌تواند یک هیأت افغانستان‌ شمول باشد و از همه طیف‌های مردم و شهروندان نمایندگی کند. نگرانی شدید ما این است که با بن دوم روبرو نشویم.

باور بامیک

>>>   فکر های طالبانی نی بلکه فکر های حق غالب است چون هردو جانب مردم افغانستان هستند و از ملت افغان هستند دیگر باید بازی نخورند و منافقین بیگانه که بود وباش در افغانستان دارند آب وهوایی افغانستان را تنفس میکند نمک را میخورند و در نمکدان شاش میکند دیگر باید دستان کوتاه شود ونام یکتعدا افراد منفور را که نوشته اید اینها همه خراسانی ها هستند و انها حتا حق ندارد که نام افغانستان را به زبان بیاورند این مسله افغانستان است وباید مردم افغانستان حل نماید نه اجنبی

>>>   منتظر این نباشید که هیآت چه دست آورد خواهد داشت.
چهار چوکات دیدگاه ها و خواست های خود را در نشست های با همی معین کنید و خطوط قرمز و آبی و سبز و سفید خود را معین کنید ، آجندای قابل بحث را نهایی کنید و آنگاه بر سر یک هیآت همه قبول نه همه شمول چون همه شمول کمیت را تا بی نهایت بالا میبرد بلکه همه قبول به توافق برسید و در پشت صحنه تیم قوی مشورت و تیم همه شمول و همه قبول تصمیم گیرنده را ایجاد کنید و بروید به مذاکره و هیچگونه معامله ایکه خطوط قرمز را بشکند انجام ندهید و در نهایت وقتی بر سر همه مسائل موافقت صورت گرفت هیات امضا کننده موافقت نامه باید ایجاد شود و به رهبری دولت معاهده امضا و تحت نظر سازمان ملل و مراجع تضمین کننده موارد مورد موافقه یک به یک انجام شود.

پیش از ای گپ ها اول باید مشکل داخلی حل شود که دو دولت تبدیل به یک دولت شود.
غنی باید بپذیرد که انتخابات باطل است و یک دولت همه شمول تشکیل شود .
در قدم دوم در راس هیات مذاکره کننده با طالب کسی باشد که با طالب خویشی فامیلی و قومی و فکری نداشته باشد تا بهتر بتواند چانه زنی کند ، در وضعیت موجود دو طرف ستانکزی و هر دو لوگری و هردو پشتون و هردو سابقه کمونیستی دارند و قضیه را نه اینها بلکه خاله هایشان با هم حل خواهد کرد.
مگر در کل افغانستان بهتر از ستانکزی که قاتل استاد ربانی است کسی دیگر پیدا نمیشود؟

>>>   محترم باور بامیک
اینجانب شخصاًبه پیش گوی ها باور ندارم به نتایج باورد دارم اما تحلیل شما ازآنجای قابل تقدیراست که ازترکیب بحث کردید
بلی ترکیب دوطرف علمی نیست نتیجه علمی نیزندارد وهرچه هیت مزهبی باشد- قومی باشد- و... نتیجه آن نیز ملی وعلمی نخواهند بود.
ازهمه طرف ها خواهشمندم که هیت فنی -علمی و وازشخصیت های ملی توظیف نمایند.
بااحترام
عوض علی حسنی

>>>   ما خواهان سیستمی هستیم که در آن تمامی آحاد مردم افغانستان از هر قوم و نژاد و رنگی و دینی و مذهبی به انتخابات آزاد و حق حاکمیت مردم و قوانین حقوق بشر جهان معتقد و ملتزم باشد و میزان تعیین تکلیف را رای مردم بداند وقبول کند وگرنه با حذف همدیگر کشور افغانستان صد سال دیگر هم روی صلح و آرامش نخواهد دید. ایا مسئولین و روشنفکران ما به این بلوغ سیاسی و اجتماعی رسیده اند؟ از ماست که بر ماست.البته خیلی دردناک است.

>>>   هموطنانم یک موضوع مهم را باید تذکر داد که این هیت مذاکره کننده است و انها تام الاختیار نیستند. انها باید نتیجه هر روز مذاکره را به شورای مصالحه بفرستند و طالب هدایت گردند .

>>>   خدا كند صلح شود ولي با هيت هاي پايين رتبه صلح نا ممكن است باييد صرف چهار نفر ذيل كه رهبر چهار قوم عمده افغانستان اند باهم صحبت كنند كافي است و صلح واقعي ميشود.
١- مولوي هيبت الله
٢- احمد مسعود
٣- جنرال دوستم
٤- محقق يا خليلي
اصافه نمودن ديگران و دراز ساختن لست باعث برهم زدن پروسه صلح ميشود چون هيچ كس ديگر توان اوردن صلح دايمي را ندارد.
بهترين راه صلح همين است و توسط همين رهبران قومي بوجود امده ميتواند وبس . چون مشكل بنيادي افغانستان مشكل قومي است جز صلح ميان اقوام راه ديگري وجود ندارد.

>>>   صلح و ثبات افغانستان هنوز چالشهای خود را دارد و باید انسجام بین جمهوریخواه و طالب افغانستان بوجود آید تا در کنار ثبات داخلی به دخالتهای پاکستان و ایران رسیدگی توان کرد.
هر دو طرف صلح تحت تاثیر پلانهای امریکا و همپیمانانش خواهد بود و خوب است که زیاد طالب و غیرطالب نگوییم و به هم فرصت دهیم تا باز هم هرج و مرج دوامدار باعث جنگ و سرگردانی نشود.
داکتر امین احمدی ، حفیظ منصور ، کوفی ، ناطقی و چند خانم و آقایان روشنفکر که در تیم هستند نیز گپ خواهند زد و امریکا و جرمنی و ناروی و ... نیز منافع خود را قربانی تبار گرایان و جاسوسان این و آن نخواهند کرد و البته ما هم از صلح افغانستان توقع مطلوبیت ۱۰۰٪ نکنیم تا کم کم ملت شویم و صدای مشخص تر خود را داشته باشیم

>>>   در شرایط فعلی و برای مدت های طولانی آینده تمام غیر اوغان های کشور ما از هر قومی غیر اوغان که هستند باید شدیدا باهم متحد شوند چون بزرگترین دشمن همین تمامیت خواهی اوغان ها و انحصار قدرت توسط اوغان ها است نه هیچ چیزی دیگری بشمول داعش وغیره۰
اوزبیک هزاره تاجیک ترکمن پشه ئی بلوچ ایماق سادات و غیره تمام قوم های غیر اوغان باهم متحد باشید و برضد تمامیتخواهی و انحصار گرائی اوغان باهم یکجا ایستاد باشید، در غیر آن هویت تان را از دست میدهید تاریخ تانرا از دست میدهید و اولاد اولاد تان مجبوراً غلام اوغان میشوند و ناگذیراً تسلیم تقلب و جعلکاری های اوغان خواهند شد۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است