هیچ شکی وجود ندارد. سازمان جهانی صحت، دانشمندانی که شب و روز در گیر کووید۱۹ هستند، همه یک چیز میگویند: ما به این زودی به طرز زندگی ماقبل از کرونا ویروس بر نمیگردیم. سازمان جهانی صحت با وضاحت اخطار داد که کوچکترین غفلت در سستی تدابیر جدایی اجتماعی و حتی قرنطین ممکن است تراژدی های دیگری را به بار داشته باشد. معلومات ما از این ویروس کشنده ناچیز است. هیچ داروی علیه آن وجود ندارد. اگر هم لابراتوارهای جهان، ۷۵۰ در حال حاضر، شب و روز به تحقیقات خود ادامه بدهند ما به یک واکسن معتبر و موثر قبل از یکسال و نیم تا دو سال دیگر دست نخواهیم آورد.

ممکن تلفات انسانی در اروپا و امریکا به یک فاز غیر صعودی (در فرانسه در ۲۴ ساعت اخیر۵۴۴ نفر مرده اند) برسند، ولی ویروس در افریقای شرقی، در آسیای مرکزی و در امریکای جنوبی در حال پیشرفت است. ازآن هم بدتر در کشورهای که تصور میشد ویروس مهار شده، دوباره در حال رشد است. در کوریای جنوبی ۱۷۵ نفری که قبلآ از این ویروس شفا یافته بودند دو باره آلوده شده اند. این موضوع امید پزشکان را به خلق پادتن (مصئونیت کسانی که بهبود یافته اند) باطل میسازد، یعنی که شفایافتن به معنی آن این است که بار دیگر ویروس در ما خانه نمیکند.

در فرانسه با وجودیکه ختم قرنطینه برای ۱۱ ماه می پیشبین شده ولی هر روزی که میگذرد بیشتر هویدا میشود که قرنطینه به اشکال مختلف، مثلآ با ممانعت مسافرت حتی در داخل فرانسه، کامل برداشته نخواهد شد. آهسته آهسته باید پذیرفت که واقعآ زندگی پسا کرونا، اگر پسا کرونایی وجود داشته باشد، شبیه قبل نخواهد بود. با بخشهای بزرگ از اعمال اجتماعی مانند کنسرت ها، سینما و تیاتر و موزیم و یا ورزشی باید وداع بگوییم. کسی نمیتواند بگوید که بار دیگر مسی یا رونالدو را روی یک چمن واقعی فتبال خواهند دید یا از همین حالا با آنها وداع بگوییم.

کریم پاکزاد

>>>   آقای پاکزاد عزیز
این همه نا امید مباش
خداوند مهربان است
شب میگذرد ولو که یلدا باشد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است