گزارشات مشعر است که کنگرس امریکا یک هیات 14 نفری مختلط از جمهوری خواه و دموکرات را ماموریت داده است که درباره روندصلح در افغانستان تحقیق کنند. نتیجه تحقیقات همراه پیشنهادات شان را در اوایل سال 2021، به کنگرس بسپارند. این نشان می دهد که کنگرس از سیاست های غلط ترامپ، در قضیه صلح افغانستان شاکی است.

دولت ترامپ، از طریق وزارت خارجه روند صلح افغانستان را از طریق پیمپئو وزیر خارجه مدیریت می نماید. مایک پیمپئو گفت که ما توافقنامه صلح با طالبان را در افغانستان عملی می کنیم. اما جریان روند صلح یعنی کشوده شدن باب مذاکرات بین الافغانی که در ماهیت فلسفه سیاسی چیرگی بلافصل «امارت» بر «جمهوریت» است، به بن بست سیاسی رسیده است.

ظاهر قضیه این است که بدستور اشرف غنی، سلسله رهایی طالبان متهم به جنایات جنگی علیه مردم افغانستان متوقف شده است. شاید این شگرد سیاسی غنی برای انداختن بار مسوولیت رهایی 5000 طالب به گردن عبدالله باشد که در حال حاضر از سوی غنی کاندید ریاست شورای صلح و مصالحه باطالبان، منظور شده است.

وارد شدن کنگرس امریکا در قضیه روند صلح افغانستان گره گشای جنگ و صلح افغانستان به نفع مردم افغانستان نیست. جمهوری خواه و دموکرات پشت و روی یک سکه سیاسی خادم سود سرمایه بزرگ هستند که جنگ شان بر سر قدرت و چوکی و رهبری و امتیازات مادی و اجتماعی و منافع شخصی و گروهی است. اما چیزی که است کنگرس می تواند سیاست های غلط و ناکام ترامپ در جنوب آسیا و در صلح یک جانبه با طالبان، را زیر سوال ببرد و رییس جمهور را به تجدید نظر سیاسی در مورد افغانستان وادار سازد.

صلح واقعی و ثبات دایمی بدون به رسمیت شاختن حقوق تمام اقوام ساکن در کشور و حضور آنها در قدرت سیاسی و جامعه و نهادینه شدن حکومت قانون و دموکراسی مردم سالاری با حفظ دست آوردهای نوزده سال اخیر کشور، امکان ناپذیر است.
مردم افغانستان چهل سال است که برای آزادی و عدالت اجتماعی و پایان دادن به تعبیض و رهایی از ستم ملی و حکومت های دیکتاتوری فرد محور، جنگیده اند.

از دهه ی 90 قرن بیستم، تا امروزه فرزندان دلیر اقوام متفاوت کشورمان برضد طالبان آی اس آی می جنگند. جنایات که طالبان در طول سی سال جنگ های وحشتناک در حق مردم در جنون جنگ قومی مرتکب شده اند، نفرت ملی از طالبان را در ذهنیت عمومی حک کرده است. طالبان جای در میان مردم افغانستان ندارند.

ترامپ، با سازشنامه طلح با طالبان نه تنها راه غلط را روان است که به نتیجه مطلوب نخواهد رسید بلکه ترامپ به جنگ تجاری علیه جهان برخاسته که بیشترین ضرر آن در جنگ اقتصاد تعرفه گمرکی علیه چین، را دهقانان امریکا بر دوش می کشند.

از سوی دیگر، ترامپ، با سیاست اقتصادی و نژدای در حمایت از حزب سفید پوستان، جامعه امریکا را به دوبخش تقسیم کرده است. هیلاری کلینتون رقیب ترامپ، در انتخابات 2016، ترامپ را بزنیس مین، بی خبر از دنیای سیاست جهان امروز تعریف کرد که در صورت پیروزی، امریکا را بسوی تباهی می برد.

محمد صدیقی

>>>   محمد نسيم جعفری
عبدالله رئیس شورای مصالحه شد 😊
داکتر عبدالله رئیس شورای مصالحه شد، حالا چهره طرفدرانش دیدنی است که تا می‌گفتیم برای عبدالله سینه نزنید که او معامله می‌کند، ما را متهم به طرفداری غنی می‌کردند.

>>>   هیئت کانگرس در کنار مسئله صلح به جوانب و عوامل درازمدت آن در مسائل ثبات و پیشرفت منطقوی و جهانی افغانستان نیز میپردازند.
بسیار وقت میشه که چین ،تنها رقیب واقعی امریکا، تسلیم تحریمات تجاری شده و همراه با روسیه، مخالفت موثری با سیاستهای امریکا در افغانستان ندارد و ترامپ با جدیت خود صلح با طالبان را مشخص خواهد کرد و هیئت کانگرس نیز برای بهبود و موثریت بیشتر این پروسه همکار خواهد بود.
خلاصه پلانهای امریکا در منطقه و خصوصاً افغانستان در شرف ثمردهی است و افغانها و کشورهای منطقه توان مخالفت و مبارزه با آن را ندارد.

>>>   کشوریکه سی سال تاریخ دارد برای کشوریکه پنجهزار سال تاریخ دارد کمک ارسال میکند، جمهوری های آسیای میانه همه از افغانستان صد سال جلو هستند آنهای راکه ما میگوئیم زیر تصرف شوروی بودند ، ما به برق تاجکستان به چکه ودوغ ازبکستان به گندم قزاقستان مجتاج هستیم :
تلویزیون محلی ترکمنستان می گوید به دستور، قربان قلی بردی محمداف، رئیس این کشور به مناسبت ماه رمضان، کمک های غذایی بشر دوستانه را برای افغانستان ارسال می گردد.
ر

>>>   مه نمی فهمم که چرا اشرف غنی رییس جمهور حکومت قبیله،طالبان اعضای قبیله خود را از زندان ها رها نمی کند؟
فکر میکنم که حتماً هزاره ها و سپاه فاطمیون برای اشرف غنی رشوه دادند،تا طالبان را رها نکند.

>>>   اگر طالبان دست از مزدوری همسایگان و تباهی خود و هموطنان مسلمان بردارند و وارد صلح و دولت شوند امریکا صرف در حد استخباراتی و شراکت منطقوی با افغانستان همکاری خواهد کرد تا افغانستان هم مانند دهها همپیمان امریکا بتواند در این منطقه کلیدی آسیا پیشرفت نماید و یک دوست مستقل و با عزت برای امریکا و خود باشد. بنابراین به صراحت می توان گفت که مشکلات سیاسی و معضلات اجتماعی در افغانستان محصول و نتیجهً جنگ و خونریزی و کشاکشهای قدرت طلبان و رقیبان مذهبی است و لذا عامل این وضعیت نابسامان در داخل کشور است و نه در خارج.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است