تاریخ سیاسی چهل سال اخیر کشور ما نه تنها باجنگ های داخلی خانمانسوز، بلکه با سه بار اشغالکری عجین شده است: اشغال افغانستان بوسیله ارتش سرخ {27 دسامبر1979=6 جدی 1358}، اشغال افغانستان بوسیله پاکستان در روکش طالبان {24 دسامبر1994} و اشغال افغانستان بوسیله امریکا و انگلیس و ناتو {7 اکتوبر2001} که تا امروزه ادامه دارد.

در واقعیت، مردم افغانستان قربانی جنگ سردی {1948-1992}، جنگ نظم نوین جهانی {پروژه طالبان و القاعده بازی بزرگ اشغال افغانستان بوسیله پاگستان 24 دسامبر 1994-نوامبر2001} و قربانی جنگ اشعال افغانستان بوسیله امریکا و انگلیس و ناتو، هستند. تراژدی زندگانی اکثریت مردم زیر خط فقر افتاده در میدان جنگ قدرت های بزرگ {امریکا، اروپا، روسیه، چین} و قدرت های منطقه ای {پاگستان، هند، ایران، عربستان، فطر، امارات متحده عربی و ترکیه}، فاجعه دردناک غیر انسانی است که علیرغم عوامل داخلی قضیه جنگ و صلح افغانستان، نتیجه عامل خارجی قضیه جنگ و صلح کشور ما است.

چهل سال جنگ که خارجی ها بر مردم افغانستان تحمیل کرده اند تراژدی خموش قرن است که در پرده های متفاوت می گذرد که در حال حاضر بلک واتر طالبان مامور شده است که ستون فقرات مقاومت و آزادی و دموکراسی را بشکند و مدنیت جدید را نابود کند.

کنون در میدان جنگ افغانستان، امریکا، انگلیس و ناتو و یاران منطقه ای آنها پاکستان {طالبان} عربستان سعودی، قطر، امارات قدرت نمایی می کنند. در گوشه دیگر میدان روسیه، چین، هند، ایران و ترکیه صف آرایی کرده اند. پس از رقم خوردن سازشنامه دوحه و دور جدید جدید ماموریت خلیلزاد در رفت و آمد میان دوحه و کابل و همچنان در تماس شدن همزمان وزرای خارجه کشورهای ایران، روسیه، چین و پاکستان، از طریق آنلاین و مذاکره روی جنگ و صلح افغانستان و همسویی آنها با صلح یک جانبه امریکا و پاکستان {طالبان}، اینطور می نماید که بر سر مساله جنگ و صلح افغانستان قسمی اجماع منطقه ای میان بازیگران اصلی صورت گرفته است.

هندوستان یگانه کشوری است که سازشنامه دوحه را به رسمیت نمی شناسد. هند از جرکه کشورهای همسو با سازشنامه دوحه بیرون است. هند از انحلال ارتش ملی افغانستان و یا ادغام با بلک واتر طالبان و تشکیل امارت اسلامی طالبان سخت بیزار و نگران و ناخرسند است. اما گزارشات مشعر است که به وساطت ایران هیات هندی با هیات طالبان در تهران مذاکرات را انجام داده اند. اینطور به نظرمی رسد که ترامپ، با نصب طالبان بر اریکه قدرت سیاسی در افغانستان، بخشی از عساکر را در گرماگرم انتخاب ریاست جمهوری امریکا، از افغانستان خارج سازد تا شور هیاهوی خانواده های سربازان امریکایی را بر انگیزد و مورد تحسین و تمجید مردم قرار بگیرد و فضای سیاسی و ذهنیت جمعی را بسوی ستادهای انتخاباتی به نفع خود بچرخاند.

البته، در بعُد داخلی قضیه سیاسی جنگ و صلح افغانستان، طالبان که سی سال با مردم افغانستان جنگیده و فرزندان کشور را سربریده و با حملات تروریستی انتحاری زخم های فراموش ناشدنی به خانواده های اقوام متفاوت کشور ما زده است که در حافظه ای تاریخی مردم کشورمان حک شده و تنفر عمومی را از طالبان و پاکستان و امریکا همزمان بوجود آورده است روبرو است. حکومت هفت سال طالبان به سرنیزه شلاق تکفیری، تنفر عمومی را در جامعه مدنی افغانستان به میراث گذاشته است.

چیزی که است تراژدی غم انگیز این است که مردم افغانستان در میدان جنگ هم در داخل و هم در خارج با گرگ های خیلی بی رحم درنده روبرو هستند. در طول 19 سال اخیر هم پشتون ها، تاجیک ها، هم هزاره ها و ازبیکها و ترکمن و ایماق و... از درون به چند سمت قومی و چند خانواده اشرفی نو بدوران رسیده منقسم شده اند. بحران سیاسی رهبری که در همه اقوام ساکن کشورمان و به ویژه تاجیکها و هزاره ها که به صورتهای متفاوت دیده می شود، ناشی از منافع متفاوت خانواده های قارونی اشرافیت نوین است که در قسمی تبانی با حکومت های کرزی و غنی و همچنان تاردوانی با سفارتخانه های خارجی در بازار سیاست مافیایی افغانستان در قسمی معامله گری ها هرکدام در پی منافع شخصی و خانوادگی و تباری و سمتی موردنطر خودشان هستند تا در غم منافع مردم.

محمد صدیقی

>>>   جناب صدیقی صاحب!
با همه انچه ابراز داشته اید موافق هستم مگر اشغال را به سه مرحله تقسیم نموده اید در حالی که اشغال فقط دومرحله دارد یکی اشغال قشون سرخ شوروی ودیگر اشغال امریکا وانگلیس که پس از سقوط دولت نجیب وخصوصا بعد از مرحله کنفرانس بن که پاکستان وخلیج نماینده انها بود وتا هنوز این نیابت ونمایندگی رااز طرف انها وبه مدد وکمک انها انجام میدهند میباشدومعلوم است که پاکستان تکه دار منافع انها بوده واست وخلیج هم چاره ای جز اطاعت وتابعیت از دساتیر انها ندارند و دوسه کشور دیگری را که عبارت از روس وهند وچین و...هم چندان علاقه ودلچسپی واقعی به مسایل افغانستان ندارند که خودرا با امریکا وانگلیس در مساله ای افغانستان در گیر نمایند شاید در جای وجا های دیگر خارجی ها به انها امتیاز بدهند وانها از موضوضوع کشور عزیز ما میگذرند ودر یک امر واقع شده قرار گرفته اند وتا ایندم انها را فریب داده وبه بهانه های دموکراسی ومبارزه با تروریزم ومواد مخدر امدند وانهای که در راس حکومتداری کابل قرار دارند نیز نماینده های خود انها هستندازین رو تا این که کدام رهبر واقعی ملی پیدا نشود وتا ملت خود قیام ملی ننماید وخویشتن را ازین اسارت رها نسازند نه به امیداین نوکران بیگانه ها بنشینند ونه به هوای کشور های بیرونی ویک اندازه هم اظهار تشویش های از سوی بعض کشور ها ابراز میشود بخاطر منافع خودشان است نه به جهت مرحمت ودلسوزی به مردم افغانستان کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من
تبنگچی

>>>   سه روز عید به خوبی معلوم شد که نه داعش در افغانستان است ونه کدام گروهی جنگی دیگر به جز طالب نوکر پاکستان وامریکای فتنه انگیز وهم نشان داد که تمامی جنایات در این روز های پس از توافق به دست طالبان بوده وامریکایی ها با ترفند وحیله گری این جنایات را بنام داعش ودیگران ثبت می نمایند وحکومت دست نشانده ومزدور هم در کاسه آنها دست پیش می نمایند ،عبدالله کثیف خنثی هم وظیفه داشت تابعد از جور آمد امریک وبلک واترش طالب تا جنجال بر پا کند .من به یقین میگویم طالب از پس کوچه اسلام هم نگذشته است . مردم اگر زره ای غیرت در وجود شان باشد باید در مقابل این مزدوران بایستند ورنه برای همیش غلامم طالب بانکتاهی وبی نکتاهی وعبدالله خنثی را کنند.

>>>   درکشورهای دیگر ادارات استخباراتی حتی یک پرنده را فرصت نمیدهند تا وارد کشور شان گردد واگر میشود دستگیر میکنند :
اما درافغانستان در داخل یک شهر کوچک غزنی موتر هانوی پر از مواد منفجره داخل شهر میشود چندین سرباز وتعمیر ثقافت را از بین میبرد اما ریاست امنیت ملی !! ولایت غزنی آگاه نمیشود ،
یک منبع پلیس به تایمز هند گفت: کبوتر، که گمان می‌رود برای جاسوسی در پاکستان آموزش دیده باشد، حلقه‌ای به پا دارد که الفبا و اعداد روی آن نقش بسته است. گرچه پرندگان هیچ محدودیتی ندارند و بسیاری از آن‌ها هنگام مهاجرت از مرز‌های بین المللی عبور می‌کنند، یک حلقه کدگذاری شده به پای کبوتر اسیر شده باعث نگرانی می‌شود، زیرا پرندگان مهاجر چنین حلقه‌هایی را ندارند.
این اولین بار نیست که هند، پاکستان را به استفاده از کبوتر‌ها برای جاسوسی و ارسال پیام‌های مخفی در سایه تنش‌های جاری بین دو همسایه، متهم می‌کند. در سال 2015، مقامات هند پرنده‌ای را که از مرز عبور کرده بود، به دام انداختند و دریافتند روی پر‌های آن به زبان اردو- زبان ملی پاکستان - پیامی نوشته شده است. این پرنده حتی قبل از اینکه به عنوان جاسوس مظنون از سوی پلیس بررسی شود، تحت پرتونگاری قرار گرفت.

>>>   Pamir Jutt
دل بستن به امریکا و روسیه و چین
خود را فریب دادن است.
غربی ها را که می شناسیم،
یک تعداد ذوق زده ها بنا بر اعتقادات ایدلوژیک زمان گذشته و غر وفش رهبران عوام فریب روسیه و چین هنوز هم اعتقاد بر این دارند که گویا پوتین و رهبر چین از مردمان مظلوم جهان در مقابل زیاده خواهی غرب بدفاع این کشور ها اقدام می کنند....
بی خبر از اینکه همین روسیه و چین در مقابل اندک امتیاز از غرب ، هم فلسطین، لیبیا، ایران،سوریه، یمن، کوبا.... را میفروشند و هم پولند، تاجکستان، قرغیزستان و کوریای شمالی را...
# همین روسیه و چین گویا با غرب و امریکا روی کاغذ مخالف هستند، روی فشار امریکا تمام قرارداد های نفتی را با کشور « وینزویلا» قطع کردند .
و این کشور مظلوم را در مقابل فشار های غرب دست بسته به غرب تحفه دادند...
تمام فابریکه و تاسیسات نفتی وینزویلا به اثر کمبود پرزه جات پطروشیمی که چین و روسیه باید تامین می کردند، از کار افتاده و یک لیتر بنزین در وینزویلا به ۴ دالر رسیده.
و این کشور از زمین واسمان و اب تحت محاصره امریکا است و هیچ گشور اجازه تجارت با وینزویلا را ندارد....
اینکه چند تانکر نفت و سامان الات و پرزه جات پطروشیمی وارد شده از ایران این کشور مظلوم را از فرو رفتن در حلقوم امپریالزم خون خوار نجات خواهد داد،
حرف است که زمان نشان خواهد داد.

>>>   نظام الدین غیاثی خراسانی
19 سال حضور امریکا درافغانستان !؟
در 19 سال حضورعساکر امریکایی و ناتو در افغانستان جنگ - انتحار و انفجار ، ترور - فساد اخلاقی و اداری- سرقت و اختطاف - چوروچپاول - بیعدالتی - ظلم و ستم - قانون شکنی را شدت بخشيد - فقر وبیکاری روز به روز بیشتر شد و زندگی را برای شهروندان ما دشوار کرد . حالا ویروس کرونا و خروج عساکر امریکایی از افغانستان مردم را در بدترین وضعیت و شرایط قرارداده است . ایا امریکایی ها به همین خاطر به افغانستان امده بودند که بنام دموکراسی رنج و درد و بدبختی ، فساد اخلاقی و اداری ومعتادان مواد مخدر را برای کشور ومردم ما بیشتر بسازند و در اخیر تروریستان طالب رااز زندان ها به جان مردم رها کرده تا مردم با این حیوان های درنده وحشی دست و پنجه نرم کنند ؟

>>>   Sarwar Rasekh
آیا میدانید جمله ی که در طول 20 سال اخیر ، بیشتر توسط مسولین بی مسولیت ، تکرار شده و میشود چیست ؟
( صلح یک شبه بوجود نمیاید )
امشب هم توسط معاون دوم شورای عالی مصالحه ملی آقای سعادتی از طریق طلوع نیوز تکرار شد .
20 × 365 = 7300
هفت هزار و سصد شب گذشت هنوز هم گفته میشود صلح یک شبه بوجود نمیاید .
شما شاهد باشید که 20 سال بعد هم این جمله در افغانستان توسط مسولین گفته خواهد شد .


>>>   لشکر زمینی امریکا:
توبه بکشید قبل ازانکه دیر شود و نفس ها تا گلون برسد. شماها نظام اسلامی شرعی را که صلح وامنیت سرومال مردم را حفظ کرده بود از بین بردید. و امریکا را داخل کشور ساختید.
هکذا شماها شوروی ها را از راه شمال داخل کشور ساختید و سپس جناب آقای احمدشاه مسعود ربانی با کمک شوروی افتخار ویرانی کابل و قتل کماکان 150.000 افغان را در زمان اقتدارش بدست آورد. درحالیکه کلاه مجاهد را به سرکرده بود وهیچ کاری برای حاکمیت قران در کشور نکرد.
افغانان در کشور صلح می آرند وخاینین کشور را به بیگانه گان تسلیم و صلح را از بین میبرند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است