صدای پای کرونا، از هر طرف بگوش می رسد گویا این موجود تهدید گر و مغرور، با کفش های کوری بلند روی جاده سمنتی راه می رود. صداها کم کم، از نزدیکی ها شنیده می شود. اما وسایل ایمینی و جا و مکان امن برای خیلی ها کمتر میسر است.

آنهایی که در منازل کرایی زندگی می کنند و آن هم در منازلی که دو یا سه فامیل در یک حویلی کرایه نشین هستند، برای شان نا ممکن است که در صورتی آلوده شدن یکی از اعضای این فامیل ها، دیگر اعضا بتوانند کناره گیری کنند و از آلوده شدن محفوظ و مصون بمانند. کاش در این سرزمین، کسانی زیادی بی خانه و بی سر پناه نمی بودند و هر کسی یک خانه ولو محقر برای خود می داشت.

اکثریت به امان خدا رها شده ایم و باید تن به تقدیر بدهیم و برای آلوده شدن آمادگی بگیریم. اینجانب تا هم اکنون، خیلی سعی کرده ام که آلوده به کرونا نشوم، و مبادا در صورت آلوده شدن ویروس را به دیگران منتقل کنم. اما اگر وضعیت بدتر شود، سعی و احتیاط نیز بجای نخواهد رسید. بدتر از کرونا، این وضعیت است و با جان آدم ها بازی حقیرانه می کند.

صفرمحمد مظفری

>>>   مردم افغانستان
و به خصوص شهریان عزیز کابل
دولت و نظام صحی دست هایش را در مقابل کرونا بالا کرده و تسلیم شده.
شهردار کابل اکثر پلان هایش برای بعد از کرونا است.
توزیع ۱۰ قرص نان به یک فامیل از شاهکار هایش است.معلوم نیست به چند فامیل ؟ فرض کنیم یک ملیون فامیل، و اگر تعداد هر فامیل را حد اقل ۴ نفر بگیریم به ۴ ملیون نفر یعنی دو سوم باشندگان کابل.
حال محاسبه میکنیم
یک قرض نان ۱۰ افغانی و ۱۰ قرض نان ۱۰۰ افغانی و برای یک فامیل در چهل روز ۴۰ ضرب ۱۰ مساوی ۴۰۰۰ افغانی
برای یک ملیون فامیل ۴ هزار ملیون افغانی
یک دالر مساوی ۷۵ افغانی
حال ۴ میلیارد تقسیم ۷۵ میشود ۵۳ ملیون دالر
پس دولت لطف کند و صورت حساب توزیع نان را همگانی کند تا معلوم شود که حیف و میل شده یا نی.

والی کابل میگوید که شاید تا یک ملیون باشنده کابل کرونایی شود.
فرض کنیم یک ملیون نی یک صد هزار کرونایی شد و از این یک صد هزار فقط ۲۰۰۰۰ نیاز به بستر شدن و اکسیژن پیدا کرد ، والی کابل و معین صحت عامه لطف کنند و بگویند که تا دوماه آینده که شاید اوج کرونا در کابل باشد چقدر ظرفیت و امکانات میتوانند ایجاد کنند؟
البته با در نظر داشت اینکه سر طبیب شفاخانه افغان جاپان ظرفیت اعظمی روزانه خود را در یک بخش ۱۵ بیمار و در بخش دیگر ۱۲ بیمار بیان کرد و از مراجعه ۸۰ بیمار در یک روز شکوه داشت.

پس نتیجه گیری این است که دولت در حقیقت ملت را به خدا و به کرونا سپرده و چنانچه رسم است جوجه ها را آخر پائیز می شمارند اینها هم با خم شدن کمر منحنی کرونا و تقرب به صفر اعلان خواهند کرد که چه تعدادی عازم سفر بی برگشت شده اند.
و تازه آمار ایشان هم تقریبی خواهد بود چون هیچ حساب و کتابی در کار نیست تا ثابت کند که راست میگویند.

راه حل
از مصاب شدن جلو گیری کرده نمیشود.
شاید ۸۰ فیصد در شهر کابل مصاب شود.
کاری که میشود کرد این است که:
از همین حالا تا بعد از صحت یاب شدن
هر روزه محلول آب شیر گرم و نمک غرغره کنید
تا جائیکه ممکن است غذای کافی و مقوی بخورید
تا جائیکه ممکن است میوه های دارای ویتامین سی بخورید مثل مالته و لیمو و کینو و امثالهم
تا جائیکه ممکن است ترکاری و میوه نوش جان کنید
مایعات زیاد بگیرید
سوپ گرم نوش جان کنید
خلاصه خود را ضعیف نگاه نکنید که حریف پهلوان قوی است
مگر در همه حال روحیه قوی داشته باشید و بعد به کار گیری همه توان و طاقت و امکانات به خدا توکل کنید.
و مهم تر از همه، همه توصیه های مسوولین صحت عامه و ادارات مرتبط با مبارزه با کرونا را جدی بگیرید و رعایت کنید
و یاد تان نرود که همسایه های نادار و نا توان و فقیر تانرا فراموش نکنید و در این ایام سخت نیازمندان را کمک کنید.
به امید دیدار اگر چانس عبور از بحران کرونا را خداوند نصیب ما کند در غیر آن همه همدیگر را ببخشیم و عفو کنیم و در حق همدیگر دعا کنیم.

>>>   اری دولت غریب است٫ ولی ثروتمندترین دولت دنیا با همه امکاناتش نمیتواند ۳۵ ملیون انسان بی سر وبی دم٫بیعقل وبیدانش راکمک کند.
مصروفیت های خدازیاداست.اگراودرقصه من وتو میبود باید جنگ ۴۰ ساله راختم میکرد٫ نه خودرافریب بده ونه دیگران را.
راوی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است