هرسال، با فرا رسیدن فصل بهار و تابستان، نزاع کوچی ها با بومی های مناطق مختلف کشور، بشمول مناطق هزاره نشین، فاجعه بار می گردد. این فاجعه دامنه دار سبب گسترش و عمیق شدن شکاف های اجتماعی، قومی و منطقه ای گردیده است.

در این فاجعه، همانطور که بومی های محلی مورد تعرض قرار گرفته و خسارات سنگین و پیهم مالی و تلفات جانی را متحمل می شوند، به همان پیمانه، کوچی نیز مورد استفاده سیاستگرانی قرار می گیرد، که در پشت او سنگر گرفته و بنام پشتون و کوچی از منافع، امتیازات و انحصارقدرت خود حفاظت می کنند؛ درحالی که برای فرد کوچی جز فقر، کینه، نفرت، مرگ و محرومیت چیزی دیگری نصیب نمی شود.

موضوع "کوچی" عقبه تاریخی و ریشه در سیاست"تبعیض" دارد. انحصار طلبان قدرت در طول تاریخ خواسته اند از هر موضوعی برای تداوم قدرت و موجودیت خود استفاده کنند. آنان اگر ملا بودند یا تکنوکرات یا دموکرات یا کمونیست وووو، اما هرگز به اصل "کرامت انسانی" و "حقوق شهروندی" ، "برابری" و "عدالت" باور نداشته اند؛ آنان با شیوه مردم فریبی و روش تفرقه بیانداز و حکومت کن، بدروغ گاهی شعارهای دلچسب داده اند. اگر غیر این می بود، بطور قطع راه حل منصفانه و عادلانه برای حل قضایای ملی، به شمول قضیه کوچی ها و بومی ها وجود داشت/دارد. باقی گذاشتن "زخم ناسور کوچیگری" برای تداوم نزاع کوچی و مردم محلی، خط سرخ و ناموس قدرت طلبان و انحصارگرایان است که هرگز برای حل آن تن در نخواهند داد. زیرا اگر آنان به راه حل های ملی تن در دهند، دیگر هیچ ابزار، بهانه و شیوه ای برای ادامه استفاده جویی از قدرت را نخواهند داشت.

بطور نمونه سلطان علی کشتمند در خاطرات خود می نویسد که به نورمحمدتره کی پیش نهاد دادم که برای پایان نزاع کوچی ها و مردم محلی، دولت انقلابی یک تصمیم بگیرد که کوچی ها مسکن گزین شوند تا از مزایای زندگی و رفاه هم برخوردار گردند. این برنامه جزو اهداف انقلابی دولت و حزب ما هم است. وی در ادامه می نگارد که تره کی با نگاه غیرعادی گفت: راه حل کوچی ها آنست که هزاره ها را از مناطق شان به جاهای دیگر کوچ بدهیم!!

از این داستان کوتاه شما حدیث مفصل بخوانید و آگاه شوید که گره قضیه در کجاست و چرا هیچ حکومتی حاضر نیست که چنین قضایای ملی، منصفانه حل گردد. البته سازشکاری و منفعت جویی و کم سیاستی رهبران و سیاسیونی که خود را مدافع منافع مردم محل می پندارند، نیز غیرقابل توجیه و خیانتکارانه است. اینان نیز به گونه ای، عمله بی مزد و مواجب سیاست های تبعیض گرایانه در جفا به مردم خود شده اند؛ و سفره به ظاهر با شوکت خود را از خون قربانیان "نزاع کوچی و مردم محلی" رنگین ساخته اند.

شکور اخلاقی

>>>   هفتاد فیصد هستند حقی شان است .

>>>   اولیت استراتژی غنی اسکان کوچیان پاکستان است
غنی دست نشانده جانکری ارگ را با اطرافیان اش یک باند ما فیایی به آشیانه شیطانی و مدیریت توطیه علیه اقوام تبدیل کرده است .
غنى شووینیسم به هر چه باور داشته باشد اما به عدالت اجتماعى، برابرى اقوام و تبارها، دموكراسى، تقسيم مساويانه ثروت و ارزش هاى انسان ساز اقوام شریف افغانستان باور ندارد.
غنى از دامن فرهنگ غژدى نشينى و صحرا گردى پاکسان چكيده است و در جامعه قبيله ای جوان شده است و در كانون هاى كاپيتاليزم وحشى آمريكا شخصيت اش شكل گرفته است چنين مخلوطى نمى تواند انسانى فكر كند.
ایدیولو ژی بیمار گونه غنی نیمه قلب اش با قبیله ای کوچی یان آن سوی مرز دیورند برای اسکان آنها به وادی های شاداب و بهر برداری از چرا گاه های مراتع آبخیز دار کشور ما است:
البته باید یاد آورشویم که اکنون شرایط اقلیمی در سطح جهان تغییر یافته است و البته در کشور آفتابی و زراعتی ما این تغییرها بیشتر و قابل لمس است, بنابراین ادارات مسُول تلاش کند تا رویکردها در بهره برداری از عرصه های طبیعی و مراتع آخیز دار تغییر یابد.
بنا براین حضور بیش از حد چاروا در چراگاه مراتع آبخیز دار با بیان اینکه سالانه 15 تن خاک در هر هکتار از اثر لگد مالی چرای بی رویه رمه چرنها فرسایش پیدا می کند. همچنین، لگدمال شدن می تواند موجب آسیب دیدن گیاهان و کاهش رقابت پذیری و ظرفیت‌های باروری آنها در یک جامعه گیاهی شود.
بنا برین از دیدگاه دانش محیط زیست یکی از مخرب ترین آثار چرای چاروا لگدمال شدن، فشرده شدن خاک است که به ریشه گیاهان آسیب می رساند. این مساله تمرکز ریشه‌ها در سطح خاک را به همراه داشته و از این رو می تواند گیاه را از دسترسی به منابع کافی برای رشد باز دارد.
لازم به ذکر است که فعالیت های مخروب انبوه رمه ها در طبیعت مراتع باعث بین رفتن پوشش گیاهی در سطح مراتع آبخیز دار است که تعادل بین اجزاء زنده و غیر زنده آنرا برهم زده و موجب تغییرات در محیط آبخیز در نتیجه خشک شدن دریا ها و بروز سیلاب های مخرب می شود.
از دید دانش محیط زیست اقدام عملی افزایش نظارت بر چرای چاروا و مقابله با هر گونه ایست تخلف رمه چران ها علاوه در حفظ و حراست از منابع طبیعی می گردد و باعث پایدار حوزه آبریز در جریان آب های سطحی در آن منطقه به سمت نقطه یا محل مشخص دره بشکل در یاچه جریان می یابد.
البته ؛ کسانیکه از آمدن کله کو چی ها ی آفت آور و یرورس جنگلات و نباتات از آن سوی مرز دیورند به خاطر نابودی چراگاه های سربسز کشور عزیز ما افغانستان پشتی بانی می کند این افرد مریض واقعاَ یک شهروند اصیل بومی افغانستان نیست و اگر باشد ، دلسوزی به مادروطن و حراست ازطبیعت کشور خود می داشته باشد. شهود اولیت استراتژی غنی اسکان کوچیان پاکستان است قرار ذیل است
1- شهود برخی دست های پنهان حاکمان قدرت طلب مانند گلاب منگل برای اسکان کوچیان در دنه غوری نزدیک به چراگاه مراتع شاداب آبخیز دار تاله و برفک و اروز در جغرافیا بغلان امروز هم داشته باشیم .
2- شهود راز پنهان غنی مغز تتفکر کوچی ها تقرر انجینر کمال نظامی بحیث والی پنچشیر شهور خواهر جنرال طاقت حرامی است که از ایجا انجمن بنام انسجام کوچی ها در ولایت پنچشیر و عده خدمات عامه برای شان خبرداد که بعد کمال نظامی از مواجهه انتقادات شدید مردم صلحشور پنچشیر خبر قرار گرفت وسپس توسط همین دفتر والی دوباره آشتباه قلمی خوانده شد.
3- شهود فرمان ریس جهور به اداره اراضی تخار دستور داده شده تا زمین های دولتی برای کوچی ها شهرک ساخت شود و هم تخصیص زمین های د ولتی به حیث علفچر های بزرگ برای کوچیان که از پاکستان وارد افغانستان خواهند شد.
هموطنان آگاه قلم بدست و حراست از محیط زیست کشور اجتماعی منسوب به کوچیان بیگانه در افغانستان واقعیت قومی را در طی 17 سال کسب کرده و روان است , کوچیان رمه چران پاکستان که کاروان شان را در فصل بهار به ولایات مختلف افغانستان انتقال میدهند مطابق قوانین پذیرفته شده بین المللی اصلاْ حق ورود به افغانستان را ندارند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است