اختلافات سیاسی بزرگانی چون داکتر عبدالله عبدالله و استاد عطامحمد نور و تماشا چی بودن جمعی دیگر بشدت زننده و مصیبت بار بود. اما به یک مسأله باید باور داشت اگر از ۳۵ میلیون نفوس افغانستان ۲۵ میلیون آن به داکتر عبدالله عبدالله و یا هرکاندید دیگری از تبار جهاد و مقاومت رای میدادند و یا رای بدهند هرگز و هرگز حاکمان کنونی از ارگ بیرون نمیشدند ‌و نمیشوند.

در این کشور، قانون، دموکراسی، انتخابات، عدالت، برادری و برابری حرف های مشمئز کننده، هرزه و دروغی بیش نیست، در افغانستان همه چیز قومی و قبیله ای است. مگر حامد کرزی ریبس جمهور قبلی در انتخابات ۲۰۱۴ نگفت که “نمی مانم داکتر عبدالله برنده انتخابات شود؟ “مگر محمد اشرف غنی به آقای احمد ولی مسعود نگفته بود؟ که “اگر به ریاست جمهوری برسم، شما مردم (تاجک) را توسط خارجی ها، طالبان و یا بزور خود از این کشور بیرون میکنم”.

بناء برای رسیدن به حق خویش، تأمین عدالت و ستردن ظلم بدون شک دیگر انتخابات، مبارزه مسالمت آمیز و مسخره آمیز تر از همه فعالیت ها و کوشش های مدنی، تظاهرات خیابانی و لابه وزاری موثریت شان را از دست داده و سخت بی معنی شده اند.

فقط دو گزینه وجود دارد:
۱ یا برای همیشه شهروند بودن درجه دوم را قبول کنید و هرگاهی شهروندان اصیل بخاطر توجیه دموکراسی دروغین پست های تشریفاتی و یکی دو وزارت پسیف را برای تان بدهند و هر پنج پنج سال بر پشت و گرده تان سوار شوند و حکومت بکنند.
۲ و یا اگر دنبال اقتدار، حق و حیثیت سیاسی خویش هستید فقط یک راه دارد و آن جنگ است و همت کنید سلاح بردارید و از عزت خود دفاع کنید و حق تان را بدست بیاورید.

در همه جای دنیا و همیشه چنین است؛ وقتی، انصاف و عدالت و یا بقول حفیظ منصور “حقت وحقم” جدی گرفته نشود و مبارزات مسالمت آمیز نتیجه ندهد و شهروندان به دو بخش ظالم و مظلوم، حاکم و محکوم درجه اول و درجه دوم تقسیم شود پای جنگ بمیان می آید.
بناء برای بخویش آمدن هرزمانی میتواند اثر گذار باشد، متحد شوید کنار هم بایستید از حق مشروع که خداوند برای تان داده است دفاع کنید.

بنظرم با بد گفتن و توهین کردن و دشنام دادن به داکتر عبدالله، استاد عطا محمد نور و هر کس دیگر درد های مزمن و مهلک تان علاج نخواهد شد.
زنده باد زور، زور گویی و گردن کلفتی!

سیدعالم الهاشمی القریشی

>>>   بلی حق تانرا باید از فاشیستان قبیله پرست بگیرد در غیر آن سالها شهروند درجه دوم خواهید بود.

>>>   این حفیظ منصوری که از ان نقل قول میکنی خود به کارگزار غنی تبدیل شده است و شب وروز خواب وزارت می بنید. « حقت وحقم » یادش رفته است. ودیگر جدی نمیگیرد.

>>>   اگر سنگر را حفظ نتوانید ، قدرت را حفظ نمی توانید پس به خود آئید ، فقط برد تان در اتحاد تان است.
تک فروشی باعث نابودی همه است.

>>>   اولیت استراتژی غنی اسکان کوچیان پاکستان است
غنی دست نشانده جانکری ارگ را با اطرافیان اش یک باند ما فیایی به آشیانه شیطانی و مدیریت توطیه علیه اقوام تبدیل کرده است .
غنى شووینیسم به هر چه باور داشته باشد اما به عدالت اجتماعى، برابرى اقوام و تبارها، دموكراسى، تقسيم مساويانه ثروت و ارزش هاى انسان ساز اقوام شریف افغانستان باور ندارد.
غنى از دامن فرهنگ غژدى نشينى و صحرا گردى پاکسان چكيده است و در جامعه قبيله ای جوان شده است و در كانون هاى كاپيتاليزم وحشى آمريكا شخصيت اش شكل گرفته است چنين مخلوطى نمى تواند انسانى فكر كند.
ایدیولو ژی بیمار گونه غنی نیمه قلب اش با قبیله ای کوچی یان آن سوی مرز دیورند برای اسکان آنها به وادی های شاداب و بهر برداری از چرا گاه های مراتع آبخیز دار کشور ما است:
البته باید یاد آورشویم که اکنون شرایط اقلیمی در سطح جهان تغییر یافته است و البته در کشور آفتابی و زراعتی ما این تغییرها بیشتر و قابل لمس است, بنابراین ادارات مسُول تلاش کند تا رویکردها در بهره برداری از عرصه های طبیعی و مراتع آخیز دار تغییر یابد.
بنا براین حضور بیش از حد چاروا در چراگاه مراتع آبخیز دار با بیان اینکه سالانه 15 تن خاک در هر هکتار از اثر لگد مالی چرای بی رویه رمه چرنها فرسایش پیدا می کند. همچنین، لگدمال شدن می تواند موجب آسیب دیدن گیاهان و کاهش رقابت پذیری و ظرفیت‌های باروری آنها در یک جامعه گیاهی شود.
بنا برین از دیدگاه دانش محیط زیست یکی از مخرب ترین آثار چرای چاروا لگدمال شدن، فشرده شدن خاک است که به ریشه گیاهان آسیب می رساند. این مساله تمرکز ریشه‌ها در سطح خاک را به همراه داشته و از این رو می تواند گیاه را از دسترسی به منابع کافی برای رشد باز دارد.
لازم به ذکر است که فعالیت های مخروب انبوه رمه ها در طبیعت مراتع باعث بین رفتن پوشش گیاهی در سطح مراتع آبخیز دار است که تعادل بین اجزاء زنده و غیر زنده آنرا برهم زده و موجب تغییرات در محیط آبخیز در نتیجه خشک شدن دریا ها و بروز سیلاب های مخرب می شود.
از دید دانش محیط زیست اقدام عملی افزایش نظارت بر چرای چاروا و مقابله با هر گونه ایست تخلف رمه چران ها علاوه در حفظ و حراست از منابع طبیعی می گردد و باعث پایدار حوزه آبریز در جریان آب های سطحی در آن منطقه به سمت نقطه یا محل مشخص دره بشکل در یاچه جریان می یابد.
البته ؛ کسانیکه از آمدن کله کو چی ها ی آفت آور و یرورس جنگلات و نباتات از آن سوی مرز دیورند به خاطر نابودی چراگاه های سربسز کشور عزیز ما افغانستان پشتی بانی می کند این افرد مریض واقعاَ یک شهروند اصیل بومی افغانستان نیست و اگر باشد ، دلسوزی به مادروطن و حراست ازطبیعت کشور خود می داشته باشد. شهود اولیت استراتژی غنی اسکان کوچیان پاکستان است قرار ذیل است
1- شهود برخی دست های پنهان حاکمان قدرت طلب مانند گلاب منگل برای اسکان کوچیان در دنه غوری نزدیک به چراگاه مراتع شاداب آبخیز دار تاله و برفک و اروز در جغرافیا بغلان امروز هم داشته باشیم .
2- شهود راز پنهان غنی مغز تتفکر کوچی ها تقرر انجینر کمال نظامی بحیث والی پنچشیر شهور خواهر جنرال طاقت حرامی است که از ایجا انجمن بنام انسجام کوچی ها در ولایت پنچشیر و عده خدمات عامه برای شان خبرداد که بعد کمال نظامی از مواجهه انتقادات شدید مردم صلحشور پنچشیر خبر قرار گرفت وسپس توسط همین دفتر والی دوباره آشتباه قلمی خوانده شد.
3- شهود فرمان ریس جهور به اداره اراضی تخار دستور داده شده تا زمین های دولتی برای کوچی ها شهرک ساخت شود و هم تخصیص زمین های د ولتی به حیث علفچر های بزرگ برای کوچیان که از پاکستان وارد افغانستان خواهند شد.
هموطنان آگاه قلم بدست و حراست از محیط زیست کشور اجتماعی منسوب به کوچیان بیگانه در افغانستان واقعیت قومی را در طی 17 سال کسب کرده و روان است , کوچیان رمه چران پاکستان که کاروان شان را در فصل بهار به ولایات مختلف افغانستان انتقال میدهند مطابق قوانین پذیرفته شده بین المللی اصلاْ حق ورود به افغانستان را ندارند.

>>>   حرف های شما کاملآ درست بوده و راه حل هم همین دو چیز است منتها از صالح- استاد عطاء و قانونی چیزی جور نمی شود جز امید بعد از خدا به پسران ربانی و قهرمان ملی احمد شاه مسعود باشیم .
شهیم از کابل

>>>   القریشی عزیز بااحترام به نظریات تان، مادیدیم زمان که همۀ تان مسلح بودید بجای اینکه همرای دشمن مشترک فیصله میکردید و حق ملت مظلوم واقلیت های قومی را میگرفتید و برای شان میدادید ، کوچه به کوچه جنگ را آغاز کردید وهمه دار وندار مردم مخصوصا را تاراج کردید در ولسوالی ارگو ولایت بدخشان ما عملا به چشم خود دیدیم که یک قریه 300 خانوار را به جرم حزب اسلامی بودن شان مجبور به ترک خانه های شان کردید و خانواده شانرا بی عزت ساختید، شاید مردم فراموش نکرده باشند.
نعمت الله بدخشانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است