تاریخ انتشار: ۱۴:۰۵ ۱۳۹۹/۴/۱۸ | کد خبر: 164103 | منبع: | پرینت |
از جمله رسالت رسانه ها افزایش اعتماد به نفس به مردم وتقویت روحیه خودباوری است. به رغم افزایش کمی رسانه های دیداری وشنیداری در افغانستان؛ در طول بیست سال گذشته رسانه های ما عالمانه یا جاهلانه روی این موضوع مهم کار هدفمند انجام نداده اند.
وبسیاری از اوقات مسیر معکوس را پی گرفته وموجبات ضعف خودباوری در ملت را فراهم ساختند. به گونه ای که امروز بعداز دو دهه مردم ما در تامین امنیت؛ مقابله بافقر ؛ طی کردن مراحل پیشرفت وترقی و...بیش از هر زمانی از نظر روحی و روانی احساس ضعف و ناتوانی میکنند.رسانه ها میتوانند با مرور تاریخ درخشان کشور ؛ ویا تبارز استعدادها وخلاقیت های جوانان و همچنین تحت فشار قرار دادن دولت برای بهادادن به ایده پردازان در قسمت افزایش روحیه خودباوری ملی نقش ارزنده ایفا نمایند.
ضعف فنی وحرفه ای ومحتوایی رسانه های ما ؛ باعث شده است قشر وسیعی از مردم ما به سمت وسوی دیدن وشنیدن رسانه های خارجی وماهواره ای روی بیاورند.بعنوان نمونه یکی از رسانه هایی که مخاطبان زیادی در کشور ما دارد تلویزیون بی بی سی فارسی میباشد.
من معتقدم بی بی سی بلحاظ فنی یک رسانه ای بسیار قوی وحرفه ای میباشد و شکی نیست که ایجاد جاذبه های فنی وهنری این شبکه قادر است مخاطبان خود را بشکل مستمر وادار کند که بسیاری از اطلاعات خبری وتحلیلی خود را از این شبکه کسب نمایند.
اما بلحاظ محتوایی ؛ اگر موشکافانه به برنامه های این شبکه رسانه ای دقت صورت بگیرد متوجه میشویم که حتی یک برنامه منظم وهدفمند که در راستای تقویت روحیه خودباوری در مردم ما ؛ یا افزایش همدلی وهمدیگر پذیری بین اقوام و مذاهب موجود در کشور ما عمل کند وجود ندارد.
سایر رسانه های خارجی نیز عمدتا چنین رویکردی را در پیش دارند. لهذا لازم است متصدیان دلسوز امور رسانه در کشور ما ؛ که علاقمند به ترقی و عظمت کشور هستند و ادعای دفاع از منافع ملی را دارند در جهت تولید و نشر چنین برنامه هایی همت مضاعف از خود تبارز دهند
محمد داوود افشار
>>> رهبران نان گدا رسانه های واژه گدا
بیشترین واژه های که در رسانه ها ما بکار میرود گدایی است از واژه های هندی٫ انگلیسی٫ فرانسه ای و عربی میباشد نان گدایی عادت بدی است که مغزه را تنبل میکند و گدا اندیش میسازد رسانه های ما را که بیشترشان به تنبلی مغزی گرفته هستند توان اندیشه کردن را که گدام واژه بیگانه است و کدام واژه گدایی است را نمیتوانند بکنند ناخواسته به کمک استعمار فرهنگی ٫ زبانی و بیگانه پرستی میرود رسانه ها کار شان رواگ فرهنگی و زبانی بیگانه شده است شاید هم نخواسته نان گدایی سه صد ساله را خورده اند توان اندیشه نفانی (ملی) را ندارند انگشت شماری هم به افغان سازی کردن یعنی نژاد پرستی قومی هویتی کارمیکنند که حمایت کشور های دور و دوبر را هم را باخود دارند نمونه ارتش افغان پولیس افغان هویت افغان پول یک کشور را به نام قوم خود کردهند کاری که نازی های آلمان هم نکردهند شما نام یک کشوری را در جهان پیداکنید که پول کشور شان بنام یک قوم شان باشد ؟هرکاری را نامش را افغان میگویند واژه هندی٫ انگلیسی ٫فرانسه ای ٫ مقولی وعربی را نامش را دری و اسلامی میگویند با چشم پارگی تمام اما پارسی را حرام و پارسی ستیزی را جهاد به کمک استعمار و هم پیمانانش میدانند
پرسش ما این است که در کشور خراسان یا افغانستان انگلیسی که گهواره زبان پارسی است و زبان رسمی دولتی هم است چرا ؟ نام یک نهاد دولتی به زبان پارسی نیست چرا ؟ نام یک اسناد ملی ما به زبان پارسی نیست چرا؟ به انگلیسی است به هندی است به فرانسه ای است مغولی است به عربی است چرا؟ به زبان پارسی نیست ؟ رستی زبان پارسی حرام است ؟؟ انگلیسی هندی فرانسه ای حلال است در جمهمری اسلامی خراسان یا افغانستان انگلیسی ؟؟ باید کسی پاسخ بدهد ؟ به کمک و حمایت کی ؟ تا این اندازه پارسی ستیزی ؟ در گهواره زبان پارسی صورت میگیرد مردم حق دارند بدانند که این توهین و ستم را کی به پارسی زبان ها میکند ؟؟ نقش جمعیت اسلامی خراسان یا افغانستان انگلیسی در این ستم نفانی (ملی) فرهنگی چیست از بن آلمان تا قانون اساسی ؟
نویسنده نادر روستایی
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است