آنچنان که غزه ماه هااست که آزمایشگاه دموکراسی و حقوق بشر تبیدل شده است، دانشگاه های آمریکا نیز در این روزها نمایشگاهی برای نشان دادن هویت ذاتی دانشگاه ها در نظام های لیبرال دموکراسی غربی اند. دانشگاه ها علی الرغم ظاهر شیک و فریبنده ی شان، به مثابه ی مراکزی برای توجیه و تکثیر قدرت و سرمایه عمل می کنند. دانشگاه از یکسو دانش جهت دار و ایدیولوژیک تولید می کند و از سوی دیگر با نگرش کاملا محافظه کارانه ، تمام توان خود را صرف حفظ و گسترش نظام سرمایه داری می نماید. ژاک لاکان سالها پیش گفته بود که دانشگاه بازویی برای تولیدات نظام سرمایه ی داری است و کارش توجیه و عقلانی سازی آن است.

کار دانشگاه ها تولید دانش است و نه آگاهی و از همین روست که با تمام توان در برابر آگاهی می ایستد و علی الرغم شعارهای بی مایه اش درخصوص تولید و توسعه ی نقد و نقد آفرینشگرانه (نقد خلاقانه) دانش تولید می کند؛ دانشی که کارش تولید انبوه، ماشینی سازی انسان و توجیه ی نظام ماشین سالار است.
صهیونست ها ماه هااست که سرگرم نسل کشی در فلسطین اند. قصابی مردم بی دفاع و مظلوم فلسطین در برابر چشمان باز و دقیق رسانه های جمعی کار را برای صهیونیست های قصاب و حمایت گران استعماری شان بسیار دشوار کرده است. حالا همه ی جهان می بیند که در فلسطین چه می گذرد. همه ی جهان می بیند و قضاوت می کند. درست در چنین موقعیتی، دانشگاه های آمریکا به کمک پلیس از دانشجویان می خواهند که چشمان شان را ببندند و چیزی در مورد این قصابی قرن نبینند و نشنوند. اما مگر می شود که انسان باشی و نبینی، انسان باشی و صدای رنج و درد مردم فلسطین را نشنوی؟

دانشگاه های آمریکا نه تنها تبدیل به بازوی نظام سلطه ی سرمایه ی داری شده اند، بلکه به عنوان نماینده ی صهیونیزم قصاب عمل می کنند ؛ دهان دانشجویان را می بندند و حق آزادی بیان آنان را به زور دشنه و زندان از آنان می گیرد. این یعنی پایان دانشگاهی که انسان تولید می کند و نگران انسانیت و انسان های دیگر است.

داکتر میرحسین مهدوی

>>>   جناب داکتر مهدوی!
دولت ها به مثابه قدرت حاکمه در همه سیستم ها و نظام ها در تلاش اند تا همه نهاد ها را به گونه یی ممد چرخش چرخ دولتداری قرار بدهند ، در جاهایی به زور و قلدری و قانون های آمرانه از بالا و در جاهایی به شیوه های مدرن رخنه در امور و سوق دهی سمت نهایی به نفع هدف اصلی و در جاهایی به گونه نا مرءی اما کارآ به نفع هدف نهایی.
امریکا و غرب هم از این امر مستثنی نیستند چنانکه کشور ما و همسایه های دور و نزدیک ما.
اما آدم شدن در پهلوی رفتن به مکتب و دانشگاه و کسب تعلیم و تربیت یک مقدار هم بسته به فترت ذاتی افراد است.
چنانکه از قدیم گفته اند:
گوهر پاک بباید که شود قابل فیض
ورنه هر سنگ و کلوخ لوء لوء و مرجان نشوند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است