زلمی خلیلزاد روز چهارشنبه گفت اجرای توافقنامه صلح دوحه می‌تواند یکی از گزینه‌های حکومت جدید امریکا برای افغانستان باشد. او گفت: «توافق دوحه تنها توافق رسمی‌ است که ایالات متحده با طالبان دارد و طالبان نیز مدعی‌ است که به این توافق پایبند است.»
نماینده ویژه پیشین امریکا در امور افغانستان در کنفرانس موسسه امنیت جهانی و ملی در دانشگاه فلوریدا افزود: «نمی‌خواهم توقعات را بالا ببرم، اما تاکید دارم که همین توافق دوحه می‌تواند چارچوبی برای همکاری باشد.»
خلیلزاد و عبدالغنی برادر، معاون رئیس‌الوزرای طالبان در ۲۹ فبروری ۲۰۲۰ توافقنامه صلح دوحه را امضا کردند.
به باور بسیاری از ناظران، این توافقنامه باعث تضعیف و سرانجام شکست دولت پیشین افغانستان و برگشت طالبان به قدرت شد.

آقای خلیلزاد همچنین در این نشست به مشکلات مذاکرات بین‌الافغانی اشاره کرد و گفت که حکومت پیشین افغانستان و طالبان در ناکامی این مذاکرات نقش داشتند.
او گفت: «اشرف غنی به‌کار بردن اصطلاح 'دولت جدید' را در گفت‌وگوهای بین‌الافغانی نمی‌پذیرفت.»
به گزارش اینترنشنال، آقای خلیلزاد افزود: «برخی مقامات پیشین افغانستان در جلسات خصوصی به من می‌گفتند که نیاز به چنین حکومتی وجود دارد، اما در جلسات رسمی از رئیس‌جمهور غنی حمایت می‌کردند.»
او گفت که طالبان نیز نمی‌خواستند به‌صورت مشترک حکومت کنند و زمان زیادی در این مذاکرات هدر رفت.
به گفته آقای خلیلزاد، طرف‌های افغان «شاید» قصدشان اساسا ایجاد تاخیر در این روند بود.

نماینده پیشین امریکا برای افغانستان همچنین گفت که اشرف غنی یک روز پیش از سقوط کابل توافق کرده بود که از قدرت کنار می‌رود و زمینه تشکیل حکومت جدید را فراهم کند، اما در آن زمان طالبان به دروازه‌های پایتخت رسیده بودند.
خلیلزاد افزود که طالبان نیز موافقت کرده بودند که تا زمان توافق بر سر حکومت جدید وارد کابل نشوند. اما به گفته او، با بیرون شدن اشرف‌ غنی مذاکرات به ناکامی انجامید.
خلیلزاد در پاسخ به این پرسش که از حضور دو دهه‌ امریکا در افغانستان چه آموخته است، گفت که برخی جنبه‌های جنگ افغانستان نتایج مثبتی به همراه داشته است. او گفت که امریکا القاعده را نابود کرد و طالبان نیز از همکاری با القاعده درس‌های مهمی گرفتند و هزینه‌های گزافی پرداختند.

نماینده پیشین امریکا همچنین گفت که طالبان شاید در کوتاه‌مدت در قدرت باقی بمانند، اما در بلندمدت حکمروایی این گروه پایدار نخواهد بود. خلیلزاد بر ضرورت گفت‌وگوی بین‌الافغانی تأکید کرد و گفت که افغانستان نیازمند نظامی سیاسی است که پاسخگوی نیازهای کنونی همه شهروندانش باشد.
خلیلزاد همچنین به اشتباهات صورت‌گرفته در افغانستان اذعان کرد، اما گفت که این اشتباهات به دلیل فقدان تلاش‌ها نبوده است. او افزود که جنگ افغانستان به بن‌بست رسیده بود و واشنگتن برای پایان دادن به آن وارد گفت‌وگو شد و وظیفه او تضمین خروج امن نیروهای امریکایی از افغانستان بود.

کد (۹)

>>>   پیروزی ترامپ، خواب را از چشمان لغمانی نیرنگ باز ربوده است.
او این روز ها بی تاب و بی قرار است و از تمام گزینه ها و ابزار های دست داشته اش در حال استفاده است.
او نیک می داند که دوام وضعیت جاری با شکل و چارچوب کنونی بیش از این امکان پذیر نیست؛ لذا، پیش از این که دیر شود باید فشار را بر طالبان افزایش دهد تا به حکومت مشارکت ملی که خواست او از آدرس آمریکایی ها، جهت دوام حاکمیت مطلق پشتونی در سرتاسر این جغرافیا است تن دهند؛ و الا باد خزان برگ های درخت بی ریشه شان را زرد و سرانجام آرزوی ۴۶ ساله ای حاکمیت مطلق پشتونی شبه عبدالرحمانی در دل خزان تاریخ برای همیش زیر خاک خواهد شد.
جریان های روشن ضمیر، نباید در این روزهای سرنوشت ساز سکوت پیشه کنند!
جلالی