کسانی که به اینها در کابینه ی ترامپ چشم دوخته اند تا کاری برای افغانستان انجام دهند آدم های نافهم و فراموش کار در میدان سیاست و زندگی سیاسی هستند.
هر که نامخت از گذشت روزگار
هیچ ناموزد ز هیچ آموزگار
اینها، حتی کرزی رییس جمهوری که امریکایی ها با نیروی خود او را به ارگ کابل آوردند و سیزده سال در حاکمیت نگهداشتند قبل از ترک ارگ موضع ضد امریکایی گرفت و از امضای پیمان امنیتی با امریکا امتناع کرد، به رفتن امریکایی ها از افغانستان باور نداشت.
فریاد میکرد:
او‌ مردم!
امریکا نیامده که از افغانستان برود. امریکایی ها افغانستان را ترک نمی کنند.

بسیاری از رهبران و سیاستمداران تنظیمی و قومی دیگر و شریک سفره ی جمهوریت نیز به رفتن امریکا از افغانستان باور نداشتند. می گفتند امریکا جای و پایگاه ارزان‌تر از افغانستان برای نظارت و رقابت با چین و آسیای میانه و روسیه و ایران پیدا نمی تواند.
اما امریکا اینها را و افغانستان را ترک کرد. حالا که چند تن از چهره های مخالف طالبان ‌و نظامی دوران جنگ با طالبان توسط ترامپ در کابینه توظیف شده اند، باردیگر هوا و‌ هوس بازگشت امریکایی ها بعضی از آنها را به این وسوسه و امید انداخته است که امریکا به افغانستان بر می گردد، در برابر طالبان قرار می گیرد، میدان هوایی بگرام را می گیرد و …

اما اینها فراموش کرده اند که ترامپ و حکومت او با طالبان موافقتنامه ی دوحه را امضا کرد و نظام اسلامی پسا موافقت را رسما پذیرفت.
اینها فراموش کرده اند که ایمن الظواهری رهبر القاعده یک سال پس از موافقتنامه ی دوحه و یک سال پس از حاکمیت طالبان در کابل توسط امریکایی ها کشته شد.
اینها فراموش کرده اند که چشم دوختن به خارجی ها به خصوص به نیروی خارجی و دخالت نظامی خارجی برای تغییر و تحول در افغانستان تنها یک تجربه ی ناکام و بسیار تلخ، غم انگیز و حقارت بار است.
تجربه ی دخالت نظامی روس ها و امریکایی ها را، هم اینها و هم بسیاری از مردم افغانستان با خود دارند و شاهد بوده اند.
اما با وجود این، آنهای که از عضویت یک نظامی جنگ امریکا در افغانستان در کابینه ترامپ ذوق زده و امیدوار می شوند، نشان از نافهمی شان در عرصه ی سیاست و منافع امریکا و هر خارجی دیگر دارد و ناشی از ناامیدی و بی باوری به خودشان است که هیچ اراده، ظرفیت، شایستگی و توانایی در خود نمی بینند.

محمد اکرام اندیشمند

>>>   صاف و ساده خدمت جنابان به عرض میرسانم که از خواب بیدار شوید و قبول کنید که میدان جنگ و سیاست را باختید.
طالب ماندنی نیست و شما هم دوباره آمدنی نیستید.
مقاومت دوم و جوانان مقاومتگر آن تعین کننده سرنوشت این مملکت هستند هرچند که زمانگیر است اما نا ممکن نیست.
توصیه من به آنهاییکه دیروز همه کاره بودند و امروز هیچکاره هستند این است که اگر تجربه و ثروت دارند به گونه بلا عوض در خدمت جوانان مقاومتگر قرار دهند در غیر آن وقت خود را به دعا و استغفار صرف کنند تا مگر خداوند حق خودش را به ایشان ببخشد و اگر شهامت دارند از ملت هم معذرت بخواهند و طلب عفو کنند.

>>>   نوشته ی وزین جناب اکرام اندیشمند را خواندم.
45 سال بحران افغانستان سیر ‌و پودینه روشنفکر چپ و راست، و مسلمان نما های مکتبی را نمایان ساخت.
اشغال روس، جنگهای کابل، تهاجم امریکا و خروج غرب چلوصاف همه را از آب کشیده است.
🔸«روشنفکران» چپ و‌ راست خط روس و چین را که سالها گلو پاره کردند و امپریالیزم را محکوم می‌کردند- ترجمان عساکر و بعد تقاعد خور امپریالیزم ساخت.
‫🔹شبه روشنفکران را جنرال های ماشینی و مخبر احوالات ساخت.
‫🔸اردوی 30-40 هزار نفری را مزدبگیری ساخت که در چند هفته دود هوا شد.
🔹جامعه ی فقیر جنگ زده را کوکاکولا خور بازار مصرفی ساخت.
🔸تعدادی از تحصیلکرده های غرب را لقب تکنوکرات داد تا تفاله ی دیموکراسی غرب را در کابل و چند شهر بزرگ برای چند سال استفراغ نمایند.
🔹در آخر همه پوقانه های هوایی را ترکاند.
حالا:
🔸پیزه پزان سیاستمدار که دوباره رفتند به شغل های قبلی در امریکا و اروپا، خیال پلو میزنند که اگر دوباره تاریخ تکرار شود.
🔹 رهبران سیاسی ریشدار و بی ریش که سرگردان ترکیه و دوبی شده اند و سال یک بار در اطاقی گرد آورده میشوند تا مردم کمی بخنندند و چند فحش نثار شان نمایند، خیال پلو روز های اقتدار فهیم، برادران مسعود و امپراطور شمال را میزنند.
اما مردم بیچاره مثل همیشه سیل بین مانده اند که در نمایشنامه ناتمام افغانستان چه کارروایی های دیگری را مشاهده خواهندکرد.
پژواک- کلیفورنیا، 14 November

>>>   این بار درست نظر و تحلیل نوشتید چنتا متن و حرف بهش بیشتر می‌کردی کامل میشد تا هنوز تحلیل و نظر واقعی خود را بیان نکردی

>>>   مردم افغانستان مردم نیست آمریکا آنجا بیاید این بیست سال در تاریخ افغانستان نخواهد آمد اگه ما مهربان بودیم رفتیم اگه ما مهربان بودیم رفتیم

>>>   جبهه مقاومت که بکل تاجیک وتک قومی اندوجبه ملی وعمارت اسلامی وجمهوریت سابق همگی ازیک قماش اند وباید با دمکراسی هوشمند مردم افغانستان سرنوشت کشورراتعیین کنند
تاازدست درازی امریکاییهاوطالبان وایران وروسها مصون باشند
ناممکن نیس این خواسته

>>>   به نظر دهنده 5 تو باز حرف دمکراسی زدی با حامین خیال باش خیال است محال است جنون است ناممکن است کدام جبهه مقاومت نکنه جبهه بغاوت که خانوادگی ایداره میشه که در راسش ....است نی بچیم هرشی تاریخ انقضا دارد تاریخ و انقضای این ها به زباله دان پیوسته دلت صابون نزن ناممکن است

>>>   😜حالی که افغانستان هویت و ثبات اش را برای دایم از دست داده است که موضوع اکنون منطقه ای است و تاثیر آن شامل کشور های روسیه چین ایران پاکستان تاجکستان ازبکستان ترکمنستان .... می باشد