معنای ریاست جمهوری ترامپ برای افغانستان و طالبان چیست؟
دیپلمات (The Diplomat) مجله خبری الکترونیکی در واشنگتن پایتخت ایالات متحده امریکا که سیاست، جامعه و فرهنگ را در منطقه آسیا-اقیانوسیه پوشش می‌دهد در مقاله ای، معنای ریاست جمهوری ترامپ برای افغانستان را توضیح میدهد و به بحث می گیرد.

دیپلمات در این مقاله می نویسد:
«حکومت اول ترامپ با طالبان قرارداد امضا کرد. با توجه به اینکه طالبان اکنون عملا کشور را تحت کنترل دارند، حکومت ترامپ با قضیه ی افغانستان چگونه برخورد خواهد کرد؟
مذاکرات بین الافغانی بر مبنای توافقنامه دوحه میان دولت قبلی افغانستان و طالبان هرگز صورت نگرفت. اما ترامپ در مبارزات انتخاباتی اش موضوع افغانستان را برجسته کرد.
حاکمان بالفعل افغانستان یعنی طالبان تصور دیگری از ترامپ دارند. طالبان مردی را می بینند که به خواست های آنها تسلیم شد و بدون درنظر گرفتن دولت جمهوری افغانستان مستقیما با آنها مذاکره کرد. آنها انتظار بهبود روابط با ایالات متحده امریکا و حتی برسمیت شناختن دیپلماتیک حکومت (امارت اسلامی)خود در ریاست جمهوری ترامپ را دارند.
ممکن است از جانب دیگر ترامپ فشار بیشتر برای تشکیل یک دولت فراگیر وارد کند که بخشی از توافق دوحه به پیشنهاد طالبان برای برسمیت شناختن دیپلماتیک است. با این حال طالبان بدبینی های زیادی در حکومت ترامپ خواهند داشت.

سناتور مارکو روبیو منتخب ترامپ برای وزارت خارجه از منتقدان تند رو طالبان است و افغانستان تحت حاکمیت طالبان را تهدید مستقیم برای منافع امنیت ملی امریکا و شرکای آن در آسیای مرکزی و خاور میانه میداند. روبیو همچنین میخواهد که طالبان به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی شود.
با توجه به این گمانه زنی ها ریاست جمهوری ترامپ احتمالا برای مردم افغانستان که بیش از سه سال است در حاکمیت طالبان زندگی می کنند یک باتلاق خواهد بود.
مسولیت وضعیت کنونی افغانستان بدوش حکومت اول ترامپ و بعد حکومت بایدن است. اکنون ترامپ فرصتی برای جبران و کاهش رنج مردم افغانستان دارد. بنا بر این او باید طالبان را به پای میز مذاکره بکشاند تا اطمینان حاصل شود که آنها به تعهدات خود در توافقنامه دوحه عمل می کنند.»

نکته های که در این مقاله بر سر ترامپ، افغانستان، موافقتنامه دوحه و طالبان بحث می شود، بسیار مهم و قابل توجه اند.
نکته ی بسیار مهم جمله ی آخر مقاله است که نویسنده می گوید اکنون ترامپ فرصت آنرا دارد تا طالبان را به پای میز مذاکره در جهت اجرایی شدن تمام مفاد موافقت نامه دوحه، بکشاند. زلمی خلیلزاد امضاکننده ی امریکایی افغان تبار موافقت نامه دوحه با طالبان نیز بازگشت ترامپ به قصر سفید را فرصت تطبیق بخش ناتمام موافقت نامه دوحه خواند.

سوال اصلی این است که ترامپ نیز در قصر سفید پس از بیستم جنوری سال نو 2025، دفتر توافقنامه ی دوحه را باز می کند و از همه مهمتر برای عملی شدن بخش نا فرجام موافقتنامه که مذاکره بین الافغانی و دولت اسلامی مورد توافق گفته می شد، چه خواهد کرد؟
انتقاد، تهدید، قطع پول، حملات هوایی، و یا تعامل و نزدیکی بیشتر با طالبان بر سر منافع منطقه ای ایالات متحده امریکا؟

نقطه ی روشن آن است که منافع ترامپ و امریکا در افغانستان، حقوق بشر، حقوق زنان و حقوق مدنی و اجتماعی نیست. از سوی دیگر توقع و دل بستن به امریکای که به قیمت ۱۹ میلیارد دالر بمب و سلاح در یکسال گذشته به اسراییل تهیه می کند تا توسط آن پنجاه هزار کودک، زن ‌و مرد فلسطینی غزه را دسته دسته به قتل برساند، برای حمایت از حقوق زنان و حقوق بشر در افغانستان، توقع درست، واقعی و عاقلانه نیست.

محمد اکرام اندیشمند

>>>   ترامپ با طالبان چه خواهد کرد؟ // ترامپ و حکومت او با طالبان موافقتنامه ی دوحه را امضا کرد // معنای ریاست جمهوری ترامپ برای طالبان؟ // چه چیزی ترامپ را به سوی افغانستان می کشاند؟ // ترامپ با پایگاه بگرام چه خواهد کرد؟ // ترامپ و آیندۀ امنیت بین الملل // نهایی شدن طرح صلح ترامپ برای اکراین // ترامپ و اجرایی شدن کامل موافقتنامۀ دوحه...
ترامپ اینجا. ترامپ اونجا. ترامپ همه جا !!!! شاهان قدیم هم چنین تبلیغاتچی هایی و چنین دلفک های خودباخته و ذلیلی نداشتند. مزدوران غرب کلان ترین خائنان به مردم بدبخت افغانستان هستند. غلام ذلیل غرب جلاد و آدمکش که غرب را بزک می کنند و پرزور نشان می دهند.

>>>   جورج بوش در سال آخر ریاست جمهوری اش،سفری به عراق داشت و در یک کنفرانس مطبوعاتی که خودش و رییس جمهور عراق و ژورنالستان حاضر بودند،در هنگام گزارش دست آورد هایش در عراق،توسط پای آورد(یک لنگ بوت) یک ژورنالست مورد حمله قرار گرفت که با خم کردن سرش خود را نجات داد و بوت بر سرش نخورد.
جورج بوش فکر کرد که شاید عراقی ها بخاطری که صدام حسین را برطرف کرد،قهر هستند.
بنأ وقتی که به امریکا باز گشت،به کار مندان خود دستور داد که یک نفر را پیدا کنید که نامش حسین باشد،تا من او را رییس جمهور بسازم.
کارمندان اش رفتند و بارک حسین را پیدا کردند و جورج بوش او را رییس جمهور ساخت.
دونالد ترامپ در دور اول ریاست جمهوری اش در پارلمان سخنرانی میکرد که دو نفر زن های مسلمان مهجبه عضو پارلمان بالای او او تاخت و تاز کردند.
دونالد ترامپ فکر کرد که شاید این خانم های مهجبه پشت حکومت طالبان دق شده باشند.
دونالد ترامپ نیز به مایک پومپیو وزیر خارجه وقت امریکا دستور داد که که مذاکرات را با طالبان شروع کند تا آنها را دوباره به قدرت برساند.
اما جالب چیست؟
بارک حسین نه تنها جنگ عراق و افغانستان را ختم نداد،بلکه تحت نام بهار عربی جنگ های دیگر در لیبیا و سوریه و سودان و غیره جاها را براه انداخت.
دولت طالبان نیز تمام زن ها را خانه نشین ساختند و هرچه جامعه بین المللی گفت حقوق زنان،حقوق رنان،طالبان گفتند حقوق زنان در افغانستان از نگاه شریعت که همانا مهر و حق میراث است،حفظ است.
این دو حق نیز چطور داده میشود؟
پول مهر را پدر عروس در جیب خود میزند.
در میراث نیز نصف حق دارد که آن را نیز شوهرش تصاحب میکند.